Toppertje maakt verwachtingen méér dan waar
op 17 februari 2016
door
Mea Culpa
+1
De maand maart stond voor deze leesclub in het teken van de spannende thriller Mea Culpa. De cover , in mooie maartse groene kleuren , beloofde ‘een verbijsterende twist’. Wat vond de leesclub van dit debuut van schrijfster Clare Mackintosh? En maakt de inhoud de belofte waar? In dit verslag lees je het oordeel van de leesclub.
De schrijfster, Clare Mackintosh, was vóór haar schrijfcarrière jarenlang werkzaam bij politie en recherche. In haar beginjaren behandelde ze een geval van doorrijden na aanrijding waarbij het slachtoffertje overleed. Jaren later overleed haar eigen zoon. Beide gebeurtenissen hebben emotioneel veel impact op haar gehad. Haar persoonlijke ervaringen gebruikte ze bij het schrijven van deze spannende thriller.
De inhoud van het boek
Een alleenstaande moeder laat bij het oversteken van de straat de hand van haar zoontje los. Haar ergste nachtmerrie wordt werkelijkheid. Het jongetje wordt overreden en de bestuurder rijdt door. Hoofdpersoon Jenna is hier vreselijk van geschrokken en vlucht naar een afgelegen plek aan de kust in Wales. Daar wordt ze geteisterd door nachtmerries, verdriet en herinneringen. Inspecteur Ray Stevens leidt het onderzoek naar deze brute daad. Jenna wordt ondertussen ingehaald door haar verleden. Wat is er allemaal aan de hand?
De verwachtingen
Over het algemeen waren de verwachtingen over het boek hooggespannen. Zo zegt Sasja: “Ik had een spannende thriller verwacht met veel emotie. Deze verwachtingen heeft het boek wel doen uitkomen.”
En aan de hand van de belofte op de cover vertelt Tilak: “Ik had wel een bijzonder boek verwacht met een ‘verbijsterende twist’, maar dat het verhaal deze wending zou krijgen had ik niet zien aankomen. Geweldig dat een boek je zo kan boeien!”
Spanning
Mea Culpa, het debuut van Clare Macintosh sleurde de deelnemers mee in een spannend verhaal. De leesclub was net begonnen toen Jan VE meldde: “Ik heb het boek al uit, ik kon het gewoon niet neerleggen.” Diny Smiet meldt: “Ik ben bijna halverwege het boek, het verhaal eet me op, ik kan bijna niet stoppen met lezen........nog een hoofdstuk......nog een hoofdstuk.....!”
De Verbijsterende Twist
Mea Culpa kent meerdere onverwachte plotwendingen. De schijn bedriegt. Net wanneer je denkt te snappen hoe het verhaal in elkaar steekt, blijkt de werkelijkheid toch totaal anders te zijn. Moon Kager zegt: ”Ik ben nog nooit zo door een schrijver op het verkeerde been gezet.” José : “Ik zag de plotwending niet aankomen.” En dat geldt voor de meerderheid van de deelnemers.
De titel
Een van de discussieonderwerpen ging over de vraag of de oorspronkelijke Engelse titel ‘ I let you go’ beter aansloot bij de inhoud dan ‘Mea Culpa’. De meningen waren hierover verdeeld. Jan VE zegt: “Persoonlijk vond ik de oorspronkelijke titel, I let you go, passender. ”Lady Moonchild vindt het volgende ervan: “Door het hele boek heen speelt schuld een grote rol. Daar vind ik de titel "Mea Culpa" (mijn schuld) wel goed bij passen. Ik heb ook even naar de originele titel "I Let You Go" gekeken. Deze komt letterlijk terug op het eind van hoofdstuk 4: "Ik heb hem laten gaan en dat zal ik mezelf nooit vergeven."
Uiteindelijk vindt de meerderheid Mea Culpa de beste titel.
Schrijfstijl
Het verhaal wordt geschreven via flashbacks en perspectiefwisselingen. Greet Braem hierover: “Ik vind die perspectiefwisselingen super ! Het ene hoofdstuk is geschreven in de ik-vorm (Jenna), het volgende hoofdstuk in de derde persoon (Ray). Dat zorgt er voor dat er nauwelijks gewenning of verveling kan optreden. Je blijft heel makkelijk in de flow van het verhaal.
Lady Moonchild vindt de schrijfstijl prettig: “Niet al te lange zinnen, geen moeilijke woorden. Het verhaal leest heel vlot. Ook de wisseling van perspectief vind ik goed. Dit nodigt uit om te blijven lezen. …, het houdt de spanning erin.”
Opmerkelijk
Het is meerdere lezers opgevallen dat ze geen beeld kregen van het uiterlijk van Jenna. Weert hierover: “Zelf vind ik het wel prettig als ik me, in ieder geval globaal, een beeld kan vormen van een personage.” Voor anderen is het niet zo storend. Zo zegt José dat het haar niet uitmaakt hoe Jenna er uitziet. En ze geeft er de volgende verklaring bij: “De hoofdstukken over Jenna zijn vanuit de eerste persoon geschreven. Misschien dat we daardoor minder uiterlijke kenmerken tegenkomen.”
Beoordeling
Mea Culpa is door het merendeel van de deelnemers als een heel spannend boek ervaren. Zelfs zodanig dat sommigen hopen op een vervolg. Eenmaal begonnen, liet het verhaal de meeste lezers niet meer los. Hoofdpersoon Jenna hield de gemoederen flink bezig. De club waardeerde dit staaltje spanning met een gemiddelde van 4,6 sterren. Daarmee is Mea Culpa een toppertje gebleken.
