Een sterke vrouw doet geen concessies

Nu het slotdeel van de Bonave-trilogie is uitgekomen, las ik de openingsroman ook weer. Het verhaal boedt niets aan kracht in bij herlezing. Fascinerend hoe Juliette haar man verlaat op de dag van haar huwelijk en vervolgens ook bij een wijnboer niet het geluk vindt. Hierbij vernemen we wat er zich eerder in de familie heeft afgespeeld. Over het lot van haar voorouder Marguerite wordt nog steeds gesproken, dat was zo triest dat men zegt dat er een vloek over het domein hangt. Aan deze negentiende eeuwse vrouw wordt door de schrijfster een apart boek gewijd, het middendeel van de trilogie 'Marguerite' dat vorig jaar uitkwam.

Juliette blijft toch in de 'verdoemde' wijnboerderij wonen, ondanks de waarschuwingen en de roddels door de scheiding op de dag van haar huwelijk in het Franse dorp. Ze is dapper en krachtig genoeg om deze trilogie te dragen, gesteund door de andere vrouwen uit haar familie.

Haar karakter wordt vergeleken met de druif uit de wijnstreek waar ze vandaan komt. Donker en zwaar, Juliette doet geen concessies. In het derde deel lees je wat de toekomst haar brengt. Sfeervol en tegelijk ook realistisch. Het spreek me aan, een hoofdpersoon die moet werken om te overleven, die zich niet wil (onder)schikken in de liefde en met wie je je goed kunt identificeren. Dit boek is zo beeldend geschreven dat het vraagt om een verfilming!