Fröbelwerk in boek vol tegenstrijdigheden

Cake in een mok is een teamprestatie, zoals Mima Sinclair in haar dankwoord achter in haar net geen honderd pagina’s tellende kookboekdebuut aangeeft. Cake in een mok ademt een sfeer waar geen beter woord voor te bedenken is dan ‘leuk’. Leuk is tamelijk nietszeggend en dat is het ook. Vrolijk, kleurig, zogenaamd snel en gemakkelijk, vlotte tekst, o wat word je hier blij van. Mits je van fröbelen houdt en de hoogst onpraktische ééncakesinsteek voor lief neemt. Kijk ook vooral niet op de klok: het merendeel van de cakejes is niet binnen tien minuten klaar.  

Het boekje ziet er netjes uit. Stevige kaft, mooie plaatjes bij de duidelijke recepten, inhoudsopgave, register. (Dit roept overigens wel opnieuw de vraag op waarom ook bij dit boek de inhoudsopgave niet op de eerste bladzijde en het register op de allerlaatste bladzijde staan, dat zou nog eens handig zijn.)  

Sinclair legt uit dat op de normale manier een cake maken best lastig is, vandaar de uitvinding om cakes in een mok te maken. Daarnaast schrijft ze dat ze uiteenlopende benaderingen en ingrediënten uitgeprobeerd heeft, met wisselend resultaat. Enigszins tegenstrijdig aan elkaar.  

Er is explosiegevaar, je moet weten welke van je mokken magnetronproof zijn, het is goed opletten geblazen en het komt zeer precies met de ingrediënten. Daarnaast: ‘…. ook kinderen hebben er altijd trek in, en het is extra leuk dat ze de cakes zelf kunnen maken.’ Ook weer zo’n tegenstrijdigheid.  

‘Als dessert of origineel partyhapje leveren ze ook nog eens gespreksstof op.’ Stel, je bent met zes personen, dan moet je zes keer de procedure voor een eenpersoonscake volgen, want je kunt niet zonder meer de magnetrontijd met zes vermenigvuldigen als je er meerdere tegelijkertijd wilt ‘bakken’. Uiterst onpraktisch. Meer en lastiger werk dan een normale cake, maar de eenpersoonscakejes zijn wél leuker, dat moet gezegd.  

De veertig recepten zijn onderverdeeld in ‘Klassiekers’, ‘Fun cakes’, ‘Happy hour’, ‘Toetjes en traktaties’. De klassiekers zijn eenvoudig te bereiden en de enige categorie die voldoet aan het klaar-binnen-tien-minuten-uitgangspunt. Bij de overige categorieën ben je afhankelijk van je vaardigheid in het maken van mokcakes en speelt ook decoreren een tijdrovende rol.  

Citroen-cheesecake, Chocoladecake met gember, Bosbessenmuffin, het klinkt allemaal even lekker en ziet er dito uit. Magnetronfans kunnen wellicht prima met Cake in een mok uit de voeten, maar er zou nog meer plezier aan het boekje beleefd kunnen worden als de recepten tevens voor de oven zouden zijn beschreven (‘ombouwen’ dus). Tip, ook voor ovenbakkers: neem kartonnen koffiebekers in plaats van mokken of een muffinvorm.  

Guinnesscake
Deze donkere, fluweelzachte Guinnesscake is een perfect cadeau voor papa, als hij je weer eens van een nachtelijk feestje heeft opgehaald.  

Ingrediënten
2 eetlepels zachte boter
40 g pure chocolade, in stukjes
1 middelgroot ei
3 eetlepels Guinness of een andere stout (donker Engels bier)
3 eetlepels bruine basterdsuiker
4 eetlepels zelfrijzend bakmeel
snufje zout  

Als decoratie
3 eetlepels poedersuiker
1½ eetlepel roomkaas
½ eetlepel witte hageltjes  

Werkwijze
Doe de boter en chocolade in een mok van 350 ml en verhit 10-20 seconden in de magnetron tot alles is gesmolten.  

Voeg het ei toe en meng goed met een vork. Roer er de Guinness door, voeg basterdsuiker, bakmeel en zout toe en klop weer glad.  

Verhit in de magnetron: 2 minuten op 600 W, 1 minuut 45 seconden op 800 W, of 1 minuut 30 seconden op 1000 W.   Laat afkoelen.  

Maak ondertussen het glazuur. Klop de poedersuiker en de roomkaas tot een glad mengsel en besmeer hiermee de afgekoelde cake. Maak er met de achterkant van een vork golvende patronen in. Bestrooi met hageltjes en serveer.  

Een smakelijk cakeje. Glazuur is niet per se nodig, een schep ongezoete slagroom of zure room is minstens zo lekker.