Waardige opvolger voor Wolf Hall

‘Het boek Henry’, het tweede deel van de trilogie geschreven door Hilary Mantel, mag zeer zeker een waardig vervolg op het eerste boek zijnde Wolf Hall genoemd worden.

Waar in 'Wolf Hall' de focus vooral ligt op Cromwell zelf gaat in dit boek de aandacht meer uit naar de val van Anne Boleyn en de opkomst van Jane Seymour.
Het proces dat gevoerd wordt om uiteindelijk Anne Boleyn ter dood te veroordelen komt uitgebreid aan bod.

Veel aandacht gaat er naar o.a. Cromwells’ rare verhoortechnieken waar geen mens enige logica in kan vinden en zeer tot de verbeelding spreken. Zo worden enkele toneelspelers die jaren geleden meededen aan een klucht waarin meester Wolsey naar de hel wordt gesleurd meedogenloos door Cromwell op de rooster gelegd en gestraft, met de dood tot gevolg.

Waar in Wolf Hall reeds veel aandacht werd besteed aan mythologie gaat Hilary Mantel in ‘het boek Henry’ nog een stapje verder. Zo beschrijft Hilary Mantel tijdens een gemaskerd bal een scène om u tegen te zeggen. Ze gaat zelfs zover dat ze Cromwell een gesprek laat voeren met draken en padden. Kortom een waanzinnige periode.

Cromwell, schijnbaar slechts de marionet van Henry, is een ware opportunist in de ware zin van het woord. Het is een sluwe vos, met sluwe vossenstreken. Hij weet iedere situatie naar zijn hand te zetten zodat hij er zelf evenzeer profijt uit kan halen. Macht en invloed zijn ook een gewoonte geworden. Hij speelt een gevaarlijk spel, een spel waar hij in uitblinkt, tot nog toe.

Ik ben heel benieuwd om het derde deel van deze trilogie te lezen. De finale, ook al weet je historisch gezien hoe het eindigt. Hilary Mantel’s pen kan in iedere doodgewone situatie en dialoog een zekere spanning brengen die de lezer op het puntje van zijn stoel laat zitten.