Veelbelovende inhoud, teleurstellende uitwerking

Dit boek heeft een veelbelovende inhoud die de lezer voorhoudt de tegenbewegingen in de VS en hun geschiedenis te leren kennen. De Vlaamse Monika Triest woonde in de VS en was er actief in de feministische beweging in de jaren 60 en 70 van de twintigste eeuw. Ze stond naast haar Amerikaanse vriendinnen en collega's in deze feministische strijd. In 2019 ging ze deze terug bezoeken. Dit boek werd uitgebracht begin 2020 toen er nog geen sprake was van de coronacrisis noch van de verkiezing van de nieuwe Amerikaanse president Biden. Naarmate de chronologie vordert, komt ex-president Donald Trump af en toe aan bod, en dan vooral hoe zijn presidentschap de bestaande progressieve bewegingen heeft doen evolueren en ook nieuwe heeft doen ontstaan. Het is een ander verfrissend oogpunt dat deze evolutie eens beschrijft. ('Elk nadeel heb z'n voordeel.')

In dit dunne boek heeft ze het over het ontstaan en de evolutie van de verschillende Amerikaanse arbeiders- en de burgerrechtenbewegingen (met al dan niet marxistische inslag), de antiracisme- en antisegregatiebewegingen (Black Power en Black Panthers) en de verschillende feministische golven doorheen de tijd tot en met de huidige Blacklivesmatters en MeToo-bewegingen, en bovenal de rol en de verbondenheid van alle vrouwen hierin.
De vrouwen die heldinnen werden in al deze bewegingen uit de gegoede burgerij, de arbeidersklasse, zwarte en latinovrouwen, Amerikaans-inheemse en arme Europese immigrantenvrouwen worden apart uitgelicht, maar hadden soms toch ook contact met elkaar. Hieruit blijkt ook uit hoeveel verschillende gemeenschappen en hokjes die diverse Amerikaanse maatschappij van in het begin telde en wat nu nog altijd zo is.

Ik ben vrij teleurgesteld door de stijl en de structuur van dit boek. Als dit beter geschreven en geredigeerd was geweest, had ik zoveel meer kunnen leren. Nu moest ik het doen met heel wat vooraankondigingen van veelbelovende 'verhalen' die niet werden waargemaakt, hoofdstukken die niet goed afgebakend zijn (hoewel dit ook beloofd werd), het switchen van perspectief van het samenzitten met vriendinnen naar het verhaal van de vele bewegingen die werden besproken zonder veel introductie en achtergrond, maar weinig uitleg voor niet-ingewijden, staccato zinnen, enz. En dan werd dit af en toe nog eens onderbroken door teksten van enkele protestliederen die niet passen in dit soort tekst, en daarmee ook geen reclame voor zichzelf werden.

Wat me zal bijblijven uit dit boekje zijn enkele in het oog springende namen, enkele tijdsaanduidingen en de eigen rol van het auteur in het verhaal. Nochtans bevat het informatie dat zo veel boeiender en leeswaardiger had kunnen worden weergegeven. Het kunnen zeker geweldige verhalen zijn, en het is heel goed mogelijk dat Monika met de hare op mondelinge wijze mensen veel beter kan enthousiasmeren.