De boekbinder

Stel dat je verdriet kunt uitwissen.
Stel dat je pijn kan vergeten.
 Stel dat je geheimen kunt verbergen.
Voor altijd "
 

Dit boek pakte me meteen. Het heeft een mooie, aansprekende cover. Al vind ik het jammer dat het een paperback heeft want dit boek verdient een hardcover. De uitstraling vraagt erom, zeker omdat je een  verhaal leest waarin met zoveel detail de meest prachtige kaften worden beschreven. Ik had steeds de neiging om dan aan de cover te voelen, het reliëf erin te voelen, de geur van het leer te ruiken, de kleuren te bekijken. Naar mijn mening had een mooie hardcover de beleving van het verhaal nog net iets extra's gegeven.

Het verhaal is opgedeeld in 3 delen.
In deel 1 lees je vanuit de Ik- vorm van Emmet, een boerenzoon die in de leer gaat bij een boekbindster. Hij heeft de aangeboren gave om herinneringen van mensen te wissen en in een uniek boek vast te leggen. Geheimen worden op die manier veilig en voorgoed opgeborgen.

Op een dag doet Emmet een verbijsterende ontdekking.
Hij krijgt een boek in handen... met zijn eigen naam.

 Aan het einde van deel één en het begin van deel twee, wordt je meegesleept in een romantisch liefdesverhaal, je wordt er onverwachts en langzaam  ingetrokken. Juist het mysterie rondom het boekbinden maakt de liefdessetting bijzonder.

In deel 3 komen alle vragen en open einden samen tot een mooie afsluiting waarbij je even heerlijk diep zucht en stil blijft op het moment dat je het boek dichtslaat.


 Het verhaal speelt zich af in een historische setting met mysterieuze en fantasierijke kenmerken, maar op de één of nadere manier nergens ongeloofwaardig.

Ik vind de schrijfstijl bijzonder indrukwekkend. Het is intens, gedetailleerd, inlevend, mysterieus, ontroerend en magisch.


Dit boek was geleend van de bibliotheek maar ik zal het zeker kopen voor eigen collectie. Voor mij is dit boek absoluut een categorie re-read. En dit boek krijgt een plekje tussen mijn klassiekers en leatherbound boeken.