Winter in Nederland. In november wisten Diana en Renate al dat zij samen graag een winters boek wilden lezen in januari. De hoop was gevestigd op sneeuw, vrieskou en een boek vol winterpret. Onze sterren leek niet alleen aan de winterse eisen te voldoen, het trok Diana enorm omdat het een soort sprookje zou zijn. Vol goede moed begonnen de dames aan het debuut van Klaartje van Setten.

Het verhaal
Als Josefien op een dag een brief krijgt van gravin Victoria, de tante van haar ex Jean, heeft ze nog geen idee hoezeer die haar leven zal veranderen. Victoria zoekt een beheerder voor haar luxe chalet in Zwitsersland. Aan haar neefje Jean, man van twaalf ambachten en dertien ongelukken, wil ze het niet toevertrouwen. Josefien, die met haar twee kinderen midden in het centrum van Amsterdam woont, droomt van rust en ruimte, en grijpt de kans, niet gehinderd door enige ervaring of voorkennis.

Het chalet blijkt hoog op een berg te liggen, vlak bij het mondaine skioord Crans-Montana. Vanwege zijn luxe en privéligging is het bij uitstek geschikt voor verhuur aan exclusieve gasten: van Arabische prinsen en onderwereldfiguren uit Rusland, tot filmsterren en ‘keurig’ getrouwde zakenmannen vergezeld door hun met privéjets ingevlogen callgirls. Josefiens gebrek aan ervaring in combinatie met de hoge standaard van haar gasten leidt vaak tot hilarische en bloedstollende taferelen. Ondertussen proberen Josefien en haar kinderen in te burgeren in de stugge lokale dorpsgemeenschap, wat op zijn zachtst gezegd niet meevalt.

Het samen lezen

Na lang wachten en wat stress vanuit Diana, werd het boek zaterdag de 12de bezorgd. Diana kon niet wachten om erin te beginnen.

Diana: Ik ben langzaam begonnen en verwonderde me over de pracht van het boek. De cover is enorm sfeervol en ik krijg meteen zin in een romantische weekje in de sneeuw met mijn liefste. De ronde ‘hoeken’ maken het plaatje af. Als dit een voorbode voor het verhaal is, ben ik nu al blij!

Renate: Ik heb hem gevonden in de brievenbus, met geweld er in gestopt maar geen beschadigde hoeken want die zijn rond! Ga morgen beginnen moet nog 60 blz in in mijn thriller, het lukt me nooit om dan gelijk aan een ander te beginnen, dat vind ik lastig. De cover vind ik erg mooi, hij trekt mij wel, sneeuw, chalet en sterren schitterend, ik hou ervan ook al ben ik nog nooit op wintersport geweest.

Een dag later...

Renate: ik ben begonnen. Wel toepasselijk met al dat nieuws over de sneeuw.

Diana: Grappig. Wij rijden door de zon in zuidelijk Maastricht, maar laat die sneeuw maar vallen. Denk dat de leeservaring alleen maar versterkt. Ik moet erg wennen aan de schrijfstijl. De schrijfster gebruikt erg lange zinnen en moet er dus wel bij blijven. Toch trekt het verhaal me wel.

Renate: Hahaha daar is sneeuw mooier dan hier hahaha jullie hebben nog soort van heuvels, hier echt heel plat. Maar wel lange zinnen inderdaad. Ik ga zo weer verder en dan hoop ik ver te komen, nu pas eerste hoofdstuk gelezen. Soms lees ik ook een woord waarvan ik denk wat is het? zoals affirmeerde, ik heb echt geen idee wat dat is. Maar ik vind het verhaal leuk, aparte man die Jean trouwens.

Diana: Ik ben nog niet zo ver, maar vind het ook echt een leuk verhaal. De lange gedetailleerde zinnen geven het verhaal echt sfeer mee. Jean is inderdaad wat apart. Ben benieuwd naar zijn verhaal. Als dat er al is...

Renate: Ja ben ik ook wel, ben nu bij 137.

Diana maakt een inhaalslag op woensdag en op donderdag praten Renate en Diana verder over het boek.

Diana: Ik vind Jean tot nu toe een slappe zak die overal voor wegloopt. Ik zou het echt niet trekken als mijn man mij zo zou laten zitten tijdens de zwangerschap. Dat stukje wekte wat ergernis op.

Renate: Ben het echt helemaal met je eens, en ik ben niet eens zwanger...

Diana: Toch wel typisch dat ie dan Joos’ stralende ster blijft. Hoop dat ze straks wat harder is. Ze is nu zo lief en meegaand.

Renate: Ja dat snap ik eigenlijk ook niet, maar wie weet hebben wij ook nooit echt een stralende ster ontmoet. Lijkt me moeilijk leven met zo'n man. Dan ben ik wel blij dat ik vrijgezel ben.

Diana: Ik snap het deels. Mijn man is ook altijd mijn 'jonge God' geweest en dat nog steeds, ondanks dat-ie niet perfect is. Maar Jean lijkt het wel heel vaak af te laten weten. Ik vond de geschiedenis rondom hem vrij lang duren, maar ik denk dat het wel nodig is om het verhaal goed te kunnen begrijpen. Want de Stralende Ster zal vast wel ergens in dit sprookje terugkomen.

De verhaallijn van Jean en de reactie van Joos houdt Diana en Renate bezig. Zijn zij nog steeds zo nieuwsgierig en verbaasd als het verhaal in het chalet verder gaat?

Diana: Ik ben nu lekker een eind op weg. Ik vind vooral de tijd in Zwitserland leuk en ik vind dat Van Setten heel goed beschrijft hoe lastig het kan zijn om, vooral voor kinderen, te settelen in een ander land. Ik vind de belevenissen in het chalet met de diverse klanten en hun ‘gekke’ eisen echt heel leuk en soms grappig. Doet me erg denken aan mijn hotelstages. Gasten hebben soms ect gekke eisen, haha.

Renate: Vind ik ook echt goed gedaan, het maakt de naam: "Feelgood - Ik vertrek" zeker waar, zowel de mooie kanten als de minder mooie kanten laat ze zien. Leuk he die belevenissen, en echt bizar wat sommige mensen dan vragen haha. Ik heb daar gelukkig geen ervaring mee, maar zoveel kunnen ze hier op het werk ook niet eisen, nou geniet nog ff van Zwitserland. Hoe vond jij het gebruik van dialecten in het boek? Moest daar tijdens het lezen wel aan wennen, hoor.

Diana: Ik moest daar ook even aan wennen en moest de zinnen regelmatig even opnieuw lezen, maar vond het wel echt sfeer in het verhaal brengen.

Renate:  Ja ik ook. Maar het had wel wat, nooit geweten dat Rotterdams als je het uitschrijft er zo stom uitziet.

En toen was het boek uit. Maar wat is nu de uiteindelijke conclusie van de dames?

Renate: Ik moest wel echt wennen aan de lange zinnen, maar vond het wel fijn dat je weer terug ging naar vroeger en daarna weer terug naar het heerlijke chalet in Zwitserland. Leuk ook om het wel en wee te lezen van wat zo'n groot avontuur met zich meebrengt. Want dat is het natuurlijk; een groot avontuur, vol met lief en leed. Josefien was ook gewoon nog erg grappig. Door het lezen kreeg ik zin om op zo'n plaats te zijn, dus dat is altijd goed. Geslaagde kennismaking met Klaartje van Setten, wat zeker naar meer smaakt.

Diana: Oh, wat vond ik dit een fijn boek. Zelf heb ik weleens ervan gedroomd om weg te gaan uit Nederland en ergens een hotel of wat dan ook op te zetten. Maar ik denk dat je er veel lef voor nodig hebt om dat ook echt te doen. Het verhaal nam me mee naar Zwitserland en ving me door een bijzondere liefdesband. Het bleef me vasthouden, omdat het proces van een nieuw bestaan opbouwen goed werd beschreven. De lange zinnen waren even wennen, maar eenmaal gewend las dat heerlijk. De details worden nergens overdadig en door de lange beschrijvingen kun je echt een beeld vormen. Wat mij betreft een dikke aanrader!

De recensie van Renate lees je hier. Door drukte met de verbouwing in het nieuwe huis is het Diana helaas niet gelukt om een recensie te schrijven.

Heb jij Onder Sterren al gelezen of ben je er juist door ons nieuwsgierig naar geworden?