Niet langer aan de zijlijn willen staan

In zijn dankwoord stelt Buddy Tegenbosch dat het hem moeite heeft gekost dit boek, zijn tweede, te schrijven. Anders dan bij het eerste boek was immers niets meer nieuw: er werd iets verwacht. Blij dat hij zijn writer's block heeft doorstaan, want 'Oog om oog' is een goed boek geworden, met alle kenmerken van een Young Adult-thriller: van enigmatische eerste bladzijden tot aan een verrassend eind.
Onderwerp van het boek: pesten in het kwadraat. Op zijn nieuwe school krijgt de tienjarige Jaap-Jan te maken met pesters. Eén daarvan, Ivar, maakt het echt bont. Het is niet meer zonder meer buitensluiten, maar het wordt ook fysiek. Jaap-Jan wordt op een gegeven moment dan wel gesteund door Stijn, een nogal lompe lange jongen die om die reden voor de nodige bescherming zorgt, maar dat neemt niet alle zorgen weg. Er is één lichtpuntje in zijn nieuwe woonplaats: het meisje Vero, dat niet bij hem op school zit, en met wie hij alles kan delen.
Na een lastige middelbare schooltijd, waar Jaap-Jan steevast last heeft gehouden van een door de pesters opgeroepen minderwaardigheidscomplex, wil hij het tijdens zijn studie aanpakken. De achttienjarige versie van zichzelf slaagt daarin, ook al moet hij zich daarvoor wel op sleeptouw laten nemen door drie vrienden. Maar achter de nieuwe, 'geslaagdere' versie van zichzelf zit nog steeds een onzekere jongen. Dat uit zich in zijn verliefdheden, maar wordt nog groter als hij ineens Ivar weer tegen het lijf loopt.
Hij zint op wraak, gaat daar ook heel ver voor, maar klopt het wel dat Ivar hem niet meer heeft herkend?

De rest? Ik zou het zelf lezen, het is meer dan de moeite waard.