Hartverscheurend verhaal over huiselijk geweld

Het boek begint met een ongeluk. Je weet niet wat er gebeurd is, maar wel dat er iets goed mis is gegaan. Door afwisselend politieverhoreb, fragmenten in het ziekenhuis en het verhaal beleefd door de ogen van Hadley, kom je er langzamer hand achter wat er aan de hand is. Doordat het verhaal in de ikvorm is geschreven, leer je vooral Hadley en haar zusje goed kennen. Jammer genoeg worden de andere personages iets minder goed uitgewerkt. Aan het eind van het verhaal bleek dat de vader aan een angststoornis leed, maar dit wordt door de schrijfster niet verder uitgewerkt. Het schokkende van het hele verhaal is, dat iedereen weet dat er iets mis is, maar weinigen er echt iets aan doen. Het tragische en angstaanjagende aspect van huiselijk geweld wordt door de auteur goed weergegeven.