Yes, een tijdje geleden is de nieuwste Sophie Kinsella verschenen: Verras me! Voor ons was het een beetje een verrassing dat er weer een nieuwe chicklit van deze feelgoodqueen in het verschiet lag en nog leuker: wij mochten het boek met z'n tienen lezen. Op de blog nemen wij je mee in drie artikelen, voor het lezen, tijdens het lezen en na het lezen. Het eerste artikel verscheen al een tijdje geleden online en ondertussen zijn we begonnen met lezen. Veel leesplezier! 

Lees hier het eerste artikel: Verras me #1 - Voor het lezen. 

Onze speciaal opgerichte groepsapp werd veel gebruikt de afgelopen weken. En, dames, hoe staat het ervoor? Zijn jullie al begonnen of hebben jullie nog andere boeken die eerst uit 'moeten'? 

Diana: Ik ben begonnen. Erger me de eerste pagina's aan de schrijfstijl. De opsommingen, en chaotische zinnen. Maar lezen in de zon maakt veel goed! 

Marieke: Ik ben bij hoofdstuk drie. Ik ben ook nog niet echt onder de indruk. 

Ergens in het begin van het boek krijgen de hoofdpersonen te horen dat ze waarschijnlijk nog zo'n 68 jaar getrouwd zullen zijn. Klinkt hen behoorlijk lang in de oren! 

Diana: Waar maken ze zich druk om? Ik hoop nog 80 jaar met Léon samen te zijn en wat nemen ze zo'n dokter serieus... vind het wat ongeloofwaardig en raar! Ik vind de schrijftstijl verschrikkelijk. Het liefst zou ik op willen geven.

Marleen: Wat jammer, Diana! Ik vind de schrijfstijl van Sophie Kinsella altijd heel erg fijn, dus ik ben benieuwd hoe ik deze ga ervaren. Ik ben alleen nog niet begonnen, haha!

Mandy: Ik ben inmiddels ook begonnen en ik moet zeggen, ik vind het verrassend leuk, maar heb dan ook pas 40 pagina's gelezen. 

Marleen: Leuke woordspeling! ;) 

Mandy: Oh wauw, dat had ik niet eens door! Ik kom er toch op terug. Iemand die zijn ouders pappie en mammie noemt terwijl je 32 bent, really?!

Marieke: Erg hè? Ik vond dat zo storend!

Renate: Doen jullie dat niet dan? ;) Ik moet nog beginnen maar dan weet ik dat vast, kan ik mij er niet aan storen!

Marleen: Ik ben nog geen 32, haha! 

Helma: Ik denk dat de vertaler daddy en mummy iets te letterlijk heeft genomen. Het komt inderdaad heel knullig over. Gebruik gewoon papa en mama. Dat zei ik dan weer wel toen mijn ouders nog leefden.

Lore: Ik ben nog geen 32 maar ik zeg ook gewoon papa en mama.

Janneke: Ik heb gisterenavond de eerste 100 pagina's gelezen en ik ben wel positief! Irriteer me ook wel een beetje aan dat pappie en mammie en vind dat er heel dramatisch wordt gedaan over hun toekomst samen, dat ze nog zo veel jaren met elkaar opgescheept zitten. Maar naar mijn idee is het zo overdreven gedaan om de basis voor een leuk verhaal neer te zetten. Dus ben erg benieuwd om verder te lezen . En over de schrijfstijl, dat is typisch Kinsella vind ik :) je moet er even aan wennen maar ik kan het wel waarderen. 

Helma: Ik moet nog beginnen. Ik moet eerst De tijd van de Vuurbloemen nog uitlezen. Hopelijk kan ik zondag beginnen!

Sanne: Ik moet ook nog beginnen en ben eerst nog in Het appartement aan Central park bezig.

Wat zijn we toch druk met al die andere boeken die we voor onze fantastische feelgoodspot lezen! Gelukkig hebben we een hele fijne chicklit, toch? 

Marieke: Ik ben op de helft en ik lees het met gemengde gevoelens. Het begin vond ik niet fijn. Staccato zinnen en die paniek om nog lang en gelukkig met elkaar te moeten leven vond ik nogal over de top. Het plan om elkaar te verrassen is dan wel weer leuk. Maar de relatie met haar ouders en dan met name met haar overleden vader vind ik nogal eng. Gister dacht ik dat ik in een psychologische thriller terecht was gekomen zo hemelt ze die man op. Wat met het meest intrigeert is het gedoe om het nogal ouderwetse museum waar ze werkt. Ik ben wel benieuwd hoe zich dat gaat ontwikkelen. Ik hoop dat er nog wat humor en hilariteit om de hoek komt kijken, ik heb nog niet slap op de bank gelegen van het lachen en dat vind ik erg jammer.

Lore: Op dit moment zit ik ook nog wat met gemengde gevoelens. De drama over het zoo lang samen zijn snap ik niet. Als je trouwt weet je toch dat als je een beetje een leeftijd bereikt je lang samen zal zijn. Ik vind haar nogal naïef over komen. Ik ben benieuwd naar de verrassingen die nog komen! 

Nathalie: Ik vind die Sylvie een beetje een muts. Het is toch mooi dat je samen lekker oud wordt, zou ik zeggen. Nee, zij gaat piekeren en vind het een saaie gedachte. Op haar werk is ze ook niet echt op haar best. Ik mag Sylvie niet zo. Ik vind haar een zeur en egocentrisch. Verder leest het verhaal gelukkig wel weer lekker Kinsella vlot.

Marleen: Ik ben nu zo benieuwd naar het boek, dames! Ik hoop dat ik nu heel erg snel kan beginnen! 

Marieke: Gelukkig. Er zit toch meer in het boek dan ik dacht. #uit 

Gelukkig haakte iedereen op een gegeven moment in en werd er weer druk gediscussieerd. En tja, wat die dokter zei, dat is toch alleen maar mooi? 

Helma: Ik snap eerlijk gezegd totaal niet waarom ze zich door zo'n opmerking van die wel heel vreemde dokter zo van slag raken. Ik zou een gat in de lucht springen. Los daarvan leest het wel lekker weg. 

Lore: Ik kan mij voorstellen dat je even denkt, wow 70 jaar, dat is nog eventjes. Maar daarna ben je toch alleen maar blij, iedereen wil toch zo lang samen blijven?

Mandy: Ik ben nu op een kwart en buiten het feit dat ik me stoorde aan de naïviteit van Sylvie, vind ik het boek tot nu toe wel leuk en eigenlijk ook steeds leuker worden. Ik kan me de angst enigszins voorstellen, omdat 68 jaar met dezelfde persoon doorbrengen niet per se een straf is, maar wel dat je je afvraagt hoe je dat spannend houdt. Elkaar om de zoveel tijd verrassen vind ik dus zo'n gek idee nog niet en de manier waarop zij dat beiden aanpakken vind ik wel grappig. Ook hoe Dan steeds goedbedoeld iets verzint en dat dat het toch steeds net niet is. Ik vind het wel vermakelijk. 

Marleen: Ik vind het ergens wel begrijpelijk dat Dan en Sylvie ervan schrikken als je opeens hoort: Goh, je bent nog 68 jaar met elkaar getrouwd. Je leven lang klinkt toch wel weer iets anders dan echt een specifiek aantal jaren. Verder ben ik nog niet zo ver, maar ik ben heel erg benieuwd hoe ze hier op gaan reageren en hoe de verrassingen zich zullen uiten. Hé, dames, hoe staan jullie er eigenlijk tegenover? 68 jaar samen zijn met dezelfde persoon?

Janneke: Ik zou niets liever willen hihi! <3 

Renate: Daar kan ik nog niets zinnigs over zeggen, maar 68 jaar samen met dezelfde persoon is toch eigenlijk samen oud worden dus toch mooi als je samen oud wordt!

Marieke: Geen probleem. In 2021 zijn david en ik 30 jaar samen. Er kunnen nog wel wat jaartjes bij! Maar wel belangrijk dat naast de dingen samen doen we ook onze eigen dingen hebben en blijven doen.

Mandy: Lijkt me echt heel fijn met iemand zo lang doorbrengen, dat je aan een half woord genoeg hebt en elkaar door en door kent. Dat iemand door je heen prikt, omdat je een chagrijnige bui hebt en diegene dus precies begrijpt dat je het zo niet bedoelt, maar dat er meer speelt. Ik moet er niet aan denken met iemand opnieuw te moeten beginnen en die persoon alles uit te moeten leggen over hoe je in elkaar steekt. Dus nog 68 jaar samen? Ja, heel graag!

Lore: Helemaal mee eens! Ik denk ook dat eens je kinderen hebt het toch weer anders lijkt. Je leven varieert constant dus je moet van elke periode het beste maken.

Marleen: Ja, dat vond ik heel erg leuk om te lezen in Verras me! Dan en sylvie hebben zo weinig woorden nodig!

Lore: Ik vond dat juist een beetje storend. Ik zou mij er dood aan ergeren als mijn partner constant mijn zinnen afmaakt of halverwege mijn zin al reageert. Hoe kan je elkaar dan nog iets nieuws vertellen? Soms zou het handig zijn om met een blik te weten wat de andere denkt, maar laat mij toch maar iets individueler zijn.

Diana: Zeker na deze week kan ik zeggen dat ik het oneindige leven met Léon zou willen hebben. Als je samen een goed team bent, elkaar inderdaad op tijd nog even verrast en uitdagingen met elkaar aangaat, dan denk ik dat een relatie heel erg lang leuk kan blijven.

Nathalie: Lijkt mij heerlijk samen nog 68 jaar heel veel leuke dingen samen kunnen doen. Die gedachte vind ik absoluut niet saai.

Marleen: Gelukkig hebben wij ook nog heel wat jaren met leuke fictionele mannen voor de boeg ;)

Helma: Peter en ik zijn al 35 jaar bij elkaar en daar mogen er nog wel 35 jaar bij. En wat Marieke zei over je ook je eigen die gen blijven doen, daar kan ik alleen maar mee instemmen. Zo houden wij het ook nog steeds gezellig en heb je elkaar altijd weer iets te vertellen.

Renate: Jullie zijn wel echt heel feelgood hoor Marieke en Helma!! Leuk! 

Zo zie je maar weer, ook buiten het lezen zijn wij heel erg feelgood! ;) Wij lezen nog even verder (al hebben sommige van ons het boek al uit *kuch* snellezer Marieke *kuch*) en binnenkort lees je hier al onze bevindingen! Stay tuned!