Blind Date #8
November vorig jaar begon het rond te gonzen. De Literaire Leesclub Tiendaags zou weleens heel mysterieus kunnen worden. Vanaf 15 november werd elke dag een boek gepresenteerd. Niet met titel en alle informatie, nee, slechts een aantal steekwoorden werd gegeven. Sommige titels werden direct herkend. Andere bleven giswerk.

Dit waren de steekwoorden die bij Blind Date Leesclub #8 hoorden:

verbeelding - melancholie - liefde - jeugd – tijd

De Leesclub
Op 11 december viel bij tien gelukkigen de mail in de digitale brievenbus dat het boek van #8 binnen enkele dagen op de mat zou ploffen. Voor degenen die op dat moment de titel nog niet wisten, was het nog steeds afwachten welk boek er achter de steekwoorden zou zitten. Dit zou pas bekend worden op het moment dat de enveloppe werd opengescheurd. De eerste (nog niet officiële) vraag was dan ook snel bedacht: Was dit het boek dat je naar aanleiding van de hints verwachtte? Geen enkele deelnemer wist vooraf welk boek uit de enveloppe tevoorschijn zou komen. Gelukkig waren de meesten aangenaam verrast.

Het boek
Hoe alles moest beginnen gaat over twee kinderen, Thomas en Licia. Zij gaan met elkaar het verzonnen leven aan, want het echte leven vertrouwen ze niet. Als Licia plotseling verhuist komt aan hun leven samen een einde. Fysiek. Want met name Thomas kan Licia niet loslaten en leeft hun gezamenlijke leven voort.  

De discussie
Ondanks de feestdagen melden de deelnemers al vrij snel dat het boek uit is. De discussie kan daarom direct in het nieuwe jaar starten. Iedereen is het eens over de poëtische schrijfstijl van Thomas Verbogt. Bianca vindt de combinatie van poëtische, melancholische en filosofische zinnen soms teveel van het goede. Hierdoor wordt het verhaal voor haar soms wat onrealistisch. Voor niemand is het lastig een mooi citaat te vinden. Karin vindt ‘…ik was al die boeken, ik die niet goed weet hoe te leven, hoe ergens bij te horen, liefst afwezig zou willen zijn, dáár was ik wel. En bij Licia. Ik kan beter verzinnen dan leven' eruit springen, omdat dit Thomas' worsteling met het leven en de ongrijpbaarheid daarvan weergeeft. De hoofdstukken hebben elk een eigen titel. Anoeska leest het boek in een ruk uit. Deze titels zijn haar niet opgevallen. Wel valt haar op dat de hoofdstukken zo verschillen in lengte. Ellen vindt juist dat de titels een toevoeging zijn en de weemoedige sfeer van het verhaal weergeven. Aan hand van de titels kan zij het verhaal na het lezen navertellen. Bij de vraag over de ontwikkeling van het hoofdpersonage Thomas gaat Annick helemaal los. In een prachtige analyse concludeert zij dat Thomas aan het eind van het verhaal weet dat hij een man van zíjn wereld is en niet van dé wereld. De auteur verwijst in het verhaal regelmatig naar muziek. Vooral het nummer ‘Blue Moon’ komt in verschillende vormen een aantal keer terug. Voor Cindy wordt door middel van muziek de gevoelens, gedachten en sferen aangegeven. Niet alleen gebruikt de auteur verwijzingen naar muziek, de kleur blauw komt verschillende keren terug en ook een tijdstip later in de middag. Angèle denkt dat dit misschien komt omdat het een prettig uur van de dag is. Het zou een mooie vraag voor de auteur zijn, vindt zij. Vrijwel iedereen vindt de titel passend bij het boek. Hennie’s interpretatie is dat Thomas aan het eind van zijn leven terugkijkt en concludeert dat het ziek zijn in zijn prille jeugd het vertrekpunt is voor hoe zijn leven zich verder heeft ontwikkeld. Bij het terugkijken voor de eindbeoordeling concludeert Jeannie dat het een mooie roman over de kracht van het verzinnen en over de invloed van tijd op liefde is.

Beoordeling
Als coördinator was dit mijn eerste leesclub. Een perfecte deelnemersgroep om mee te starten. De reacties kwamen snel en uitgebreid. Ook het boek leende zich voor leuke vragen. De reacties zorgden voor nieuwe en extra inzichten. Erg mooi om dit met een leesclub te bereiken.

In totaal zijn tien recensies, van alle deelnemers, geschreven. Het boek kreeg van vijf deelnemers drie sterren, van drie deelnemers vier sterren en 2 deelnemers beoordeelden het boek met de volle vijf sterren. Gemiddeld komt dit afgerond uit op 3,5 ster.

Alle recensies werden uiterlijk op Bue Monday geplaatst, een heel passende afsluiting van een leesclub over een boek waarin ‘blauw’ een hoofdrol heeft gespeeld.