In de kleine wereld van Wendy is 2020 het jaar van een mix Aziatische auteurs en verhalen over katten. Dus toen deze enthousiasteling hier in de mooie roze wereld van Hebban de giveaway zag van het boek het verhaal van de kat die boeken wilde redden – Sosuke Natsukawa wist deze enthousiasteling met haar typerende enthousiasme geen blijf.  Toen kwam de verlossende mail, gejuich en ongeduldig de wacht houden voor de brievenbus (wat moet een mens anders tijdens deze lockdown 2.0 dan is de wacht houden toch een goed tijdverdrijf).

Auteur:  

Sosuke Natsukawa (1978) is arts uit Nagano, Japan. Hij is ook auteur en drie boeken van zijn pen blijken verfilmd. Het verhaal van de kat die boeken wilde redden was een groot succes in Japan en werd verkocht aan twintig landen.

Korte inhoud:

De verlegen en eenzame Rintora woont in de tweedehandsboekhandel met zijn opa. Verscholen tussen de boeken voelt hij zich de koning te rijk, waar opa hem raad geeft om meer te doen dan te lezen gooit hij die raad in de wind. Dan sterft zijn opa, Rintora blijft verweesd achter. Hij besluit om de boekhandel te verkopen en bij zijn tante te gaan wonen. Tot de pratende kat Cyrus verschijnt met de woorden “ik heb je hulp nodig, je moet me helpen om opgesloten boeken te bevrijden”. Een begin van een avontuur, een ode aan woorden, zinnen en boeken.

Mijn leeservaring:

Dit verhaal had kunnen starten met “er was eens…” een prachtig sprookje voor volwassenen en een ode aan boeken, verhalen en vooral de kracht achter het lezen.

Het vermogen om je te leren "hart te hebben voor je medemens" is denk ik de kracht die boeken bezitten. En die kracht is veel mensen tot steun omdat hij hun moed geeft.

De cover oogt heel modern maar niets is minder want je waant je in een wereld zonder tijd. Met lang zinnen en wonderlijke omgevingsbeschrijvingen zet de auteur een verhaal neer dat je als lezer niet gauw zult vergeten. Op bepaalde momenten moest ik een zin gaan herlezen toch dit zonder dat het me stoorde, integendeel dit is een boek dat je leest en herleest. Zoals in elk sprookje zitten hier boodschappen verborgen en thema per thema komen voorbij met een toch wel filosofische ondertoon. Zelf ben ik maar een leek als het gaat om de klassiekers toch hebben deze een prominente rol in het verhaal en kon de auteur de liefde van Rintora voor deze parels tot bij mij als lezer brengen. Is het een verhaal voor een breed publiek? Dan zal ik nee moeten schudden echter als je wat wil zweven, de liefde voor het lezen binnen een prachtig sprookje wil lezen, een aanrader! Een uniek verhaal om te lezen, herlezen en zeker om te koesteren.

Welk verhaal vonden jullie uniek in zijn eigen soort?