Lesje Surinaamse geschiedenis

"Jaguarman"van Raoul de Jong heeft me de ogen geopend. Nooit heb ik in korte tijd zoveel over een onderwerp geleerd.
Inderdaad, op school is de geschiedenis van Suriname, in mijn schooltijd nog vooral een kolonie en weinig tot geen aandacht voor de onafhankelijkheid, nooit aan bod gekomen. Slavernij en andere negatievere kanten van de geschiedenis kwamen sowieso niet aan bod. (En ik heb toch best een paar heel goede geschiedenis docenten gehad, wilde het zelfs gaan studeren. )
Raoul de Jong gaat op een heel persoonlijke tocht. Opzoek naar zijn vaders roots, beter gezegd zijn eigen roots. En naar "de vloek" waar zijn vader en zoveel andere Surinamers of met Surinaamse roots hem voor waarschuwen.
In een dagboek voor de Jaguarman lees en leef je mee met zijn ontdekkingstochten in Suriname, leer je over de geschiedenis van een land dat zo belangrijk voor Nederland was, maar waar we zo weinig over weten. Omgekeerd is in Suriname Nederland altijd als het paradijs voorgesteld...
De manier waarop het geschreven is maakte me nederig: wie zijn wij geweest om een zo'n rijke cultuur zo te onderdrukken en vernietigen.
Ik hoop van harte dat dit boek een herwaardering voor de Surinaamse cultuur tot gevolg heeft en dat er meer geluisterd wordt naar de veelkleurige stemmen die vanuit dat land in onze huidige cultuur doorklinken.
En dat is zoveel meer dan alleen maar Kick-out Zwarte Piet.
Wij, witte Nederlanders, hebben nog veel te leren.