De verpakking zegt zoveel over de inhoud.

Aan de pracht van de gelimiteerde uitgave van Prins van Toorn ontbreekt niets en de uitgever lijkt hierin aan alles gedacht te hebben. Waar je vroeger de gelimiteerde uitgaven van bepaalde titels vooral moest hebben van buitenlandse boekenboxen of Amerikaanse boekhandels moest hebben, verschuift de aandacht hiervan steeds meer naar ons kikkerlandje. Ook lezers die de Nederlandse taal niet vaardig zijn, willen de Nederlandse gelimiteerde versies in hun handen hebben. En daarvoor kunnen alleen maar grote complimenten aan uitgever Meulenhoff Boekerij gegeven worden! In het geval van Prins van Toorn geeft de prachtige vormgeving van het boek op ingenieuze wijze de sfeer van het verhaal weer. De sterke Italiaanse sfeer en cultuur, de mysterieuze gothische en dromerige sfeer, maar ook de duistere magie en intrige. Van oorsprong van het de bedoeling van auteur Kerri Maniscalco om een vampierenboek te schrijven, maar uiteindelijk is Prins van toorn er een geworden over heksen, gevallen engelen en zonden. En juist de balans tussen goede en duistere magie sijpelt door alle pagina’s heen. Mooi hierbij is dat Kerri Maniscalco afwisselend boven hoofdstukken informatie geeft over bepaalde spreuken en magische werkwijzen, wat een mooie bijdrage levert aan het bouwen en creeeren van de magische wereld.
Prins van Toorn speelt zich af in Palermo van de negentiende eeuw en er wordt door de auteur heerlijk gebruik gemaakt van deze setting. Zoals de aanwezigheid van geestelijken, vervallen paleizen en ondergrondse nederzettingen. Alhoewel het boek als fantasy omschreven staat, bevat het verhaal ook wel wat horrorelementen, zoals duistere magie, maar ook het bestaan van angstaanjagende monsters en wezens die door de inzet van een zonde je verstand doen verliezen. Er is in Prins van Toorn een duidelijke trope aanwezig, namelijk ‘ Enemies to lovers’. Kerri Maniscalco noemt dat dit haar favoriete trope is. Ze heeft in Prins van Toorn dan ook het opbouwen van romantische en seksuele spanning zonder dat de personages elkaar direct aanraken, tot een kunst verheven. Dit heeft als resultaat dat de ontwikkelingen van de persoonlijke relatie van Emilia en Toorn (Wrath) sterk en overtuigend worden neergezet. Binnen spitse dialogen zie je het karakter van Emilia hierin ook groeien. Ergens is het jammer dat haar tweelingzus al vrij vroeg in Prins van Toorn sterft, maar aan de andere kant biedt het Emilia zelf ook de kans om volledig tot bloei te komen. Kerri Maniscalco biedt haar lezers een dynamisch verhaal, waarbij intriges en verrassende ontwikkelingen de boventoon voeren. Tot het eind van het boek is de lezer nieuwsgierig naar wat er precies gebeurd is met Vittoria.

Zie ook: https://emopheliac.nl/recensie-prins-van-toorn-kerri-maniscalco/