Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Via Liesbeth Steur de recensie van Draagtijd:

18 december 2019
Karin Ramaker schrijft staccato. Gebruikt weinig woorden en korte zinnen. Vanaf het begin zuigt het verhaal van Ester de lezer steeds verder naar binnen. Hij kan niet meer terug. Wat onderhuids speelt komt langzaam en zeker naar boven. Het verhaal blijft trekken tot aan de laatste letter.

Een depressie raakt degene wie het overkomt en het raakt ook de omgeving. Soms zo diep dat het een scheur blijft. Zoals in het geval van Ester. Haar moeder lijdt aan depressie. Ester wordt van kleins af aan lichamelijk en psychisch verwaarloosd. Haar jeugd hangt van liefdeloosheid en verwarring aan elkaar. Ester ziet de scheur pas onder ogen als niets meer goed gaat in haar leven, dat ze trouwens helemaal voor elkaar lijkt te hebben. Jaren heeft ze erover heen geverfd. Totdat de verf niet meer beklijft. De scheur gaat nooit weg – de schade is gedaan – en de scheur waarnemen voor wat het is, maakt het leven leefbaar.

Een mooi boek dat dicht op de huid zit. Nee, het zit net onder de huid.

Reageer op deze recensie