Meer dan 5,4 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Hartje Herfst

Recensie van:

Hartje Herfst

Auteur:

Nora Schenk

Nora (38) woont met haar man Jur en golden retriever Mollie in Weesp. Ooit was ze logopedist, maar nu werkt Nora als freelance tekstschrijver voor verschillende opdrachtgevers.
Als ze niet aan het schrijven is, dan is Nora aan het sporten (hardlopen, een rondje op de racefiets en soms zwemt ze zelfs in de Vecht) of ze doet gezellige dingen die ook vaak met borrelen en lekker eten te maken hebben, want ze neemt haar taak als levensgenieter serieus.

Nora’s levensmotto-met-een-knipoog is: een dag geen wifi is een dag niet geleefd. Ze houdt namelijk van internet en dan vooral van social media. Maar eigenlijk vindt ze het ook hartstikke fijn om af en toe op ‘mute’ te staan en in haar vakantiehuisje op de Veluwe een boek te lezen of een mooie wandeling te maken met haar man en hond.

Nog nooit eerder schreef Nora een boek of novelle, maar de wens om dit te doen kriebelde al lang. Toen de Cozy & Crime schrijfwedstrijd van De Verhalenfabriek voorbijkwam, twijfelde ze geen moment. Het resultaat: de feelgood novelle Hartje herfst. Nora’s schrijfstijl is te omschrijven als lekker leesbaar, met een vleugje humor.

Wijze van lezen:

Recensieexemplaar E-book gekregen van Juul van De Verhalenfabriek uitgeverij in ruil voor mijn recensie voor de blogtour.

Uitgeverij: De Verhalenfabriek

Genre: feelgood

Cover en flaptekst:

De cover vind ik prachtig passend bij de titel hartje herfst. Een mooie aqua kleurige achtergrond. Dwarrelende herfstblaadjes in diverse tinten. Mooie pittoreske huizen. Een verliefd stel die alleen oog voor elkaar hebben.

Een spannende maar ook met een vleugje mysterie. Een nieuwsgierig makende flaptekst.

Het verhaal:

Lizzy is eigenaresse van een klein boekwinkeltje. Wanneer een grote boekwinkelketen een filiaal opent vlak naast haar boekwinkel, is Lizzy onaangenaam verrast. Ze kan Bram, de arrogante manager van de boekwinkelketen, niet uitstaan. Als het herfstcomité beslist dat Lizzy met Bram moet samenwerken om tijdens de Herfstfair, een boekenruilbeurs voor het goede doel te organiseren, baalt Lizzy dan ook enorm. En Bram lijkt ook niet blij. Hij maakt zich snel uit de voeten elke keer als er iets geregeld moet worden. Wat heeft hij te verbergen?

Quote:

Hoofdstuk 8:

Hij kijkt me plagend aan met zijn grote bruine ogen. Bruin, met kleine gouden spikkels, zie ik nu. Eigenlijk wil ik wegkijken, maar zijn ogen lijken ineens magneten. Zijn hele lichaam werkt als een magneet. Het voelt alsof er een fanfare in mijn borstkas rondjes aan het marcheren is, zo erg bonst het achter mijn ribben.

Heel langzaam buig ik een stukje naar Bram toe. Niet omdat ik het wil, maar ik kan het niet tegenhouden. Ook Bram komt haast onmerkbaar een stukje naar voren. Zijn lippen  zijn licht van elkaar, als een mini-glimlach. Het is me niet eerder opgevallen dat zijn lippen zo vol zijn. Ik staar ernaar en bevochtig automatisch mijn eigen lippen. Brams vingers bewegen traag naar mijn hand en heel zachtjes voel ik dat zijn vingertoppen die van mij aanraken. Zijn blik dwaalt kort af naar mijn mond, maar direct kijkt hij me weer aan. Die fanfare in mijn borstkas heeft inmiddels ook de majorettes opgetrommeld, geloof ik. Even ben ik bang dat Bram mijn hart kan horen kloppen. Zijn hand heeft nu mijn hand vast. Hij voelt zacht en een warme gloed glijdt via mijn arm naar mijn nek, waar het kippenvel achterlaat. Onze gezichten zijn nu nog maar enkele centimeters van elkaar af. Ik sluit mijn ogen en voel Brams adem zachtjes tegen mijn lippen komen.

Ploing! Het geluid dat er een bericht binnenkomt klinkt uit Brams telefoon. Verschrikt laat hij mijn hand los en kijkt op zijn smartwatch. De milde blik in zijn ogen maakt plaats voor iets wat ik niet kan plaatsen. Irritatie? Of misschien is het een zorgelijke blik?

Mijn leesbeleving:

Door de beeldende schrijfstijl bevond ik mij gelijk in het boekenwinketje van Lizzy. De gezellige sfeer, overal waar je kijkt prachtige boeken die je uitnodigen om hen te gaan lezen. Zodat je kunt verdwijnen in een andere wereld.

De personages zijn met oog voor detail uitgewerkt. Zelfs hun gevoelens voelde ik in mijn eigen lijf. Sommige personages sloot ik gelijk in mijn hart terwijl ik anderen liever zag gaan.

Maar ik moet eerlijk bekennen dat ik te snel oordeelde. Want Bram is uiterlijk een snelle op winst beluste man maar dat blijkt schijn. Als alle puzzelstukjes op zijn plek vallen dan vind ik het een man van goud.

De personages maken ook een ontwikkeling door. Daar waar Lizzy eerst onzeker is omdat er een conculega zich vestigt in haar zakelijke omgeving blijken gaandeweg dat haar passie voor persoonlijke en lieve momenten met klanten en haar passie voor boeken te zegevieren.

Knap hoe ze de stress van het gras is groener aan de overkant kan laten voor wat het is. En ook de voelbare agitatie maar ook ontluikende verliefdheid zijn magisch overgebracht.

De humor in dit verhaal vind ik geweldig. Ze gaven me een lach op het gezicht. Ook vind ik het ontroerend mooi hoe de oudere mens een plek krijgt in dit verhaal.

Uiterlijk nog diegene die je was maar innerlijk aan het verdwalen door de meedogenloosheid van dementie. Dat doet de auteur goed die aandacht voor ouderen. Zij die onze maatschappij vorm hebben gegeven zij die vochten opdat wij in vrijheid kunnen leven. Diep respect voor hen.

De sfeer die het verhaal bij mij opriep was die feeërieke en knusse sfeer van de tijd van Charles Dickens. Terwijl het verhaal uiteraard in het heden speelt. Het gaf me tijdens het lezen een warm gevoel.

De toewerking naar de plot gaat zonder af te remmen. Door de vele gebeurtenissen in korte tijd blijf je geboeid door lezen. De plot is verrassend. De epiloog zet alle puntjes op de i.

Prima debuut van Nora Schenk. Knap hoe jij zo goed sferen en gevoelens zo beeldend over kunt brengen.

In de toekomst lees ik graag meer van Nora Schenk.

Feelgood met een diepere laag.

Mijn mening:

Ik geef 5 sterren.

Prima opbouw, gedetailleerd uitgewerkte personages die je raken of irriteren. Maar die je ook dwingen  om verder te kijken omdat niets is zoals het op het eerste gezicht lijkt.

Je blijft door alle gebeurtenissen geboeid doorlezen tot de laatste letter. In de plot en later de epiloog komt alles samen. Maar alles is niet gelijk rozen en  maneschijn. Net als in het echte leven gaan daar de nodige te nemen hindernissen aan vooraf. Luisteren naar elkaar is het magische woord.

En met de laatste zinnen uit het hoofdstuk Vijf maanden later sluit ik af:

Bram laat mijn hand los. Hij loopt naar een tas die tegen de muur staat en haalt er een fles champagne en twee glazen uit. Met professionele souplesse ontkurkt hij de fles en schenkt de glazen in. Hij geeft me een glas en slaat zijn arm om me heen. Dan klinkt hij de glazen, plant een kus op mijn slaap en zegt: ‘Op een nieuw hoofdstuk.’

 

 

Reageer op deze recensie

Meer recensies van JNKingmaPostmaBoekenpearls76