Familiebanden en mysterie

Naar goede gewoonte gaan ook in Winterzon de personages van Linda van Rijn op reis. Voor hun veertigste huwelijksverjaardag nodigen Ineke en Herman hun kinderen en kleinkinderen uit om tien dagen van de winterzon te genieten op Curaçao.

Hoofdpersonage Amber ziet er een klein beetje tegenop, maar besluit haar best te doen om zich tien dagen niet te ergeren. Ze krijgt haar schoonzussen zo ver met haar mee te gaan naar een cocktailparty. De drank vloeit rijkelijk, de muziek is opzwepend en de Antillianen charmant. Vooral de anders zo ernstige Sophie heeft het er erg naar haar zin. Zo erg zelfs, dat Amber in de late uurtjes beslist om alleen naar het vakantiehuisje terug te keren. Als ze de volgende ochtend wakker wordt met een kater om u tegen te zeggen en haar vriend Bart vraagt waar Sophie gebleven is, beseft ze dat ze haar schoonzus beter niet alleen had kunnen laten. Wat een ontspannende vakantie had moeten worden, draait uit op een goede dosis stress en angst.

Het verhaal komt traag op gang. De eerste pagina’s zijn duidelijk bedoeld om de personages te leren kennen vanuit het oogpunt van Amber. Er gebeurt weinig en de personages komen in het begin nogal stereotiep over. Daar komt doorheen het verhaal gelukkig wel enige verandering in. De vaart komt er pas na een tweetal hoofdstukken goed in. Maar dan zit hij er ook echt in. Het verhaal is niet moeilijk en ook de schrijfstijl is heel toegankelijk.

De cover van het boek doet eerder aan een feelgoodroman dan aan een thriller denken. Geen donkere kleuren en onheilspellende poses, maar een zonovergoten strand en een relaxte dame met een cocktail in de hand. Alleen de naam van de auteur doet in dit geval vermoeden dat het om een thriller gaat.

Je kan je afvragen waarom de auteur ervoor koos om het verhaal vanuit het perspectief van Amber te vertellen. Je krijgt alle informatie uit de tweede hand, want Sophie is eigenlijk de spil in het hele verhaal. Zij moet haar geheugen zien op te frissen en misschien zou het verhaal meer psychologische diepgang gekregen hebben als de lezer dit proces samen met haar mocht beleven. Nu wordt er een zekere afstand gecreëerd tussen de lezer en het verhaal. Alleen naar het einde toe valt die keuze toch enigszins te verantwoorden.

Het is duidelijk dat Linda van Rijn in de reisbranche werkt. Een korte speurtocht doorheen andere titels en covers levert een wereldreis op zich op. Ook voor Winterzon blijft ze niet in het kille Nederland, maar weet ze de sfeer van de Antillen treffend neer te zetten. Je voelt de hitte van het zand, de weldaad van de zon en de ophitsende vakantiesfeer van een beachparty. Genoeg om als lezer al reikhalzend uit te zien naar je volgende vakantie.

Deze setting en de eenvoudige schrijfstijl van Linda van Rijn maken van Winterzon een onderhoudende thriller, die je misschien niet naar het puntje van je stoel verbant, maar waar je toch snel doorheen leest.