Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Een fantasy met veel lagen

26 augustus 2020
"Hij duwde me nu stevig met zijn heupen tegen de deur. ‘Het probleem met verlangens,’ fluisterde hij terwijl hij zijn mond langs mijn kaak liet gaan tot hij vlak voor de mijne hing, ‘is dat ze ons zwak maken.'"

De Grishaverse is een veelbesproken reeks van fantasy boeken geschreven door Leigh Bardugo. Toen ik een jaar geleden nog maar net de wereld van Young Adult boeken ontdekt had, zag ik deze boeken letterlijk overal. Ze kwamen zelfs zo vaak voorbij dat ik, iemand die ervan overtuigd was dat ze fantasy zou haten, het een kans gaf.

Nu is fantasy één van mijn favoriete genres en die wereld heeft Schim en Schaduw voor mij geopend. Vandaag deel ik mijn uitgebreide recensie en vergelijk ik mijn gedachten van toen met die van nu, nadat ik het herlas.

Oh, wat miste ik deze wereld! Schim en Schaduw was dan wel het enige boek dat ik in een heel jaar van Leigh Bardugo las, maar het is me zeker goed bijgebleven. Het moment dat ik de eerste bladzijde omsloeg kwamen de herinneringen terug.

De wereld die Leigh Bardugo neerzet is meesterlijk. Er is een bepaald soort sfeer, een nieuwsgierigheid, die je gewoon laat verder lezen omdat je de mysteries van deze magie wilt ontrafelen.

Omdat dit boek natuurlijk de eerste fantasy was die ik las, had ik de eerste keer nogal tijd nodig om aan het genre en zijn weinige grenzen te wennen. Nu die hele nieuwigheid weg is, moet ik zeggen dat ik de wereld nog meer kan appreciëren.

De Grishaverse is uniek en een beetje gecompliceerd, maar zo sterk! Er zit een soort duistere symboliek achter deze wereld en ik ben er gewoon dol op!

Het is dan ook niet moeilijk om te zeggen dat ik de wereld het beste aan dit boek vind. De details die het helemaal tot leven brengen en de manier waarop Leigh Bardugo haar wereldopbouw doet, is iets dat je niet vaak zó goed gedaan zal zien worden.

Buiten de wereld had dit boek wel wat zwakke punten. Ik hoor heel veel mensen commentaar geven op de karakters en daar moet ik me toch wel bij aansluiten. De meesten missen gewoon een soort diepte.

Het hoofdpersonage Alina vind ik persoonlijk nog meevallen. Ze is niet de meest originele, maar ik vind haar manier van denken wel heel interessant. Het is haar beste vriend Mal waar ik mij echt aan kan ergeren.

Het is geen geheim dat ik Mal niet mag, maar naar mijn mening heeft hij gewoon geen persoonlijkheid en doel, behalve Alina een schuldgevoel aanpraten.

De eerste keer dat ik dit boek las miste ik die diepte echt heel erg. Nu moet ik zeggen dat ik hem beter kon zien; het was nog steeds niet zo veel als ik zou willen, maar hoe dieper je ging kijken, hoe meer dingen in zijn plaats begonnen te vallen.

Leigh Bardugo is mijn queen. Ik denk toch dat het haar bedoeling is, maar in ieder geval: de boodschappen die ik in ieder karakter kon vinden…ik ben sprakeloos. De motivaties achter alles, ieder detail, zo zorgvuldig uitgekozen. Echt meesterlijk gewoon.

En dan ben ik nog niet eens bezig over de Duisterling. Hij heeft zoveel potentieel en ik ben oprecht benieuwd wat Leigh Bardugo ermee gaat doen. In dit boek hing er in ieder geval al een soort intrige rondom hem die snakte naar meer.

Ik heb verrassend weinig over het plot te zeggen, puur omdat ik niet weet wat ik erover kan zeggen. Het zat goed in elkaar, maar ik werd niet weggeblazen zoals ik door andere dingen werd weggeblazen.

Om alles even kort samen te vatten: dit boek beviel me nog meer dan de eerste keer dat ik het las. Ik kan uren praten over alles dat er in verborgen zit, maar ik zal deze recensie maar afsluiten met een 4.5/5 en door te zeggen dat ik uitkijk om eindelijk verder te lezen!

Liefs,
Alissa

Reageer op deze recensie

Meer recensies van