Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×

Verslag Het huis aan de Vecht: Een heerlijke feelgood-roman

op 01 mei 2019 door

Voor een nieuwe leesclub met het boek Het huis aan de Vecht van Reina en Margreeth Crispijn was veel animo, maar er waren maar vijftien boeken. De vijftien gelukkige leesclub deelnemers Zonneke, Marianne, Kaartenvrouwtje, Peetje, Bianca, Ideke, Carla, Natasha, Annie, Leentje, Foxlake, Anja, Sandra, Nancy en Marieke, kregen het boek al snel op de mat en Amarins sloot aan met een eigen exemplaar.

Waar gaat het boek over?

Het huis aan de Vecht’ is een heerlijke feelgoodroman van deze schrijvende zussen. De setting is het fictieve Huize Vechtlust in Wetteringen, aan de Overijsselse Vecht, een voormalige adellijke woning die nu is verbouwd tot chic seniorencomplex. De vijf vrouwen Carly, Susanne, Barbara, Fien en Nienke komen als nieuwe medewerkers aan op Huize Vechtlust. In het begin is alles pais en vree, maar dan gebeuren er steeds meer vreemde dingen.

De leesclub

De cover en de titel

Allereerst bespreken we de cover en titel en de meningen zijn verdeeld. Over de titel wordt gezegd ‘prima, origineel en passend’, maar ook ‘saai, niet zo flitsend en matig’, komen voorbij.

De cover met de theekopjes heeft ook voor en tegenstanders, “knus en gezellig’, maar enkele lezers hadden liever een landhuis op de cover gezien.

Amarins: Ik vind de titel wel passend bij het boek, al had hij misschien iets flitsender gekund.
Zonneke: De titel past zeker bij het boek. "Het Huis" is waar alle karakters van het boek samen komen.
Marianne: De Vecht is niet echt opvallend aanwezig in het boek. Verder vond ook ik het een redelijk "saaie" titel. 

Kaartenvrouwtje: De cover is in eerste opzicht wat grijs en saai maar het past wel bij het verhaal. Oude mensen zijn ook niet meer zo springerig en opvallend, bovendien vind ik de theekopjes leuk passen.
Peetje: Ik vind de cover wel mooi, maar ik had een mooi landhuis beter gevonden.

Schrijfstijl

Het boek is geschreven voor twee zussen. We vroegen ons af of te merken zou zijn tijdens het lezen. Maar het blijkt dat als we het niet hadden geweten, dat het ook niet was opgevallen.

Annie: Het is mij niet opgevallen dat dit boek door twee schrijfsters is geschreven De dames Crispijn zijn denk ik erg op elkaar ingespeeld. Ik denk dat dit boek niet heel veel anders zou zijn wanneer het door de ene zus of door de andere zus geschreven was. De hoofdlijnen zouden, hetzelfde gebleven zijn, misschien dat de details zouden verschillen.

Wat wel opviel was de schrijfstijl gedurende het boek. Het wordt ‘beeldend, vlot, prettig, leuk en duidelijk’ genoemd, maar er zijn ook wat kritische noten richting het taalgebruik; ‘simpel, voorspelbaar en ouderwets’ komen ook in de reacties voorbij. Als we even doorgaan op het ouderwetse, dan zit het voornamelijk in het woordgebruik welke ook wel weer passen bij de statige luxe van het Huis aan de Vecht.

Ideke: Het boek las heel vlot. Alledaagse schrijfstijl, prettig leesbaar.
Carla: Ik vond de schrijfstijl niet fijn. Erg simpel/eenvoudig en niet vlot. Net alsof de zinnen steeds herschreven zijn en opgevuld met extra woorden.
Bianca: De schrijfwijze is vlot, geen moeilijk taalgebruik of ingewikkelde zinnen. Het is erg toegankelijk maar tegelijkertijd ook voorspelbaar en hier en daar ook wat ouderwets.
Natasha: Misschien is ouderwets niet helemaal het juiste woord, maar ik merk dat er een bepaalde klasse rondom het taalgebruik hangt. Stukjes als: “Weldra was ze tussen de menigte toeristen verdwenen.” en: “Hij is een minderwaardig lefgozertje.” Het klinkt allemaal net iets mooier, klasse-voller. 
Op zich past het wel bij de dames, aangezien ze Crispijn als achternaam gebruiken in plaats van Kroes. Het betekent hetzelfde, maar ze vinden het mooier klinker.

Personages

Het boek heeft veel personages. Een voor een worden ze voorgesteld en krijgen ruim de tijd om kennis te maken met de lezers. Allen hebben een eigen verleden en willen opnieuw beginnen in het Huis aan de Vecht. De karakters zijn redelijk uitvergroot.

Wat vonden de leesclub lezers van de personages, wie is favoriet, wie ligt minder goed en wie viel er daarnaast nog op? Het is vrij snel dat duidelijk dat Nienke de sympathie heeft van de lezers, en Barbara en de moeder van Nienke waren zo uitgewerkt door de schrijfsters dat ze er de kriebels van kregen, wat een vreselijke personages. Maar ook Fien, Carly en Gijs vielen op in het verhaal maar dan wel weer in positieve zin.

Leentje: Mijn favoriete personage is Nienke, ze doet me wat aan mezelf en mijn dochter denken, ze blaakt niet van zelfvertrouwen, en blijkt dan toch een sterk persoon, betrouwbaar, collegiaal en lief. Mijn minst favoriete personage is Barbara, wat een onhebbelijk mens, zo vol van zichzelf en oordelen en veroordelen, stoken maar vooral met mensen hun gevoelens spelen, bah ik vind dat zo lelijk.
Amja: Mijn favoriete personage is Carly, iemand die gewoon rustig haar gang gaat. Mijn minst favoriete personage is Barbara. Zoals ze beschreven wordt in het boek is ze gewoon een verwend kreng, en als ik ergens een hekel aan heb....

Opbouw boek

Er gebeurt een hele hoop in het boek, de vraag is dan ook of het boek een goede opbouw heeft, of alles goed is te volgen en of de afronding van alle verhaallijnen goed is gedaan. Uitspraken als ‘fijn opgebouwd, niet te ingewikkeld en makkelijk te volgen’ komen al snel naar voren, maar ‘de lange introductie en de late start van het werkelijke verhaal’ worden ook genoemd als minder fijn. De afronding van het verhaal is volgens sommige lezers ‘wat te snel”, en ‘afgeraffeld’, maar ieder verhaal kreeg wel een (happy) einde wat past bij een feelgoodroman als deze en evengoed zijn er een paar eindje open gelaten. Wie weet volgt er nog eens een tweede deel?

Carla: De opbouw is wel goed. Iedereen wordt eerst geïntroduceerd. Op het laatst werd het nog een soort spannend.
Sandra: Ik vind dat er iets te veel ruimte is besteed aan het introduceren van de dames en iets te weinig aan het huis.

Kaartenvrouwtje: Naar mijn idee ging het einde heel snel, alsof het aantal bladzijden gehaald was en het snel afgerond moest worden. Er gebeurde veel de laatste bladzijden.
Peetje: ik vond het een mooi einde, alles liep goed af, altijd prettig :) Maar dat paste ook bij dit verhaal.
Nancy: Leuk hoe alle verhaallijnen en personages uiteindelijk bij elkaar komen en alles op zijn plek valt.

Verwachtingen en conclusie

Wanneer je inschrijft op een leesclub, dan heb je bepaalde verwachtingen over het boek. Zijn die verwachtingen uitgekomen? Bij Het huis aan de Vecht lukte dat helaas niet bij iedere lezer, maar over het algemeen heeft het boek wel aan de verwachtingen voldaan.

Leentje: Ik verwachte een mooi verhaal dat is het ook geworden. Maar het is zoveel meer geworden, spannend vol intriges die je als lezer naar een oplossing laten raden. Het heeft mijn verwachtingen overtroffen. 
Carla: Ik had zeker wat meer diepgang verwacht. Ontwikkelingen van personen. Achtergronden van de bewoners. Ik kwam er al snel achter dat dit niet echt mijn genre is, terwijl ik wel hou van boeken die in Nederland afspelen. Maar het was zeker geen straf om te lezen!
Foxlake: Door al eerder werk gelezen te hebben van de schrijfsters verwachtte ik een lekkere feelgood roman en dat is gelukt wat mij betreft.
Marianne: Ik verheugde me erg op dit boek. Helaas vond ik het tijdens het lezen op diverse punten wat tegenvallen.
Amarins: Ik had de verwachting een heerlijk feelgoodboek aan te treffen. Die verwachting is zeker uitgekomen. Ik heb genoten van een heerlijk verhaal, niks ingewikkelds gewoon lekker lezen en genieten!

De sterren

De leesclub sluit af met 6 x drie sterren, 9 x vier sterren en 1 x vijf sterren, wat een prachtig gemiddelde oplevert van 3,7 sterren voor het Huis aan de Vecht. Het was een gezellige en geslaagde leesclub!

Vijf sterren

Peetje: Verdriet, vriendschap, humor, familie, gevaar, geheimen, collegialiteit alles is aanwezig in deze roman, die je echt even uit je dagelijkse rompslomp trekt.

Vier sterren

Foxlake: Het is een gezellig boek om mee te nemen in de vakantiekoffer.
Nancy: Een heerlijke feelgoodroman en een echte aanrader!

Drie sterren

Sandra: Fijn boek waar je niet bij hoeft na te denken, maar niet bijzonder
Natasha: Het Huis aan de Vecht is een heerlijke roman waarin vijf vrouwen elkaar leren kennen door bijzondere omstandigheden. Ze denken allemaal een nieuwe start te maken, hoewel het verleden je soms in kan halen.

 

Hieronder staan alle deelnemers en de sterren die ze hebben gegeven, alsmede een quote uit hun eigen recensie.

 

 

 

 

 



Reacties op: Verslag Het huis aan de Vecht: Een heerlijke feelgood-roman

Meer informatie

Gerelateerd