Een nachtmerrie

Het is de eerste dag van de voorjaarsvakantie als Dex door twintig man politie van zijn bed wordt gelicht op verdenking van verkrachting. Zijn leven staat op zijn kop, maar ook dat van de rest van de familie waaronder zijn moeder Anna. Zij strijdt om de onschuld van haar zoon te bewijzen en gaat de confrontatie aan met de leugens, het geweld en het machtsmisbruik van justitie.

Ondanks dat dit een verhaal is over groot onrecht is dit niet louter een boek over onmacht, verdriet en woede. Het gaat vooral over de kracht van onvoorwaardelijke liefde. Een boek over de strijd naar gerechtigheid. Esther Boek schreef deze aangrijpende misdaadroman naar aanleiding van haar eigen ervaringen. Haar zoon werd uiteindelijk in hoger beroep vrijgesproken van de aanklacht.

De cover ziet er prachtig uit. Een witte cover met daarop een wekfles met daarin twee vlinders. Nadat ik het boek gelezen heb vind ik de cover geweldig gekozen.

Mijn mening:
Wat een verhaal zeg. Zodra ik begon met lezen liet het verhaal me niet meer los. Het boek was dan ook heel snel uitgelezen. Het boek leest als een trein . De schrijfstijl is duidelijk en de hoofdstukken zijn van een goede lengte wat het boek goed leesbaar maakt. De personages worden goed neergezet en je leert ze ook echt allemaal kennen. Waar ik met de moeder en Dex mee leefde kreeg ik aan bepaalde mensen echt een hekel.

Vanaf de eerste regel wordt je mee getrokken in het verhaal. Je voelt de onmacht zowel van de moeder als van de zoon Dex . Het onrecht die hen wordt aan gedaan door zowel de justitie en de valse beschuldigingen van de meisjes maakte me razend. Dat dit kan en gebeurt in Nederland.
Net als moeder Anna zou ik ook vechten als een leeuwin.

Geweldig hoe Esther Boek dit verhaal uit eigen ervaring heeft weten neer te zetten. Geen thriller maar een spannend waargebeurd verhaal. Wel jammer dat je niet meer leest hoe het met de meisjes verder gaat en of er nog ooit contact of excuses is geweest maar misschien is dit allemaal nog te vroeg