Rauwe arbeidersroman

‘Overgave op commando’ was een boek waar ik erg naar uitkeek toen het uitkwam. De titel, de haast lelijke rode voorkant en een hoofdpersonage genaamd ‘Schelvis’ leken mij het recept voor een pakkend, vervreemdend verhaal. Helaas viel het mij tegen.

Dit boek is een arbeidersroman; het belicht het leven van een jonge hoofdpersoon (van wie het gender onduidelijk is, al heb ik het idee dat het een ‘zij’ is) die opgroeit in een armoedig kunstplaatsje. Hij/zij/hen gaat naar het speciaal onderwijs en wordt daarna dakloos. Het boek vertelt hoe Schelvis probeert te overleven en rond te komen in een hard, gewelddadig milieu. En dat is schrijnend, want de ene tegenslag volgt de andere. Misschien was het voor mijn beleving te veel ellende en te weinig karakterontwikkeling, want Schelvis ontwikkelt zich niet. Sommige scènes vond ik heftig. Anderzijds schetst dit boek een pijnlijk realistische inkijk in de wereld van een gemarginaliseerd en eenzaam mens dat probeert te ontsnappen aan het harde leven. Dat is knap, en knap geschreven is het eveneens. De satirische schrijfstijl moet liggen. Helaas is het gewoon niet helemaal mijn boek. Te veel ellende, te weinig karakterontwikkeling en een voor mijn gevoel te rafelig einde. Doet niet af aan dat ik aanraad het boek zelf te lezen en te ondervinden, want een boek met belangrijke thematiek vind ik het absoluut.