Het Akropolis genootschap en de slag om bladzijde 37

Review 73#
!Waarschuwing: Spoilers en ongezouten meningen!

Samenvatting van het verhaal:
Lid zijn van het Akropolis genootschap komt met veel voordelen, prestige en regels. Ieder lid moet ieder jaar meedoen aan de test. Mensen die slagen, zitten in het genootschap. Mensen die falen, worden eruit geschopt. Na het overlijden van de oude Gustaaf Nootje komt zijn plek, bladzijde 37, vrij. Iedereen aast op deze plek, maar Gustaaf had nog verre familie. Luuk Nootje en zijn ouders hebben recht om mee te doen met de test om zo hun plek op bladzijde 37 te verdienen. Voor de test moeten ze verschillende opdrachten uitvoeren: het huis moet Napels-geel geverfd worden, het gras moet groen zijn, rode rozen moeten gepland worden, Vader Jacob spelen met 4 handen op een pijporgel en een afgerichte krokodil nemen als huisdier. Ze worden geholpen door Luuk’s beste vriend Teun Knots en zijn familie. Maar wanneer de dag is aangekomen, komen ze erachter dat een jaloers persoon hun heeft belazerd om zo zelf in het genootschap te komen. Ze laten zich niet kisten en gaan naar de locatie waar het genootschapsfeest gehouden wordt. Daar onthullen ze aan iedereen wat er aan de hand is en na een hoop heisa met een krokodil verdienen ze hun plekje in het genootschap.

Meningen, gedachtes enz.:
- In het boek komen af en toe afbeeldingen in voor die ik niet mooi vind.
- Ik verwachte niet veel van dit boek, dus mijn verwachtingen waren al laag. Het was een makkelijke lees en ging er snel doorheen, maar persoonlijk was het een complete mis voor mij.
- Was vreemd en raar dat Teun Knots er de hele tijd bij was en zich met alles mocht bemoeien. Hij is maar een vriendje van Luuk en helemaal geen familie, ken je grenzen. Sommige zaken zijn familie zaken.
- Ik weet dat 250.000 euro veel is, maar deze mensen deden alsof ze 10 miljoen erfden. 250.000 euro is lekker voor erbij, maar het is niet het bedrag van levenslang luxe, het is zo op. Persoonlijk vond ik het heel misselijkmakend dat iedereen zo geobsedeerd was door geld en status.
- Voor een kinderboek vind ik het heel luguber en naar, dat er zo makkelijk werd gedaan over de dood van een hond. Alsof een hond er niet toe doet en zijn dood als grappig gezien moet worden.

Conclusie:
- Geen mooie afbeeldingen.
- Een paar misselijkmakende en nare stukken in het boek.
- Ik geef het boek 1 ster.

Cheen