Augustus de maand waar ik heerlijk op mijn terras zat in het zonnetje en een enorme ontdekking deed, een ontdekking dat de buren deed schrokken en het water te kort werd aangevuld! Tranen met tuiten heb ik gehuild terwijl de woorden voorbij kwamen, stroomde er een rivier van tranen over ons balkon en vulde automatisch ons zwembad, het emotioneel huilen om een verhaal was voor mij een ontdekking tevens een opluchting.

Eerst een kleine toelichting over Wendy versus emotioneel huilen, Wendy is een zeer positief ingestelde vrouw, probeert de negatieve dingen des levens te keren naar iets positief, voelt zich meestal goed genesteld in een chaotisch leven en als ze leest geraakt ze wel eens emotioneel geraakt dit echter zonder tranen, het raakt haar maar de traanbuizen blijven gesloten. Dus groot was de schok voor mij dat ik hier mijn tranen niet kon bedwingen en het boek de leesclub aan het einde van de wereld van Sophie Green een snaar bij me raakte die ergens goed verstopt zat, wat een verlichting, wat een ontlading! Dus wie eens goed wil huilen, ik raad jullie dit emotionele wonder van een boek aan als je de traanbuizen eens goed wil smeren!

Zakdoekjes weg en nu mijn gelezen lijst van augustus:

Toen ik dood was – Loes den Hollander:

***Vanaf de eerste bladzijde herken je de schrijfwijze van Loes, simpele zinnen afgewisseld met dialogen, veel vraagzinnen die de twijfel van de personages tot bij de lezer brengt. Klein schoonheidsfoutje, de auteur vervalt op bepaalde momenten in een verslaggevende manier van schrijven. Toch haalt het mysterie en de emotie het van deze mindere kant van het verhaal.

Rivier van vergetelheid – Philip Claudel:

****Geen enkel woord is hier overbodig in dit debuut, elk woord staat op zijn plek. Rouw, aanvaarding van verdriet maar ook relatie moeder-zoon komt voorbij, de beschrijvingen van het dorp daarmee zet de auteur een stempel op de eenzaamheid van het hoofdpersonage, het decor met de stromende Maas op de achtergrond geeft het geheel een melancholische ondertoon. Verwacht geen luchtig onderwerp of een snel tussendoortje, dit is een boek om te lezen en te herlezen.

De leesclub aan het einde van de wereld – Sophie Green:

****Noem het boek een diesel, waar de emoties je als lezer in het begin wat koud en afstandelijk lijken, stromen ze doorheen het verhaal dichter en dichter en krijg je een emotionele rollercoaster dat je als lezer zo grijpt. Vijf personages die een enorme ontwikkeling doormaken en die de auteur met een ervaren pen heeft neergezet. Een einde dat op zijn plaats valt zonder dat het zeemzoet wordt of met overdreven veel violen op de achtergrond.
Zet de zakdoekjes klaar en schuif aan bij deze leesclub!

Olifantenmeisje – Ellen Marie Wiseman:

***Vanaf aanvang krijg je het gevoel dat je als lezer een donker sprookje leest, eenvoudig verwoord en zeer beeldend geschreven. Misschien was er wel een gemis aan een meer opbouwende verbinding tussen de twee hoofdpersonage, door dit gebrek was het geheel voorspelbaar toch maakt de auteur dit goed door een verhaal dat je als lezer niet koud laat.

Tussentijd – Eric hensel:

***Deze leesclub is volop aan de gang op Hebban en ja ik heb weer de kans gekregen van Hebban om deze leesclub te coördineren, een verhaal vol raad en levenwijsheden hier kom ik zeker in september op terug.

Volle bloei – Hetty Kleinloog:

*****Dikke vijf sterren waardig! In eenvoudige en simpele bewoording houdt Kleinloog de lezer in de ban, mix daar nog wat mooie vergelijkingen bij en er ontstaat een bepaalde chemie op papier! Een hartverwarmend verhaal over vijf dames op leeftijd, een mooie vriendschap en vijf personages die tot leven komen en zich nestelen in je hart.

Dit was augustus, een maand van ontdekkingen, het ontstaan van een nieuwe rivier maar ook een maand waar een winactie in de keine wereld voorbij kwam, deze loopt nog tot 3 september dus je kan nog altijd je kans wagen (link).

Nu mijn maandelijkse vraag: welk boek heeft jouw tot tranen bewogen?