Wie vertelt wat?

Een van de meest opvallende zaken in deze roman is de wisseling van het perspectief. Dit is zo aangepakt dat er sprake is van een mozaïekroman. Dit bespraken we al in het café. Sommigen kenden deze vorm, voor anderen was het nieuw. We gaan eens bekijken wat deze vorm voor impact heeft op de beleving van het verhaal en hoe we de verschillen in perspectief ervaren hebben.

Een mozaïekroman is een roman waarin het verhaal niet in één vloeiende lijn vanuit een vast perspectief wordt verteld. Verhaallijn, vertelperspectief, hoofdpersoon, locatie of thema kunnen per hoofdstuk verschillen. Ten minste een van deze elementen blijft echter de hele roman stabiel en vormt zo de rode draad die het verhaal bij elkaar houdt. Vaak bestaat een mozaïekroman niet uit hoofdstukken maar uit een reeks aan elkaar verbonden korte verhalen. De grens tussen mozaïekroman en briefroman is moeilijk te trekken. (Bron Wikipedia)

Vraag 3

a. Hoe beviel deze romanvorm bij dit verhaal?

b. Wat viel jou op aan de schrijfstijl van de verschillende perspectieven?

c. Kreeg je voldoende beeld van het verhaal door de verschillende personages en de stukken uit het verleden?

d. Welk perspectief vond je het prettigst? Welk het meest (of juist minst) veelzeggend?