Een zoektocht doorheen de barre natuur, de koude, de stilte en de eenzaamheid

(In het Frans gelezen)

Trage natuurbeschrijvingen of natuurbeschrijvingen die tot traagheid aanzetten, zaten tot nu toe weinig in mijn leesvoer. De Fransman Jean-Baptiste Andrea lukte er wel in me mee te nemen naar de Dolomieten, en de weg mee af te leggen met de professor paleontologie Stan, zijn Italiaanse vriend en voormalige assistent Umberto, diens Duitse collega Peter en de Italiaanse berggids Gio, in het jaar 1954.

In een bergdorpje op de Frans-Italiaanse grens vertrekken ze. Stan is sinds zijn zesde levensjaar op jacht naar fossielen. Op deze reis is hij op zoek naar zijn eerste dinosaurusskelet waarvan wordt verondersteld, op basis van een lokaal overgeleverd verhaal, dat die in het ijs bevroren zou zijn. Maar nog meer dan de zucht naar een baanbrekende wetenschappelijke ontdekking, brengt hun tocht hen in de herfst- en het oprukkende winterseizoen in aanraking met de barre natuur, de koude, de stilte en de eenzaamheid.

Als de winter echt begint, blijft Stan als enige in het basiskamp achter en moet hij zien te overleven tot het voorjaar om weer te kunnen afdalen naar de bewoonde wereld. Hij zit in een wereld die hem tot waanzin drijft en een terugkeer naar zijn kindertijd brengt. Hoe lang kan de levenskracht van een mens mee?

Ook weer wat Frans bijgeleerd voor wat prachtige natuurbeschrijvingen betreft.