Een duister verhaal met een bloedzwart randje

Madeline en haar tweelingzus Catlin verhuizen met hun moeder naar het geboortedorp van hun moeders nieuwe man, Ballyfrann.
Na de dood van hun vader, is het nu echt tijd voor een nieuw begin.

Ballyfrann is een kleine plaats in Ierland waar de bewoners nog waarde hechten aan sociale contacten, maar waar ook nog steeds veel geheimen heersen.
Madeline en haar zus worden al snel geconfronteerd met de eigenaardigheden van de bewoners.

Ballyfrann kent daarnaast een geschiedenis van vermissingen van jonge meisjes in omliggende bergen, maar via de huidige bewoners ontdek je hierover niets.

Wanneer Catlin verliefd wordt en Madeline bijzondere krachten bij zichzelf ontdekt, beseft ze dat het dorp niet alleen maar vriendelijk en sociaal is.
Er schuilen een hoop geheimen in de donkere uithoeken en ze ervaart een dreigend gevoel.
Dat ze daarnaast ook nog eens uit elkaar lijkt te groeien met haar tweelingzus, maakt het er niet gemakkelijk op.

Wanneer Catlin slachtoffer wordt van een groot gevaar, is het aan Madeline om de juiste keuzes te maken en te accepteren wie zij is om haar zus te kunnen redden, voordat het te laat is.

‘Perfectly Preventable Deaths’ was een verhaal dat van begin tot einde een zeer duister randje had.
De geheimen en de gebeurtenissen in het verhaal tijdens en na de verhuizing doen je lange tijd afvragen wat zich allemaal afspeelt in het dorp. De spanning wordt tot aan het einde toe opgebouwd.
Het plot is deels verrassend, maar deels ook voorspelbaar.
De duistere gebeurtenis aan het einde vond ik absoluut briljant.

Her en der in het boek zijn vragen open gebleven, vooral m.b.t. het overlijden van de vader van de meisjes. Aan het einde echter, kreeg ik wel min of meer het gevoel dat dit niet het eerste en laatste boek over de tweeling is.
Eerlijk gezegd hoop ik ook echt dat er nog een vervolg komt. Niet alleen vanwege de open vragen, maar vooral ook omdat ik meer wil weten over het vervolg.
Wat mij betreft voelde dit aan als een donkere fantasy en kennismaking van een nieuwe plaats met bijzondere geheimen en gaven.

Het verhaal voelde in het begin wat warrig aan vanwege de schrijfstijl. Het wordt geschreven vanuit Madeline. Haar gedachten waren nogal warrig, dus daardoor moest ik even in het verhaal komen.
Gaandeweg ging dit absoluut soepeler.

De thema’s die in dit boek duidelijk naar voren kwamen: familie, rouw, liefde, vriendschap en verandering.

Wat ik daarnaast een mooie toevoeging vond was de homoseksuele relatie tussen twee personages in het boek. Deze vriendschap/liefde werd met bijzonder veel liefde beschreven.


Personages
Het verhaal wordt vanuit Madeline geschreven en daardoor leer je haar het best kennen. Madeline lijkt een zeer vreemde eend in de bijt, omdat ze nogal wat eigenschappen heeft waar vooral haar moeder zich zeer grote zorgen om maakt.
Omdat je leest vanuit Madeline, voel je haar frustraties, verdriet en paniek zeer goed en leef je erg met haar mee.
Wat mij betreft heeft Deirdre Sullivan dit zeer goed gedaan.

Catlin lijkt de naïeveling van de twee te zijn. Beide meisjes, 16 jaar, leven soms in hun eigen fantasie wereld en die komt bij Catlin erg naar voren in het begin van het boek. Ik vond het in eerste instantie nogal kinderlijk en storend, maar uiteindelijk vervaagt dit gedrag gelukkig.

Oona was een van mijn favoriete personages uit dit boek. Alhoewel ik het jammer vind dat ze niet erg wordt betrokken bij de spanning in het boek, vind ik haar personage wel een toevoeging. Haar aanwezigheid heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van Madeline.

Deirdre Sullivan heeft de meeste personages die van belang zijn een goed uitgewerkt karakter gegeven. Door beschrijvingen zijn zij gemakkelijk voor te stellen.


Conclusie
Wat mij betreft was dit een perfect oktober boek. Het was duister met een diepzwart bloederig randje. Toch had ik meer gewild, dus persoonlijk hoop ik dat dit een eerste deel van een duology is. De tijd zal het leren!

Zijn mijn verwachtingen dus waar gemaakt? Ja het was een heerlijk boek, maar ik wil meer!