Medelijden en haat in Bloedbroeders

Reza komt met zijn zus Elena en moeder Jandra naar Nederland om hun tante en neef Ayaan te helpen in het familierestaurant. Ayaan heeft echter andere plannen om geld te verdienen met zijn bloedbroeder Reza. Hoewel ze denken dat er niets mis kan gaan, gaat het op de beslissende avond toch gruwelijk mis. Als de recherche (waaronder Helen) ze in de smiezen krijgt, blijkt één van de broedbroeders toch niet zo goed van vertrouwen.

Helen Vreeswijk werkte jarenlang bij de recherche en haar ervaringen gaven haar inspiratie voor spannende en meeslepende verhalen. Net zoals dit boek: Bloedbroeders! De opzet verrast na het lezen van meerdere boeken van deze schrijfster dan wel niet meer (er gaat iets gruwelijks mis, de politie wordt erbij betrokken en de dader wordt gepakt), maar toch komt er door de opbouw van spanning een moment (rond pag. 100) dat je niet meer kan stoppen met lezen. Je wilt weten hoe het verhaal gaat aflopen.

Een heel indrukwekkend boek, waarin je kennis maakt met een andere cultuur. Hoewel de vrouwen in het verhaal (waaronder Elena en Fleur) net iets te weinig voorkwamen voor mijn gevoel draait het om de mannen Ayaan en Reza. Door middel van een goed gebruikte alwetende verteller kom je te weten wat voor persoon Ayaan is: een leider, wil de macht en vooral heel egoïstisch. Je krijgt als lezer snel een hekel aan hem. Vooral omdat hij zijn neef Reza rustig, angstig en trouw is, meetrekt in al zijn plannen. Waardoor je dus medelijden krijgt met de pas net in Nederland wonende Reza.

Het einde geeft een ontknoping en daarna een tijdsprong. De ontknoping is net zoals de opzet iets voorspelbaar, maar voor mij had de tijdsprong absoluut een toegevoegde waarde. Zo worden je laatste vragen beantwoord zonder dat je ze zelf hoeft in te vullen. Hoe zal het gaan met Reza, Fleur, Elena en haar moeder?

Concluderend is Bloedbroeders een spannend, meeslepend en realistisch boek afspelend in het criminele circuit, waar je kennis maakt met een andere cultuur. Helaas soms iets te voorspelbaar en het trage (iets wat saaie) begin zijn net twee kleine puntjes van kritiek. Toch is dit zeker een boek waar Helen Vreeswijk trots op mag zijn.