Mooi en zelfs ontroerend

Ik vond dit een mooi verhaal, maar om eerlijk te zijn vond ik de liefde tussen Lucy en Owen niet op de 1e plaats staan in het boek. Het ging meer over hoe ze hun eigen leven opbouwen met hun families en hoe ze een thuis proberen te vinden, letterlijk en figuurlijk. En dat is nou precies wat ik er zo mooi aan vond. Het ontroerende aan het boek vond ik dat Owen en zijn vader samen een nieuw leven probeerden op te bouwen, zonder Owens moeder die overleden is. Ik vond het ontroerend omdat Owens vader eerst een depressie leek te krijgen en ook niet kon werken, maar verder in het boek kwam hij er bovenop. Ze hadden het wel over Owens moeder, wanneer ze zich ergens aan zou ergeren, wanneer ze trots zou zijn op haar zoon en man en wat zij zou hebben gewild wanneer ze een keuze maken. En bij dat soort momenten moest ik toch wel een traantje wegpinken.