Een nieuwe week is weer begonnen! En hoe start je die lekkerder dan met een nieuwe groepsread over het boek Amalia’s erfenis? Marieke en Renate lazen het boek en Sanne en Mandy luisterden het boek. Vandaag lees je wat wij van dit boek vonden, dat gaat over Amalia van Solms: de stammoeder van ons koninklijk huis.

Over het boek

Ze gaat tot het uiterste. Alleen een kroon is goed genoeg voor haar kinderen. Op zeventienjarige leeftijd vluchtte Amalia van Solms vanuit Bohemen naar 's Gravenhage. Daar probeerde prins Frederik Hendrik van Oranje-Nassau haar te verleiden om zijn minnares te worden, maar zij zag kans om hem geraffineerd op afstand te houden. Totdat een dramatische gebeurtenis alles anders maakte.

Wat waren je verwachtingen vooraf?

Voor we dit boek oppakten, waren er wat twijfels. Paste dit boek wel op onze spot, is het boek geen thriller? Deze verwarring kwam door de uitgeverij: De Crime Compagnie. Deze uitgeverij heeft zich gespecialiseerd in thrillers. De flaptekst deed echter vermoeden dat er wel degelijk romantische elementen in zaten en na de cover wat beter bestudeerd te hebben staat daar: historische roman. Het werd tijd om zelf te ondervinden wat we van het boek vonden en bij welk genre we het het beste vonden passen. Renate verwachtte een verhaal over het begin van het ontstaan van het koningshuis. Marieke zag een koningin voor zich die alles op alles zette om haar kinderen te beschermen en dat daar wel bloed bij zou vloeien.

Wat heb jij met het Koningshuis?

Een boek over het ontstaan van het koningshuis, of eigenlijk waar ons koningshuis vanaf stamt. Maar wat hebben we nu eigenlijk zelf met het koningshuis?

Sanne: Ik ben zo'n type dat wel houdt van tradities en gebruiken en ben in die zin ook wel trots op het feit dat wij een Koningshuis hebben. En dan hebben wij ook nog een prachtige koningin en schitterende prinsesjes! Over de geschiedenis van het Koningshuis weet ik wel iets, tijdens de geschiedenislessen is daar wel aandacht aan geschonken, maar ik denk dat er veel is dat ik nog niet weet.

Mandy: Ik vind het koningshuis eigenlijk heel erg interessant! Ik weet er vrij veel van (tot en met Koning Willem I) en vind het leuk om me in die kant van de geschiedenis van ons land te verdiepen en bijvoorbeeld kastelen en paleizen te bezoeken.

Marieke: Ik vind koningsdag altijd erg leuk, vooral de vrijmarkt. En ik vind dat we een heel mooi koningskoppel hebben met leuke prinsessen.

Renate: Echt gewoon helemaal niks eigenlijk, ondanks dat ik elke dag op mijn werk langs het portret van het koningspaar kom heb ik er niks mee. Al vind ik wel dat ze het goed doen, ik vind het mooi om te zien hoe ze meeleven tijdens evenementen.

Het boek wordt in het nawoord een historisch roman genoemd, ofwel een fictieverhaal gebaseerd op feiten. Vind je het als een roman aandoen of eerder non-fictie?

Renate: Meer als roman. Het is wel meer geromantiseerd. Maar het geeft je wel veel feiten over de geschiedenis, je krijgt dus een hoop van de geschiedenis mee op een makkelijke manier!

Marieke: Echt een roman, voor non-fictie is het teveel geromantiseerd. De stijl van het verhaal is ook echt roman.

Mandy: Het is dat er op de kaft historisch roman prijkt en dat er in het nawoord wordt gezegd dat er dingen bij verzonnen zijn, maar zelf vond ik het als een soort historisch verslag aan doen en ik zou het geloofd hebben als mij werd verteld dat het non-fictie zou zijn.

Sanne: Vergeleken met andere historische romans die ik heb gelezen of geluisterd, vind ik Amalia's erfenis wel het meest van allemaal aandoen als non-fictie. Het verhaal is heel feitelijk geschreven, de feiten worden als een verslag verteld, zonder al te veel bijzaken aan te halen. Een tweede verhaallijn die zich in het heden afspeelt, iets dat je nog weleens ziet in historische romans, hoef je helemaal niet te verwachten.

Hoe vind je schrijfstijl/ hoe was de luisterbeleving?

Sanne: Willemijn de Vries heeft een fijne voorleesstem, ze vertelt rustig en speelt iets met haar stem om verschil in personages aan te geven. Dat was prettig, zeker omdat er veel personages in het boek voorbij komen die vanwege vernoemingen dezelfde naam hebben.
De schrijfstijl vond ik ook prettig. Het verhaal van de Oranjes is duidelijk en helder beschreven, er worden weinig bijzaken bijgehaald. Ik vond het erg leuk om over de verschillende plaatsen uit Nederland te horen, net als over hoe het er in die tijd aan toe ging. Soms wordt er een sprong in de tijd gemaakt. Dat is voor de vaart in het verhaal wel prettig, maar het nadeel van een luisterboek is dat je niet gemakkelijk kunt terugbladeren om te zien hoe groot de tijdsprong is. Dat maakt het soms wat ingewikkelder om te volgen, net als de vele namen die in het boek voorkomen.

Renate: Ik vind hun manier van schrijven erg prettig. Het smaakt ook echt naar meer. Feiten en fictie gemengd op een goede manier vind ik altijd prettig. Het is een prettig taalgebruik waardoor het goed te volgen is, alleen de tijd sprongen daar moest ik wel echt bij blijven nadenken.

Het aantal personages. Was dit te doen, of te veel?

Renate: De personages waren te doen, het waren er wel veel, maar dat was te doen het lastigste was dat bepaalde namen bij verschillende personages hetzelfde waren dus meerdere keren voor kwamen hierdoor moest je goed blijven opletten

Marieke: Het waren een boel Willems, en wie nu precies familie was van wie enzo dat was behoorlijk complex maar wel goed te volgen. Niet teveel dus.

Mandy: Ik vond het eigenlijk soms te veel en dan met name de personages die naar iemand anders vernoemd zijn en dus dezelfde naam hebben als een ander personage. Dit maakte sommige stukken voor mij erg onduidelijk.

Sanne: Ik vind de personages veel, vooral doordat meerdere personages dezelfde naam hebben. Iets waar de auteurs niets aan konden doen, zo is de geschiedenis nou eenmaal, maar dat maakte het volgen van het verhaal tijdens het luisteren er niet erg gemakkelijk op.

Conclusie

Renate: Leuk verhaal, geeft een goed beeld hoe het koningshuis eigenlijk ontstaan is. Het heeft mij een hoop geleerd ook. Mooie mix tussen feiten en fictie ook wat het een fijn verhaal maakt. Waar je wel bij moet blijven opletten, prima boek 3 sterren.

Marieke: Ik vond het een mooie historische roman. Omdat het wel is gebaseerd op de geschiedenis heb ik mijn kennis van de vaderlandse geschiedenis weer even op kunnen halen. Ik heb het met plezier gelezen. 4 sterren.

Mandy: Ik vond het in principe een leuk verhaal en ik heb ook wel weer nieuwe dingen geleerd over het koningshuis, maar ik had er tegelijkertijd ook wel meer van verwacht. Meer spanning, meer gebeurtenissen die er echt op duiden dat ze 'tot het uiterste gaat' zoals op de voorkant staat. Nu was het gewoon een beschrijving van iemand van het koninklijk huis voor mij. Samen met de vele personages die het verhaal soms vaag maakte, kom ik uit om 3 sterren.

Sanne: Amalia's erfenis is een duidelijk verhaal en geeft een hele goede kijk in de geschiedenis en het ontstaan van het Koningshuis, onder andere over hoe er koninklijk bloed in ons Koningshuis is gekomen. Echt super interessant. Het romantische gedeelte is niet heel sterk aangezet en ik miste een spetterend plot wat bij een fictief verhaal best had gemogen. De auteurs hadden best iets meer kunnen doen met de geest van Van Oldebarnevelt die ronddwaalde in een van de paleizen, maar helaas kwam dat niet uit de verf. De vele namen maakte de verhaallijn wat lastiger te volgen. 3 sterren.

Met een gemiddelde van 3,3 sterren is Amalia’s erfenis een prima boek. Wij zijn benieuwd wat jullie met het koningshuis hebben en of jullie wel eens een boek hebben gelezen met een van de koninklijke leden in de hoofdrol. Laat het hieronder in de reacties weten.