Wat een vrouw

Britt-Marie....wat een vrouw is dat. Zij is de hoofdpersoon. Ze is een keurige dame op leeftijd met bizarre trekjes. Haar man heeft haar verlaten voor een affaire. Britt-Marie wil zich nuttig maken en gaat naar het arbeidsbureau voor werk. Uiteindelijk komt ze terecht in Borg, een dorpje dat op uitsterven staat.
Het hele verhaal doet absurdistisch aan. De gewoontes van Britt-Marie, hoe ze reageert in een gesprek. Daardoor heeft het een zekere hilariteit, maar zo absurd.
Britt-Marie heeft vast ook autischtische trekjes.....messen, vorken en lepels op volgorde in een la. Dwang gewoontes.....alles met bicarbonaat schoonmaken.

Het geheel is zeker onderhoudend genoeg om door te lezen en de schrijfstijl is ronduit formidabel te noemen.