Op naar een roomba met complimentenfunctie!

Renske de Greef schrijft al sinds haar zestiende columns voor Spunk, een Nederlands webzine voor jongeren. Deze columns werden in 2005 gebundeld en uitgegeven onder de naam Lust: Liefde, Seks en Bambihertjes. Twee jaar later kwam haar eerste roman, Was alles maar konijnen, uit terwijl ze ondertussen op uitnodiging van Plan Nederland Afrika bezocht en in het kader van Wereldaidsdag het boekje Seks in Afrika schreef. In 2010, nadat haar tweede roman het licht had gezien, nam zij de column van Aaf Brandt Corstius in NRC Next over. Vervolgens werd ze gevraagd voor De Morgen en diverse tijdschriften columns te verzorgen.

Met de tekstcolumn in NRC Next is ze gestopt, maar sinds 2015 maakt De Greef voor de zaterdagse editie een stripcolumn onder de naam Renske Stript. Dat zijn met de hand geschreven en getekende columns over onderwerpen zo divers als sportief rijden, de kringloop van kliekjes, katten natuurlijk, over waarom ze niet meer op Facebook zit, welk lot ze als dier staat te wachten, de onzin van 'die venus vs mars-rotzooi, buitenlandse scheldwoorden, 'carbon guilt' en alternatieve kerstkaarten.  

Op een grappige, bescheiden lijkende wijze stelt Renske de Greef zichzelf en daarmee iedereen die haar columns bekijkt, vragen over haar ideeën, haar keuzes en tot hoever ze bereid is te sjoemelen met haar principes. Soms, echter, zegt ze simpel en recht voor haar raap wat ze ergens van denkt, zoals aan het eind van Hotter than your daughter:  

En dan zijn er nog de columns waarin ze haar frustraties van zich afschrijftekent, zoals de column waarin ze vertelt wat er zoal gebeurt op het moment dat ze online naar een film wil kijken.  

Waarom ik mensen niet in mootjes hak is bij tijd en wijle hilarisch herkenbaar en daarom goed voor oprecht schaterlachen. Hoewel... zou iedereen schaterlachen of zelfs maar kunnen glimlachen om de column waarin ze uitlegt waarom ze mensen niet in mootjes hakt? Of die waarin uitgelegd wordt dat onze samenleving wel wat meer 'carbon guilt' kan gebruiken? Het is zelfs voorstelbaar dat er mensen zijn die boos worden van sommige columns, zoals De Histor kleurenwaaier, De PVV-fiets of Over vlees eten en stoer zijn. En juist die groep zou deze columns moeten lezen zoals De Greef zo kernachtig uitlegt in Lees dit dan gewoon niet:  

Er zijn voor deze verzameling stripcolumns dan ook drie doelgroepen: mensen die graag om (de overtuigingen van) zichzelf en Renske de Greef willen lachen, mensen die helemaal niet om (de overtuigingen van) zichzelf en Renske de Greef kunnen lachen en mensen die dol zijn op kleurplaten. Als de eerste groep Waarom ik mensen niet in mootjes hak nu eens in tweevoud aanschaffen, om één exemplaar cadeau te doen aan zichzelf en de tweede, voorzien van een Greefiaanse alternatieve kerstkaart, onder de kerstboom legt voor de tweede groep mét de aanwijzing om eerst de column op bladzijde 13 te lezen, dan kan de doelgroep er voor zorgen dat Renske de Greef blij wordt van haar nieuwe roomba met complimentenfunctie...