Benieuwd naar het vervolg

Het blijft mij een raadsel waar thrillerschrijvers zoveel inspiratie halen om origineel en tegelijkertijd loeispannend te kunnen blijven schrijven. Zeker met de overvloed aan thrillerschrijvers die er nu zijn, zou je denken dat je alle thema’s nu wel gehad hebt en dat het een makkie wordt de plot te raden.
Niets is minder waar bij Barker. Op enkele pagina’s van het einde bleek dat hij mij al een hele tijd op het verkeerde been had gezet, wat uiteraard net het doel van een goede thriller moet zijn.
Het eerste deel (Horen, zien, zwijgen) van deze trilogie kon je nog apart lezen. Maar na dit tweede deel kan je niet anders dan ook het derde deel (Vergeef me) te lezen.
Ben wel heeeeel benieuwd hoe dat gaat eindigen...