Het is Kerstavond. In het Kerstverhaal speelt de moeder een belangrijke rol. In Kaas is het al niet anders. Aan het begin van het boek zien we de moeder dementeren en overlijdt ze. Dat is iets anders dan in het kerstverhaal.  Maar wie was nu de moeder van Willem Elsschot?  In dit extraatje besteed ik daar aandacht aan met een gedicht, een portret en een lied. Ik vind dat Willem Elsschot wel op zijn moeder lijkt, nietwaar?

In het boek speelt de moeder van Frans Laarmans een belangrijke rol. Adela van Elst heet zij in het boek. Zo heette de moeder van Alfons de Ridder ook.  Elsschot schreef een aantal gedichten over zijn moeder. Hieronder staat er een: 

Aan mijn moeder

• Ik heb gedroomd, o moeder,
• dat gij op sterven laagt,
• en voor het al te sluiten
• mij lang in d’ oogen zaagt.
•  
• Gij spraakt van eerlijk blijven,
• van recht door ‘t leven gaan;
• hebt toen nog eens geglimlacht,
• en alles was gedaan.
•  
• ‘k Wou om vergeving smeken,
• waarvoor, ik wist het niet,
• en bij u nederknielen;
• mijn knieën bogen niet.
•  
• Toen wist ik dat ‘k u nimmer
• nog iets vergelden kon.
• Uw stem deed mij ontwaken
• in ‘t klare licht der zon.
•  
• Daar blonken groote tranen
• van heil en droefenis.
• En ‘k voelde diep in ‘t harte
• wat een moeder is.

Antwerpen, 1902

Maar het is Kerstavond. Daarom dit filmpje van singer-songwriter Peter de Jonge die een 'Moeder-gedicht' van Elsschot vertolkt. Echt om in de sfeer van Kerst te komen!

(foto: Adela van Elst)