Ondanks Mona Lisa te weinig aansprekend

Tibor Rode, in 1974 in Hamburg geboren, was op zijn twaalfde de jongste deelnemer aan het Creatief Schrijven programma van het Duitse ministerie van Onderwijs. Overdag werkt hij als advocaat en 's nachts schrijft hij zijn boeken. Hij debuteerde in 2013 met de thriller Das rad der Ewigkeit. Drie jaar later verscheen zijn derde boek Das Mona Lisa virus en belandde meteen op de bestsellerlijst. Het boek is het eerste dat in het Nederlands is vertaald en kwam in juni 2017 op de markt onder de titel Het Mona Lisa virus.

Helen Morgan is een Amerikaanse wetenschapper en wordt op een dag gebeld door Patryk Weisz. Zijn vader wordt al een aantal weken vermist en op diens kamer heeft Patryk een briefje gevonden met daarop de naam van Helen's dochter. Ook zij blijkt te zijn verdwenen. Omdat haar spoor naar Europa leidt, vertrekt Helen naar Polen.

Ongeveer tegelijkertijd worden de deelnemers aan een Amerikaanse missverkiezing in Mexico ontvoerd. Een aantal van hen wordt later teruggevonden en blijken ernstig te zijn verminkt. Daarnaast vinden er in Europa diverse incidenten plaats die, net als de verdwijningen, leiden naar het wereldberoemde schilderij Mona Lisa.

Aanvankelijk begint Het Mona Lisa virus met verschillende verhaallijnen die zich op diverse locaties in de wereld bevinden. In deze afzonderlijke verhalen maakt de lezer vooral kennis met de verschillende, maar ook talrijke, personages. Deze veelheid aan personen kan tot gevolg hebben dat de lezer het spoor enigszins bijster raakt. Het is daarom niet onverstandig dit begin met aandacht te blijven volgen. De meeste personages worden niet erg grondig uitgediept en blijven vrij oppervlakkig. Wie een diepgaande thriller verwacht, komt enigszins bedrogen uit.

De korte hoofdstukken en het verspringen naar de verschillende locaties geven het verhaal vaart mee. Normaal gesproken is dit ook goed voor een aanzienlijke hoeveelheid spanning, maar in deze thriller valt dat nogal tegen. De cliffhangers waarmee veel hoofdstukken eindigen, zorgen er soms voor dat je wilt weten hoe het verhaal verdergaat, maar ze versterken de spanning niet. Af en toe wordt de lezer meegenomen naar het Florence van rond 1500. De strekking van deze korte stukken tekst is duidelijk, maar voegt eigenlijk niets toe aan het eigenlijke verhaal en zijn in feite overbodig.

De schrijfstijl van Rode is vlot en sprekend. Het is daardoor niet zo heel erg moeilijk om je de desbetreffende omstandigheden goed in te kunnen beelden. Ondanks het redelijk originele thema bevat het verhaal wel veel onwaarschijnlijkheden waardoor een aantal situaties erg onrealistisch overkomt. De auteur had met een andere invalshoek, en zo goed als zeker op een andere manier beschreven, meer van het verhaal kunnen maken. Het was de geloofwaardigheid hoe dan ook ten goede gekomen. Nu is het, ook omdat een aantal passages nogal langdradig zijn en er vragen onbeantwoord blijven, niet helemaal wat het wel had kunnen zijn.

In Het Mona Lisa virus maakt Rode gebruik van personages die fictief zijn en personen die wel bestaan hebben. Dit is niet uniek en vaak is het voor de lezers herkenbaar waardoor ze zich met het verhaal en de personages kunnen identificeren. Voor dit boek geldt dat in mindere mate, ondanks dat het schilderij Mona Lisa buitengewoon aansprekend is. Te weinig om van dit boek, hoewel het op de omslag wel als zodanig aangeprezen wordt, een pageturner te laten zijn.