Lezersrecensie
Twee verhaallijnen die samensmelten
De vrouw in de kooi is het eerste deel van Serie Q van de Deense schrijver Jussi Adler-Olsen. En het begin van deze serie is goed. Het smaakt naar meer boeken van deze serie. En gelukkig voor ons; er zijn vervolgdelen!
Het boek begint met een spannende proloog en de toon is gezet. Het is een verhaal vol spanning. In het begin is er nog niks bekend, maar langzaam komt er duidelijkheid en vallen de puzzelstukjes op zijn plek.
Er wordt uitgelegd hoe Afdeling Q ontstaat en wie de personages zijn die in het team zitten. De hoofdpersonen leer je steeds beter kennen. De hoofdpersoon is de rechercheur Carl Mørk. Hem leer je goed kennen en je komt achter zijn verleden. Veelal lees je het boek vanuit zijn perspectief. Assad, de trouwe assistent van Carl Mørk, heeft een ander verleden dan doet vermoeden. Het begin is een beetje traag, maar, net als bij een trein, wanneer deze op stoom komt, zit de vaart erin!
In feite zijn er twee verhaallijnen. Het is alleen wachten wanneer deze elkaar zullen ontmoeten, samensmelten en weer bij elkaar komen. Dit maakt het een verhaal dat door je handen vliegt. In spanning wacht je af en hoop je op een goede afloop. Je voelt de emoties van 'de vrouw in de kooi', de wanhoop van haar einde en de gevoelens van de dader(s).
De schrijfstijl van de schrijver is veelbelovend voor de rest van de serie. Het las prettig en gaf een fijn gevoel.
De andere delen staan al in mijn wil-ik-lezen-lijstje!
Het boek begint met een spannende proloog en de toon is gezet. Het is een verhaal vol spanning. In het begin is er nog niks bekend, maar langzaam komt er duidelijkheid en vallen de puzzelstukjes op zijn plek.
Er wordt uitgelegd hoe Afdeling Q ontstaat en wie de personages zijn die in het team zitten. De hoofdpersonen leer je steeds beter kennen. De hoofdpersoon is de rechercheur Carl Mørk. Hem leer je goed kennen en je komt achter zijn verleden. Veelal lees je het boek vanuit zijn perspectief. Assad, de trouwe assistent van Carl Mørk, heeft een ander verleden dan doet vermoeden. Het begin is een beetje traag, maar, net als bij een trein, wanneer deze op stoom komt, zit de vaart erin!
In feite zijn er twee verhaallijnen. Het is alleen wachten wanneer deze elkaar zullen ontmoeten, samensmelten en weer bij elkaar komen. Dit maakt het een verhaal dat door je handen vliegt. In spanning wacht je af en hoop je op een goede afloop. Je voelt de emoties van 'de vrouw in de kooi', de wanhoop van haar einde en de gevoelens van de dader(s).
De schrijfstijl van de schrijver is veelbelovend voor de rest van de serie. Het las prettig en gaf een fijn gevoel.
De andere delen staan al in mijn wil-ik-lezen-lijstje!
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Veronique Janssen
Gesponsord
De nieuwe, betoverende roman van Cristina Caboni! In Het honingpad vindt Alice zichzelf tijdens de zoektocht naar haar familiegeschiedenis.
De Hebban Debuutprijs 2023 is gewonnen door Forugh Karimi met haar debuutroman De moeders van Mahipar. Een wrang, maar vooral heel liefdevol verhaal over de band tussen moeder en zoon.
Als allereerste Hebban Boek van de Maand is de weergaloze roman Alles wat had kunnen zijn van de Nigeriaanse schrijfster Ayọ̀bámi Adébáyọ̀ gekozen door het Hebban Panel. Laat dit boek je uitdagen.
