Klein meesterwerk dat meer aandacht verdient

Hebban is een mooie site maar kan de schoenveters niet strikken van het almachtige Goodreads. Daar haal ik veel inspiratie vandaan en ontdek ik boeken waar ik anders nooit mee in aanraking zou zijn gekomen.

Een van die boeken is Flowers for Algernon van Daniel Keyes. Een roman uit 1966 waar volgens de cover wereldwijd al 5 miljoen exemplaren van zijn verkocht. Hier in Nederland is het volgens mij vrij onbekend. Ten onrechte, in mijn ogen.

Algernon is een laboratoriummuis. Wetenschappers proberen Algernon slimmer te maken, wat hen lukt. Deze ontdekking willen zij testen op een menselijk proefkonijn. Dit wordt Charlie, een vriendelijke doch simpele ziel met een IQ van 68, die werkt op een soort sociale werkplaats. Charlie wordt inderdaad steeds slimmer, waarbij we zijn ontwikkeling kunnen volgen via zijn dagboekaantekeningen. Die maakt hij in opdracht van de wetenschappers.

Charlie wordt verliefd op zijn lerares, die langzaam ook gevoelens krijgt voor Charlie. Uiteindelijk streeft Charlie haar in intellect volkomen voorbij, om uiteindelijk een genie te worden die slimmer is dan iedereen. Dit kan natuurlijk niet zonder negatieve gevolgen blijven. En is de intelligentie van Charlie wel blijvend?

De ontwikkeling van Charlie en de emotionele gevolgen van zijn bliksemsnelle metamorfose zijn heel mooi beschreven. Hoe het afloopt vertel ik niet, maar ik vond het een heel mooi verhaal. Dit is waar literatuur en verhalen voor zijn bedoeld: om de lezer te raken.

Helaas heeft Daniel Keyes naast Flowers for Algernon weinig proza gepubliceerd. Maar dit pareltje krijgt 5 sterren en ik kan deze klassieker van harte aanbevelen.