Elf kleine boekjes in een boek

Het lied van ooievaar en dromedaris bevat elf verhalen met een rode draad van Eliza May Drayden, een jonge schrijver die onder een pseudoniem een geducht boek heeft geschreven. De verhalen zijn chronologisch: het volgende verhaal gaat over een persoon die wat later is geboren dan de vorige. Er zitten vaak parallellen in met het vorige verhaal en waarschijnlijk heb ik er nog een paar gemist omdat ik het boek over drie maanden heb gelezen.

Aangezien het zo’n dik boek is (650 pagina’s) is het moeilijk om te beoordelen. Het leek als elf kleine boekjes in één groot boek. Na een tijdje begon ik de verhalen wat door elkaar te slaan door de gedeelde elementen. Anjet Daanje schrijft in lange zinnen, een soort stream of consciousness. Het is veel werk om te lezen, maar zat wel goed in elkaar. Het laatste hoofdstuk is nogal filosofisch, wat ik een leuke afwisseling vond. Ik had graag gehad dat de mysteries rond Eliza May Drayden (een beetje) waren opgelost op het einde, maar helaas bleef ik wat op mijn honger zitten.