Een typisch maar ook weer ander kerstverhaal

Niemand mag met kerst alleen zijn, punt. Toch besluit Josien een jaartje over te slaan als ze de dag voor kerst gedumpt wordt door haar jeugdliefde. Iedereen – inclusief Josien – is verbaasd, want hoe kan een kerstaholic als zij nou kerst overslaan? Kan ze dan niet ná de kerst beginnen met haar soloretraite? Nee. Josien is vastbesloten. Dit is wat ze nodig heeft om haar nieuwe leven als *slik* single op koers naar succes te zetten. Deze kerst brengt ze in haar eentje door. Althans, dat is de bedoeling…
Want een kerst alleen doorbrengen blijkt lastiger dan gedacht. Vrienden, familie, een kerstkoor, zelfs een hond in een roze trainingspak; de wereld lijkt haar maar niet met rust te willen laten. Tot grote frustratie van Josien. Haar kerst lijkt een grote mislukking te worden. Maar is dat wel zo? Is een kerst alleen wel écht wat ze nodig heeft – of wil?

Dit is echt een typisch kerstverhaal, maar ook weer niet. Iedereen denkt lekker samen zijn, maar Josien niet. Haar karakter is goed beschreven, komt krachtig over en ik snap haar gevoelens. Marloes heeft een hele fijne en vlotte schrijfstijl, helaas geen lang verhaal, maar lang genoeg om je gedachten erbij te houden en te genieten van dit boek. Dit noem je nou eens een leuk kerstverhaal, er zit gevoel in zoals boosheid, verdriet en humor.

Wel had ik soms een beetje moeite met bepaalde delen waar ze plat Limburgs in spraken, ik kon dat niet echt goed volgen omdat ik daar niet vandaan kom, maar dat mag de pret niet bederven. Als je van kerstverhalen houd, zou ik deze ook zeker aanraden. Kerst gaat om samenzijn, maar bij deze totaal niet. Het gaat om alleen zijn… er zijn zat mensen alleen met kerst of vieren het totaal niet en hier laat Marloes dat ook goed blijken. Het gaat niet altijd om geluk en blijheid tijdens de feestdagen, er bestaan ook mindere momenten en dat moeten mensen ook inzien. Niet iedereen heeft het dan even makkelijk.