Het verhaal is nu compleet

In 1936 werd Margaret Mitchell’s ‘Gejaagd door de wind’ uitgegeven, waar we het leven van Scarlett O’Hara volgen in de 19de eeuw. Zo zien we haar van jonge dame opgroeien tot volwassen vrouw, van een zorgeloze jeugd naar overleven in de oorlog en overleven na de oorlog. Terwijl een man op haar verliefd is en zijn kans afwacht, is Scarlett meer bezig met overleven en haar trots, maar vooral heimelijk verliefd op iemand die ze niet kan krijgen. Door die overlevingsdrang wordt ze niet geliefd onder de mensen, ze doet alles wat een dame niet zou moeten doen en volgt haar eigen weg. Blind voor haar eigen acties, verliest ze meer dan ze wint en met grote gevolgen.

Ruim 50 jaar later, in 1991, werd het vervolg uitgeven onder de naam ‘Scarlett’. Alexandra Ripley schreef een vervolg op het leven van Scarlett na het laatste tot dan toe tragische moment uit Scarlett’s leven. We komen dan ook weer oude bekenden tegen, ook bekende plekken, maar vooral ook veel nieuwe karakters en een aantal nieuwe plekken.

Tijdens de begrafenis van Melanie wil Scarlett door haar trots geen verdriet tonen, wat maakt dat de aanwezigen haar kil vinden. Tijdens de begrafenis maakt ze een scène, op de plek waar dit juist niet mag, en wordt ze gedwongen te vertrekken. Ze verlaat Atlanta om uit te rusten op Tara, maar dit loopt anders dan ze had gehoopt en van rusten komt niets. Net wanneer ze terug wil naar Atlanta, is er nog een vreugdevol moment, waarna ze toch moet vertrekken. Ze heeft verplichten, al mag niemand haar meer in Atlanta, toch houdt ze zich aan haar beloften naar Melanie. Scarlett hunkert naar Rhett, die al een lange tijd weg is, en doet pogingen hem weer bij haar te krijgen. Maar als hij niet naar haar komt, nou dan gaat Scarlett wel naar hem en dat zorgt weer voor de nodige problemen, wat leidt tot een kat en muis spel en gaande weg doet Scarlett ontdekkingen over haar eigen leven en de familie. Maar krijgt ze Rhett terug of is het voor altijd over? En waar leidt haar avontuur naar toe?

Vanaf het begin van lezen, was het de vraag wat het verhaal naartoe ging en de aandacht verslapte even door de wat saaie start. Er wordt wat teruggekeken, wel vaker in het verhaal, naar eerdere gebeurtenissen om de draad weer op te kunnen pakken. Tegen het einde van het eerste deel gebeurt er een hoop, waarna het verhaal echt op gang komt. Er komt een beetje wind in de zeilen, waarbij deel twee met wat windstiltes en windvlagen een goede wisseling heeft en niet verveeld. De wind echt goed in de zeilen bij het derde deel door alle vreugde, waardoor dit deel voorbij vliegt en je er doorheen bent voor je het beseft. In het vierde en laatste deel, is begin wat windstil. Halverwege steekt de wind weer op en leest het weer vloot. Er zijn momenten van tragedie, vreugde, hartstocht, woede en een beetje horror. Het verhaal heeft een goede balans hierdoor, verveelt geen moment en geeft voldoende spanning en ontspanning.

‘Scarlett’ is niet echt goed te vergelijken met ‘Gejaagd door de wind’, het kent minder drama en draait meer rondom Scarlett met alles wat daarbij komt kijken. Het bleef gedurende het lezen meeslepend (op het begin na), waardoor zelden een pauze erin zit. Het open einde gevoel van het eerste deel is nu wel weg, het verhaal is nu completer, en is een aanrader voor iedereen om eens gelezen te hebben. Al blijft er nog een kiertje open voor nog een vervolg.

Met een zucht en genoegen is het boek dichtgeslagen, het was weer een prachtig avontuur.