Een aangenaam en leesbaar boek

De Duitse schrijfster Nina George geldt in haar land al jaren als bestsellerauteur. Ze schreef boeken onder haar eigen naam, maar ook onder het pseudoniem Anne West. Samen met haar man Jo Kramer schreef ze een tweetal thrillers onder de naam Jean Bagnol. In 2012 en 2013 won George de DeLiA en Glauserprijs. De grootste bekendheid kreeg ze na het schrijven van De boekenapotheek aan de Seine, een na de dood van haar vader geschreven semi-autobiografie.

De Parijse boekhandelaar Jean Perdu verkoopt boeken. Op zijn schip in de Seine. Het schip dat hij heeft omgedoopt tot boekenapotheek. Zijn romans zijn een geneesmiddel voor alle kwalen. Van liefdesverdriet tot slapeloosheid, van onbegrip tot ongeluk. Perdu heeft echter één probleem, hij kan zichzelf niet genezen. Want eenentwintig jaar eerder verliet zijn geliefde Manon hem. Ze liet een brief voor hem achter die hij nooit durfde te lezen. Pas als hij onder druk van een buurvrouw, waar hij heimelijk een oogje op heeft, de brief toch opent, en leest, verandert zijn leven drastisch. Hij vertrekt met zijn boot uit Parijs. Op zoek naar zichzelf, maar ook terug naar zijn herinneringen met Manon.

Hoewel het De boekenapotheek aan de Seine in het begin wat stroef leest en daardoor niet gemakkelijk te volgen is, verandert dat na een aantal hoofdstukken snel. Het verhaal begint steeds meer structuur te krijgen en wordt daardoor aanzienlijk interessanter en ook veel boeiender. Het lezen gaat vanaf dan een stuk vlotter. Helaas wordt het ongeveer halverwege wat zwakker waardoor je je aandacht wat minder bij het verhaal kunt houden. Dit blijkt gelukkig van korte duur te zijn en naarmate de ontknoping vordert wordt het weer meer pakkend.

De schrijfstijl van George is in dit boek wisselend. Er zijn momenten dat het wat moeilijk leesbaar is, maar gelukkig leest het overgrote deel van het boek vlot. Regelmatig gebruikt de schrijfster stilistische mooie zinnen, in feite bij het poëtische af. Daarnaast geeft Nina George een beeldende beschrijving van de vele plaatsen die door Jean tijdens zijn vaartocht worden aangedaan. Als lezer kun je je bij wijze van spreken in Frankrijk wanen.

De belangrijkste personages in het boek hebben ieder hun eigen verleden en daardoor ook hun eigen problemen in de liefde. Gedurende het verhaal wordt voor een aantal van hen de reden daarvan steeds meer duidelijk. Hierdoor lijkt het dat het boek een liefdesroman is, maar daarvan is geen sprake. Het is veel meer dan dat. Natuurlijk, in zekere zin is het wel een zoektocht naar de (ware) liefde, komen er, vooral aan het eind van het verhaal, een paar romantische momenten voor. Maar dat het alleen maar om liefde en romantiek draait, nee, zeker niet. Het gaat er ook om dat er voor iedere kwaal, en dan vooral op het mentale vlak, genezing bestaat. In dit verhaal zijn het boeken, maar in het echte leven kan het ook zomaar iets anders zijn.

Mede door een aantal plotwendingen, mooie sfeerbeelden en het soms prachtige taalgebruik is De boekenapotheek aan de Seine al met al een aangenaam boek om te lezen. Zowel in de zomer als in de winter.