Lezersrecensie
Door de ogen van een 9 jarige
Klein boekje met het oorlogsverhaal van Henny, mijn nicht.
Ik zelf ben van na de oorlog, maar door echte verhalen te lezen kom ik meer te weten. Over zaken, die nooit vergeten mogen worden.
Dat er zoveel mensen zijn geweest toen, die heldendaden verricht hebben. En hard gewerkt, veel gewaagd, hebben om mensen te helpen.
De oorlog, beleefd en verteld door de ogen van een 9 jarig meisje.
Haar vader, directeur van De Koepel in Arnhem. Hoe ze plotseling moesten vertrekken......zonder iets te kunnen meenemen.
Maanden in dezelfde kleren lopen. Maanden in een onverwarmde, armzalige woning, te moeten verblijven.
Op mij heeft dit verhaal grote indruk gemaakt, ik, die nooit ontberingen heb meegemaakt.
Laten we toch nooit vergeten wat er in die oorlogsjaren gebeurd is! En laten we hopen, dat er ooit een moment zal zijn, zonder oorlog.
Ik zelf ben van na de oorlog, maar door echte verhalen te lezen kom ik meer te weten. Over zaken, die nooit vergeten mogen worden.
Dat er zoveel mensen zijn geweest toen, die heldendaden verricht hebben. En hard gewerkt, veel gewaagd, hebben om mensen te helpen.
De oorlog, beleefd en verteld door de ogen van een 9 jarig meisje.
Haar vader, directeur van De Koepel in Arnhem. Hoe ze plotseling moesten vertrekken......zonder iets te kunnen meenemen.
Maanden in dezelfde kleren lopen. Maanden in een onverwarmde, armzalige woning, te moeten verblijven.
Op mij heeft dit verhaal grote indruk gemaakt, ik, die nooit ontberingen heb meegemaakt.
Laten we toch nooit vergeten wat er in die oorlogsjaren gebeurd is! En laten we hopen, dat er ooit een moment zal zijn, zonder oorlog.
1
Reageer op deze recensie