Vraag 6: Relaties en 'normaal' zijn

773137

06 augustus 2020

2020-08-06T22:09:06+02:00

leon

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/20150816_170903.jpg

https://www.hebban.nl/!/leon-7

229759

Iemand is normaal of abnormaal in de ogen van een ander. Je probeert niet buiten je groep te vallen. Connell en Marianne gedragen zich op school anders dan in elkaars gezelschap Op school valt Marianne buiten de groep en de groep verwacht van Connell dat hij haar links laat liggen. Buiten de groep heeft Marianne Connell in haar macht door hem sex te geven. Connell wil eigenlijk niet naar Dublin, maar wordt door zijn relatie met Marianne toch overgehaald om naar Dublin te gaan. Ik weet zeker dat een relatie invloed heeft op je verdere leven. Ik heb bijvoorbeeld voor mijn relatie.een groot gedeelte van mijn hobby opgegeven. Buiten mijn baan van 40 uur en 10 uur reistijd per week was ik 40 tot 50 uur met Scouting bezig. Op diverse niveaus. Ik klaag niet.

0

+1

774254

09 augustus 2020

2020-08-09T17:53:08+02:00

Joke D.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/1%2816%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/joke-23

241152

Je hebt een deel van je hobby opgegeven maar ik vermoed dat dat ook een keuze is die je zelf maakt omdat je die relatie daar belangrijk genoeg voor vindt. Heeft de relatie je daarom wezenlijk verandert als persoon?

0

1

773137

+1

773236

07 augustus 2020

2020-08-07T11:18:38+02:00

Elke

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/elke%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/silverstake

121393

6.1 Ik vind zowel Connell als Marianne heel normaal. Er is niet echt een definitie van een 'normaal mens' omdat een term zoals 'normaal' subjectief is. Normaliteit is een construct omdat er geen normaal is. Voor ieder mens geldt er een ander normaal. Bovendien is het bijzonder bevooroordeeld van mij om iemand anders' normaal te veroordelen. Normaal zijn bestaat dus in mijn ogen niet. 6.2 Dat Marianne en Connells leven met elkaar verbonden zijn staat buiten kijf. Ze beïnvloeden elkaar constant. Van kleine dingetjes tot aan grote levensveranderende keuzes. In een zekere zin is dit negatief omdat ze niet zonder elkaar kunnen, en die afhankelijkheid kan erg gevaarlijk zijn, vooral in Marianne's geval omdat ze echt niet alleen lijkt te kunnen zijn. Maar tegelijkertijd is hun relatie een soort boei die vasthoud biedt. 6.3 Ik denk dat het vreemd zou zijn om te suggereren dat relaties je niet veranderen. In contact komen met mensen, van hen leren, hen liefhebben, hen haten, dat zorgt er allemaal voor dat je een bepaalde kijk op de wereld krijgt en dat je je op een bepaalde manier gaat gedragen. Uiteindelijk is dat een soort nature & nurture-geval; je omgeving, de mensen, bepalen gedeeltelijk hoe jij bent als persoon. 6.4 Uiteraard is het bij Connell en Marianne het geval dat miscommunicatie een grote rol speelt. Zeker in het begin van hun relatie merk je dat het hun relatie eigenlijk verpest. Ze communiceren beiden niet en daardoor zijn ze verdrietig en voelen ze zich eenzaam en/of onbegrepen. En ik denk dat Marianne zich erg onbegrepen voelt in betrekking tot haar moeder. Daar is ook een stukje miscommunicatie, in de zin dat Marianne niet communiceert tegenover haar moeder wat haar broer haar (vaak) aandoet, of dat ze dit niet communiceert tegenover iemand die haar daarmee zou kunnen helpen. In zekere zin is miscommunicatie vooral een probleem van Marianne.

0

+1

774256

09 augustus 2020

2020-08-09T17:54:46+02:00

Joke D.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/1%2816%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/joke-23

241152

Dat heb ik tijdens het lezen ook gedacht, Marianne lijkt niet alleen te kunnen zijn, ze rolt van de ene in de andere relatie. Dat zal ook wel met haar thuissituatie te maken hebben.

0

1

773236

+1

774318

09 augustus 2020

2020-08-09T19:45:43+02:00

Freddy Was

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Hebban%204%285%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/freddy-was

231930

Er is sowieso geen communicatie tussen Marianne en de vrouw die zij haar moeder noemt. Vraag is of zij die titel wel verdient. Zo’n situatie heeft uiteraard gigantische gevolgen voor eender welk contact of relatie. De schade die de moeder toebrengt aan haar dochter is nefast. Misschien is dat SM-trekje van Marianne wel een gevolg van de onderdanigheid die ze laat zien bij de contacten met zowel haar moeder als haar broer. Die laatste heeft ze ook niet allemaal op een rijtje.

0

1

773236

+1

775317

11 augustus 2020

2020-08-11T22:56:54+02:00

ThisButterflyWarriorReads

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/ThisButterflyWarriorReads%283%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/nathalie-haegeman

304564

Die thuissituatie heeft haar hele zelfvertrouwen naar beneden gehaald, voor haar moeder is ze onbelangrijk, haar broer mishandelt haar verbaal en fysiek en op school is ze ook niet aanvaard. Wanneer ze dan eerste echte relatie ontwikkeld die verder gaat dan gewoon vriendschap, wil die persoon haar verzwijgen, hun relatie verzwijgen- alsof zij er niet toe doet. Dit kan niet anders als Marianne haar gedachtegang negatief beinvloeden. Wie gaat haar helpen om hier door te komen?

0

2

774318

+1

773246

07 augustus 2020

2020-08-07T11:38:04+02:00

Emilie Cotemans

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/AAAAAA%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/emilie-cotemans

233884

Enerzijds lijkt zoals al een paar keer aangehaald het boek heel erg te gaan over dat je normaal moet lijken voor andere mensen en moet letten op je reputatie. Anderzijds lijkt het toch ook te gaan over op zoek gaan naar wat voor jou normaal is. Dat je op zoek gaat naar iemand die jou normaal vindt en andersom. Marianne en Connell hebben lang niet door dat ze elkaars 'normaal' zijn. In de eerste quote hierboven heeft Marianne geen contact meer met haar familie en moet ze dus ook gaan werken om haar geld te verdienen. Dit is dus hoe Connell altijd heeft geleefd. Zij ziet dit nu als 'normaal', omdat Connell altijd zo heeft geleefd: hij is haar normaal. 'Normaal' is voor Marianne volgens mij ook 'niet beschadigd', zoals ze zichzelf wel ziet. Het feit dat ze zichzelf hier normaal noemt, wijst er denk ik op dat ze haar familietrauma begint te verwerken. Wat iemand normaal maakt, kan je niet echt zeggen. Iedereen heeft daar zijn eigen visie over die ook zal evolueren, net zoals die van Marianne en Connell. Ze zijn daarin wel realistischer neergezet dan de nevenpersonages die nogal vlak zijn (maar van wie we ook veel minder weten). Marianne en Connell hebben een enorme invloed op elkaar gehad. Ze hebben elkaar aangetrokken, elkaar van zich afgeduwd, elkaar naar andere relaties gedreven, elkaar gestimuleerd en gesteund. Ze zijn daarin wel geëvolueerd. In het begin van de relatie was het nog aftasten. Het was hun eerste relatie, ze wisten nog niet goed hoe ze hiermee het best omgingen en hoe ze daarover konden communiceren. Op het einde van het boek zijn ze hierin, met vallen en opstaan, een stuk volwassener geworden. Connell voelt heel erg dat hij een bepaald soort macht heeft over Marianne. Marianne zoekt dat ook bewust op in relaties door een minderwaardigheidsgevoel dat ze overhoudt aan haar thuissituatie. Het verschil is dat Connell nooit gebruik zou maken van de machtspositie. Dat is iets wat Marianne moeilijk kan begrijpen en accepteren, want zo'n respectvolle relatie kent ze nog niet. Op die manier heeft Connell dus wel een positieve impact op haar. Relaties, zowel in de liefde als vriendschappelijk, zijn volgens mij een van de meest belangrijke elementen in je leven. Zeker in de fase van het leven van de hoofdpersonages, want jongeren zijn nog heel erg op zoek naar zichzelf en naar wat ze willen. Connell was zonder Marianne misschien wel nooit naar Trinity College gegaan. Waar was hij dan terechtgekomen? Maar de relatie met Marianne eist ook haar tol en zal bijvoorbeeld wel meegespeeld hebben in Connells depressie. Ook andere relaties in het boeken hebben voortdurend een invloed; kijk maar hoe populair Connell ineens wordt door zijn relatie met Helen. Omdat je beide kanten kent, waren de miscommunicaties best frustrerend om te lezen. Een bepalend moment was denk ik het moment dat Connell niet durft te vragen om bij Marianne in te trekken en dan maar besluit om in de zomer terug thuis te gaan wonen. Dat heeft er uiteindelijk toch voor gezorgd dat ze beiden weer nieuwe relaties beginnen. Het is denk ik ook niet alleen miscommunicatie, maar ook het gebrek aan communicatie, dingen niet zeggen. Connell zegt niet wat hij echt denkt tegen zijn vrienden op de middelbare school, Marianne laat niet weten dat ze Peggy eigenlijk niet mag. Dus ook die vriendschappen slepen jaren aan zonder dat ze zich hier comfortabel bij voelen. En op het einde van het boek legt Marianne Connell niet uit waarom ze panikeert als hij haar niet wil slaan. Maar daar zie je dan toch weer die groei: uiteindelijk kan ze hem later die avond wel over haar familiesituatie vertellen.

0

+1

773771

08 augustus 2020

2020-08-08T18:27:11+02:00

Joke D.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/1%2816%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/joke-23

241152

Ik vind dat je het heel mooi verwoordt zoals het is: je moet op zoek naar mensen die voor jou 'normaal' zijn. Daar ben ik het helemaal mee eens.

0

1

773246

+1

774324

09 augustus 2020

2020-08-09T19:55:46+02:00

Freddy Was

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Hebban%204%285%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/freddy-was

231930

Is ‘normaal zijn’ niet een heel beladen woord? Het heeft voor mij een negatieve connotatie. Wat is normaal zijn? Naar de pijpen dansen van iemand anders? Of zit een relatie op rozen wanneer je kritisch mag zijn, wanneer je elkaar aanvult én mogelijkheden schept om individueel rijker te worden door bv. eigen hobby’s? Dat ontbreekt mijns inziens zowat volledig in de relatie tussen Connell en Marianne en heeft Sally Rooney schitterend beschreven.

0

1

773246

+1

773429

07 augustus 2020

2020-08-07T20:47:16+02:00

Kirsten

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/kat-leest-boek%283%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/kirsten-2

127240

6.1. Iedereen wil ‘normaal’ zijn, lijkt het maar wat is dat volgens het verhaal? Wat maakt volgens jou iemand een normaal mens? In hoeverre vind jij Connell en Marianne (niet) normaal? Connell en Marianne proberen zich steeds aan hun omgeving aan te passen, of zich in ieder geval naar de buitenwereld zo te presenteren. Als hun omgeving verandert, tijdens hun studie bijvoorbeeld, gaan ze zichzelf ook weer aanpassen. Een normaal mens bestaat voor mij eigenlijk niet. Uiteraard heb ik een idee bij wat in mijn ogen normaal is, maar dat is ook gekleurd door mijn omgeving. Ik ben WO-opgeleid en het gros van mijn vriendinnen ook. Daarnaast doe ik ook nog eens een sport waar de meeste mensen hoger opgeleid zijn. Daardoor is mijn beeld van ‘normaal’: hoger opgeleid. Terwijl dat dus in de echte wereld helemaal niet zo is. Ik vind het normaal om (al dan niet alleen) een appartement of huis te kopen, terwijl de krapte op de sociale huurmarkt maar aangeeft dat dat helemaal niet zo vanzelfsprekend is. Dit is meteen ook mijn antwoord op vraag 6.3. Ik denk dat alle vormen van relaties (met je partner, vrienden, collega’s, familie) een rol spelen bij hoe je je ontwikkelt. Maar als iemand jou echt wezenlijk verandert, dan vind ik dat wel zorgelijk. Stel dat ik een partner krijg waardoor ik opeens fulltime huisvrouw word, dan zou ik me wel afvragen hoe dat komt. Was ik nooit gelukkig of duwt iemand me in een rol waar ik helemaal niet in hoor (ik heb een hekel aan het huishouden namelijk en vind mijn werk juist super leuk en interessant). 6.2. Op welke manieren (positief en/of negatief) hebben Connell en Marianne elkaars leven beïnvloed? Is hun relatie geëvolueerd? Wat vind je van de rol die macht speelt in hun relaties, vooral bij Marianne? Is hun relatie geëvolueerd? Ja en nee. Ik denk dat ze er aan het einde van het verhaal wel achter zijn gekomen dat ze bij elkaar horen, maar ik weet niet of ik dat positief vind. Het is meer dat ze veiligheid bij elkaar lijken te vinden omdat ze teveel onverwerkte zaken uit hun verleden met zich meedragen. Ik denk dat ze elkaar misschien wel beter uit het oog hadden kunnen verliezen. Het is maar de vraag of ze die issues dan wel verwerkt zouden hebben, maar dan hadden ze misschien meer urgentie gevoeld om ermee aan de slag te gaan. 6.3. Denk je dat het zo is dat je leven heel anders loopt onder invloed van je relaties? Denk je dat mensen wezenlijk veranderen door hun relaties? Zie hiervoor. 6.4. Miscommunicatie speelt een belangrijke rol in het boek. Bij welke relaties speelde dit mee? Waar bepaalde dit op negatieve of positieve manier de gebeurtenissen? Dit speelde zeker een grote rol in de relatie tussen de beide hoofdpersonen, hoewel het eerder niet communiceren dan miscommuniceren is. Je ziet dit ook terugkomen bij Marianne en haar (SM?)vriendje in Scandinavië. Bij Marianne speelt het denk ik sterker dan bij Connell.

0

+1

773773

08 augustus 2020

2020-08-08T18:32:09+02:00

Joke D.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/1%2816%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/joke-23

241152

Denk je dat je als iemand door een bepaalde relatie in een rol 'geduwd' wordt - bv huisvrouw zoals in je voorbeeld - die persoon daar zijn hele leven in blijft? Wreekt zich dat niet op de lange termijn?

0

1

773429

+1

774122

09 augustus 2020

2020-08-09T13:17:23+02:00

Kirsten

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/kat-leest-boek%283%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/kirsten-2

127240

Goede vraag. Ik denk dat dat heel erg aan de persoon ligt, maar dat je er zeker niet gelukkiger van wordt.

0

2

773773

+1

774326

09 augustus 2020

2020-08-09T20:02:41+02:00

Freddy Was

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Hebban%204%285%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/freddy-was

231930

Uiteindelijk zal een relatie, waarin een van de twee zich schikt zodat zijn/haar partner kan doorgroeien, regelrecht de verdoemenis indraaien, tenzij onvoorwaardelijke liefde de reden is. Tenminste zo voelt dat bij mij aan. Die liefde ontbreekt (nog) in de relatie tussen Connell en Marianne.

0

1

773429

+1

774909

10 augustus 2020

2020-08-10T23:15:39+02:00

MarYan

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/FB_IMG_1593689785692%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/MarYan

292252

Aan het eind van het boek ontbreekt dat toch niet vind ik. Marianne moedigt Connell aan om te gaan.

0

2

774326

+1

773779

08 augustus 2020

2020-08-08T18:45:25+02:00

Joke D.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/1%2816%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/joke-23

241152

6.1. Ik vind Connell en Marianne helemaal niet zo abnormaal. Iedereen zal op een of andere manier wel eens worstelen met dingen die gebeuren of hoe het leven loopt. Ik ben het eens met diegenen hierboven die stellen dat wat 'normaal' heet, afhankelijk is van je eigen gewoontes, cultuur, de omgeving waarin je vertoeft of opgegroeid bent, ... Ik herken het gevoel van je 'anders' voelen heel erg. Dat had ik als kind en heb ik nog steeds in sommige omgevingen. Maar ik merk dat de mensen die er voor mij toe doen, me wel appreciëren om mezelf. Ik ben ook ergens wel blij dat ik niet doorsnee ben, dat ik niet oppervlakkig ben, ik ben ook geen kuddeschaap en dat is eindelijk oké. 6.2. Marianne heeft Connell gemotiveerd om een studierichting te kiezen die beter bij hem past dan diegene die hij anders gevolgd zou hebben. Dat vond ik een mooi voorbeeld van positieve beïnvloeding. Op het einde - nadat de broer van M. haar neus brak - heeft Connell Marianne thuis weggehaald, dat was voor Marianne wel positief. Het is vooral de miscommunicatie die negatieve gevolgen had. Het lijkt erop dat hun relatie op het einde toe een gezondere relatie is geworden. Dat Marianne zo onderdanig was in haar relaties daar had ik het wat moeilijk mee. Dat paste voor mij niet bij de M. van het begin van het verhaal. 6.3. Ik denk dat het zo is dat mensen beïnvloed worden door hun relaties. Als eerste al door hun opvoeding en de relatie met hun ouders. Het is ook zo dat als daar iets niet goed zit dat een grote impact heeft op iemands leven en ontwikkeling. Verder zullen er zeker mensen zijn die je inspireren, motiveren, laten kennismaken met bepaalde zaken en dat bepaalt dat je bepaalde keuzes maakt. Als je nooit in contact komt met bijvoorbeeld iemand die je kennis laat maken met bv. schaken zal je zelden een schaakgrootmeester worden. Die mensen kunnen partners zijn, vrienden, leerkrachten, ... Of je wezenlijk verandert weet ik niet. Ik denk dat dat geldt als je bepaalde trauma's meemaakt maar ik geloof ook dat wat in je zit er vroeg of laat uit moet. De hoedanigheid zal misschien anders zijn onder invloed van je omgeving. Bijvoorbeeld: zo denk ik dat het me zonder mijn man niet gelukt was om mijn diploma te halen - we zijn gaan samenwonen toen ik nog studeerde zodat dat beter lukte - maar anderzijds is het ook zo dat ik een doorzetter ben. Toen en nu,ik geloof dus dat ik, al was het met een omweg, echt wel een diploma had behaald. Misschien iets anders dan nu maar evengoed iets wat bij me past. Op dat moment heb ik bijvoorbeeld ook bewust een niet-universitaire studie gekozen omdat ik dan sneller klaar zou zijn met school. Dus de uitkomst van bepaalde keuzes is anders onder invloed van wat je meemaakt maar daarom niet beter of slechter. Mensen die zich anders voordoen, die bv. hardnekkig de dromen van hun ouders waarmaken, dat wreekt zich op den duur, die worden ziek of depressief. En dat leidt als het goed is dan weer tot betere keuzes, die wel bij je passen. Als er mensen zijn die je waarderen zoals je bent, kunnen die je misschien wel inzicht bieden waardoor je gaat nadenken en bewuster kiest. Je kan maar hopen om in je leven snel en vaak zulke mensen tegen te komen. Ik hoop ergens dat het eerder motiveren en inspireren is dan je wezenlijk veranderen. 6.4. Bij Connell en Marianne was dat vooral heel duidelijk. En inderdaad heeft Marianne het wel meer moeilijk met communicatie. Ik merk die dingen ook wel in het echte leven soms. Dingen zijn zoveel makkelijker als je gewoon zegt wat je bedoelt of wat je wil.

0

+1

774232

09 augustus 2020

2020-08-09T17:08:00+02:00

Elise Welling

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/20170720_112243%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/elise-welling

198339

Wat jij zegt over de onderdanigheid van Marianne schrok ik inderdaad ook een beetje van. Ze leek ondanks het gepest zo zelfverzekerd. Toch liet ze dingen gebeuren waar ze eigenlijk niet achter stond, zonder zich ertegen te verzetten.

0

1

773779

+1

773995

09 augustus 2020

2020-08-09T10:44:55+02:00

Sylvie de Leeuwe

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/IMG_20200314_103115_374.jpg

https://www.hebban.nl/!/Sylvie2002

269022

6.1.Ik vind Marianne en Connell geen abnormale mensen. Ze kennen dezelfde tegenslagen en verwachtingen als wij zelf. Ik denk eerlijk gezegd wel dat je abnormaal voelen voor de meeste veel herkenbaarder is dan normaal zijn. Ik kon me veel meer identificeren met Marianne omdat zij het meest abnormaal was, maar voor mij het normaalst omdat ze net zoals ik een beetje anders is. 6.2. Marianne zorgt ervoor dat Connell op een goede universiteit gaat studeren en beïnvloedt hem dus op deze manier positief. Connell is van alle jongens waarmee Marianne een relatie heeft gehad de stabielste. Hun relatie wordt naar verloop steeds gezonder maar op het einde durven ze nog steeds niet alles uit te spreken. Macht is vooral een ding bij Marianne, in haar seksleven. 6.3. Ik denk dat elke relatie, op welke wijze dan ook invloed op je heeft. De band tussen een kind en de ouders, leerkrachten, broers en zussen, geliefde en zelf tussen slachtoffer en daders. Elk van hen heeft invloed op ons. Een stabiele relatie met bijvoorbeeld je ouders of relatie zorgt vaak voor een stabieler leven. Maar ook negatieve relaties kunnen waardevolle relaties zijn. Als je als kind gepest wordt kan een gevolg daarvan zijn dat je daarna leert om steviger in je schoenen te staan en je meer voor jezelf op komt. 6.4. Tussen Marianne en Connell is veel miscommunicatie. Ze draaien vaak om wat ze willen zeggen heen. Connell durft niet te vragen of hij bij Marianne in wil trekken, vraagt haar niet mee naar het gala en zo zullen er wel talloze dingen zijn. Marianne zegt vanaf het begin af aan tot het einde niet in hun relatie wat ze vindt. Dit is erg jammer want door het boek heen krijg je veel situatie's mee waarin ze wel heel duidelijk kunnen zijn. Beide geven te pas en on te pas hun mening over politiek, de maatschappij, vrienden en klasgenoten. Connell zoekt bijvoorbeeld hulp voor zijn depressie en in Marianne's seksleven speelt communicatie een zeker rol met machtsverhoudingen. Misschien dat ze in de relatie niet kwetsbaar op dat niveau durven te zijn, maar het heeft in iedergeval veel nagtieve invloed op de relatie.

0

+1

774228

09 augustus 2020

2020-08-09T17:00:51+02:00

Freddy Was

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Hebban%204%285%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/freddy-was

231930

1. Normaal zijn is een subjectieve manier om anderen of jezelf in te schatten of om te vergelijken met het doorsnee publiek in de maatschappij of het kleine kringetje waarin je leeft. Subjectief zijn heeft altijd gevaarlijke angels. Ik vermoed dat objectief zijn niet altijd makkelijk is. Het is nog altijd IK die de wereld rondom mij beoordeel. Kan je subjectiviteit in je leven uitschakelen vraag ik me af. Connell en Marianne schipperen doorheen hun territorium, en soms lukt dat, soms niet. Of die tegenslagen je abnormaal maken, is nog maar de vraag. 2. Hun leven is één kluwen geworden. Dat heeft voordelen maar ook nadelen. Het lijkt of ze voortdurend tot elkaar veroordeeld zijn, hun relatie wordt ‘stroef’ zoals wij hier zeggen. (Niet soepel) Kan je in zo’n relatie groeien? Ik twijfel daaraan. In een relatie is onvoorwaardelijke liefde voor elkaar een voorwaarde, denk ik. Zij zijn zodanig aan het experimenteren - zeker Connell - dat het moeilijk wordt die gulden middenweg te vinden. Toch had ik het gevoel aan het eind van het boek, dat ze mekaar gevonden hadden. 3. Ik ben er zeker van dat ‘soulmates’ elkaar ten goede aanvullen. Yin & yang, niet? Elkaar vinden, in elkaar geloven, door vuur gaan voor elkaar ... ik zag dat in dit boek nog niet gebeuren. Zoals in vraag 2: misschien aan het einde van het boek is er een positief begin. Misschien iets voor deel 2? 4. Je mag gerust beweren dat miscommunicatie zowat de fundamenten zijn van hun relatie. Daarom geloof ik ook niet echt in ‘een weg samen’ voor hen. Het lijkt erop dat ze nauwelijks eerlijk en open over hun relatie kunnen praten, zwijg stil van oplossingen bedenken. Je merkt dat het niet werkt wanneer Connell niet durft te vragen om bij Marianne te overnachten, of wanneer Marianne aangeeft om wat SM te introduceren in hun seksleven. Praat daarover, verdomme! ... dacht ik regelmatig.

0

+1

774250

09 augustus 2020

2020-08-09T17:48:21+02:00

Joke D.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/1%2816%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/joke-23

241152

Ik had ook het gevoel dat het op het einde wel goed zat, dat er misschien beter gecommuniceerd werd en ook dat ze echt voor elkaar gekozen hebben. Dat deden ze eerder niet zoals jij bij 2 schrijft. Ik heb me daar vaak over verbaasd, ook over het feit dat ze geen jaloezie schijnen te kennen op het moment dat de ander een relatie met iemand anders heeft.

0

1

774228

+1

774328

09 augustus 2020

2020-08-09T20:09:43+02:00

Freddy Was

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Hebban%204%285%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/freddy-was

231930

Ik vermoed dat het ontbreken van die jaloezie wijst op een relatie die nog veel moet groeien. Niet dat jaloersheid een vast onderdeel moet zijn van een relatie - ‘t zou maar triestig zijn, niet? - maar in het verhaal lijkt het meer op ‘laisez faire, laissez passer’. Zwijgen, het onder een tapijt schuiven, tot meerdere eer en glorie van je zogenaamde relatie, en dat leidt tot niets.

0

2

774250

+1

774252

09 augustus 2020

2020-08-09T17:50:22+02:00

Elise Welling

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/20170720_112243%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/elise-welling

198339

6.1. Iedereen wil ‘normaal’ zijn, lijkt het maar wat is dat volgens het verhaal? Wat maakt volgens jou iemand een normaal mens? In hoeverre vind jij Connell en Marianne (niet) normaal? Voordat ik hier iets over ging zeggen heb ik eerst even de definitie van "normaal" opgezocht. vandale.nl zegt dit: nor·maal (bijvoeglijk naamwoord, bijwoord) 1 volgens de regel; = gewoon: hij is niet normaal niet goed bij zijn hoofd; normaal gesproken gewoonlijk; niet normaal! uitroep als je iets zeer heftigs ondergaat; dat is de normaalste zaak van de wereld dat is vanzelfsprekend 2 niet klein, maar ook niet groot: een normale portie Hieruit maak ik eigenlijk op dat (zoals ik zelf al dacht) normaal staat voor gemiddeld, zoals de meeste mensen. Volgens het verhaal betekent normaal naar mijn idee onopvallend en 'zoals de rest'. Ik denk dus dat normaal in algemene zin eigenlijk moeilijk te definiëren is. Het hangt sterk af van de plek waar je leeft en de mensen die je ontmoet, wat jij als normaal beschouwt. Daarnaast denk ik ook dat wanneer je mensen goed leert kennen, niemand eigenlijk onder normaal valt. We hebben allemaal wel onze karaktertrekken of interesses die niet als normaal beschouwd worden. Als iedereen normaal was, zouden we allemaal hetzelfde zijn en dat lijkt mij eerlijk gezegd heel saai. Aan de andere kant, als we normaal als 'gemiddeld' zien ís ook feitelijk iedereen normaal (juist omdát we dus allemaal een beetje afwijken). Daarom denk ik dat Connel en Marianne eigenlijk heel normaal zijn. Het zijn mensen die, net zoals wij allemaal, te maken krijgen met moeilijke gebeurtenissen en gevoelens en daar niet altijd even goed mee om kunnen gaan, maar maakt dat ons niet ook allemaal menselijk? 6.2. Op welke manieren (positief en/of negatief) hebben Connell en Marianne elkaars leven beïnvloed? Is hun relatie geëvolueerd? Wat vind je van de rol die macht speelt in hun relaties, vooral bij Marianne? Ik denk Connell en Marianne elkaar inderdaad zowel positief als negatief beïnvloed hebben. Het feit dat ze zich zo aan elkaar vasthouden is voor beiden niet altijd goed geweest. Wel heeft Marianne Connell er toe gezet om een studie te gaan doen die hij echt leuk vond en heeft Connell Marianne gered van een paar toxic relaties (waarin macht dus een grote rol speelde en Marianne erg onderdanig was). 6.3. Denk je dat het zo is dat je leven heel anders loopt onder invloed van je relaties? Denk je dat mensen wezenlijk veranderen door hun relaties? Ik denk persoonlijk dat je leven volledig beïnvloed wordt door je relaties. Hiermee bedoel ik niet allen liefdesrelaties, maar ook de relaties met familie, vrienden, collega's, docenten, etc. Alles wat je denkt of doet is op een zeker manier door iemand beïnvloed. Dit wil niet zeggen dat je alles bijvoorbeeld doet omdat anderen het ook doen, maar het kan juist ook de andere kant op plaatsvinden. Connell wordt beïnvloed door zijn moeder, maar niet op de manier dat hij ook graag een alleenstaande ouder zou willen zijn. In de laatste bladzijden van het boek twijfelt hij erg aan de keuze van zijn moeder om een kind te krijgen in zijn eentje. In die zin wordt hij dus beïnvloed door haar: hij wil het juist anders doen dan zij. 6.4. Miscommunicatie speelt een belangrijke rol in het boek. Bij welke relaties speelde dit mee? Naar mijn idee gaat het meer om gebrek aan communicatie dan miscommunicatie. Bijvoorbeeld bij de gebeurtenis dat Connell niet durfde te vragen aan Marianne om bij haar in te trekken. Hierdoor klapte hun relatie op dat moment, terwijl het door die ene vraag misschien wel heel anders had kunnen lopen.

0

+1

774332

09 augustus 2020

2020-08-09T20:17:13+02:00

Freddy Was

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Hebban%204%285%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/freddy-was

231930

In 6.3 heb je het over de beïnvloeding die een mens ondervindt door eender welke relatie. Daar heb je zeker gelijk in. Al de relaties die iemand in zijn leven heeft -relaties in de meest brede zin van het woord - vormen de ‘composthoop’ die je aanlegt tijdens je leven, waarin je mag en kan grasduinen. De wijze waarop iemand initiatieven neemt, of het ontbreken ervan, zijn over het algemeen terug te voeren op wat/hoe jij relaties ervaart in je leven. Niets nieuws onder de zon.

0

+1

774619

10 augustus 2020

2020-08-10T13:02:20+02:00

Eline R.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/22068625_1453198138098163_556351939_o%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/eline-r

124018

6.1. Wat 'normaal' is, is heel moeilijk te definiëren. Het is iets dat heel erg subjectief is en dat ook erg veranderlijk is. Net om deze reden zou ik zelf Marianne en Connell niet willen bestempelen als normaal of niet-normaal. Uit het verhaal zou ik ook niet echt een definitie van "normaal" halen, maar ik denk wel dat Marianne en Connell zichzelf niet altijd als normaal zien. Dat betekent volgens mij niet dat ze daadwerkelijk ook niet normaal zijn, maar dat wanneer ze zichzelf vergelijken met de mensen om hen heen, dat ze zichzelf niet tot de "normale mensen" zouden rekenen. Een buitenstaander kan dit anders zien en misschien voelen de andere personages in het boek, waarvan we de gedachtegang niet zo volgen, zich soms ook niet normaal en is dit "je niet normaal voelen" net wel normaal? 6.2.Ik denk dat ze elkaars leven zowel positief als negatief beïnvloed hebben, al is het negatieve mij het meeste bijgebleven. Na het lezen van het boek kon ik hun relatie bijna niet anders omschrijven als een grote chaos. Op bepaalde momenten waren ze er voor elkaar en haalden ze het beste in elkaar naar boven, maar dat leek steeds te eindigen in iets negatief wat hen weer verder uit elkaar dreef. Ik denk ook niet dat hun relatie erg veel geëvolueerd heeft. Deze chaos waarin ze dan weer tot elkaar aangetrokken worden en dan zich weer van elkaar afstoten lijkt mij geëvolueerd te zijn, al gebeurd dit misschien iedere keer op een andere manier of in een andere vorm. Om heel eerlijk te zijn kwam de rol van macht in de relatie wat onverwacht voor mij. Op het moment dat Connell besefte dat hij de macht over Marianne had, kwam dat voor mij een beetje uit het niets. Ik zou begrijpen dat Connell dit gevoel heeft als Marianne heel erg afhankelijk van hem was, maar dat gevoel had ik niet bij Marianne. Ze zijn sterk met elkaar verbonden, maar voordat dit in het boek vermeld werd zag ik hun eigenlijk meer als gelijken. 6.3. Ik denk dat je relaties zeker een grote invloed kunnen hebben op je leven, in positieve zin of in negatieve zin. Je bent natuurlijk wie je bent als persoon, maar de personen met wie je omgaat en waar je relaties mee hebt, vormen je toch in zekere zin wel en sturen je toch wel een beetje in een andere richting. De keuzes die je maakt, de kansen die je krijgt, de dingen die je doet... hebben allemaal in zekere zin wel wat te maken met de mensen om je heen. 6.4. Miscommunicatie speelt zeker en vast een grote rol in dit boek. Ik vond het zo moeilijk om te lezen hoe Connell en Marianne soms gewoon niet zeiden wat ze wouden zeggen of gewoon niets zeiden over sommige dingen dat ik, als dat ging, wel tegen hen zou willen schreeuwen dat ze meer moeten communiceren. Ik geloof zelf dat communicatie heel erg belangrijk is in alle relaties en kon het gewoon niet aanzien hoeveel er gewoon niet gezegd werd. Ik kan me ook niet inbeelden dat miscommunicatie ook maar voor enige positieve gebeurtenissen zou kunnen zorgen. Soms is het inderdaad beter om dingen niet te zeggen, maar een goede communicatie is o zo belangrijk om op dezelfde golflengte te blijven in een relatie en geen problemen te veroorzaken puur en alleen doordat je gewoon niet weet wat er in elkaars hoofd om gaat.

0

+1

774901

10 augustus 2020

2020-08-10T22:27:58+02:00

Emilie Cotemans

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/AAAAAA%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/emilie-cotemans

233884

Dat vind ik wel een goede gedachte: je niet normaal voelen is misschien juist wel normaal.

0

1

774619

+2

774624

10 augustus 2020

2020-08-10T13:13:53+02:00

Lianne

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Lianne%20van%20Roekel.jpg

https://www.hebban.nl/!/lianne-van-roekel

189890

6.1. Volgens het boek is een normaal mens iemand die niet opvalt, in positieve noch negatieve zin. Wat normaal is, hangt denk ik heel erg van je eigen kaders af, bijvoorbeeld je opvoeding, de mensen met wie je je omgeeft, etc. Iedereen vindt weer andere dingen normaal. Ik vind Connell en Marianne normale mensen, omdat in het boek hun menselijke kanten heel erg belicht worden. Ze doen of zeggen allebei dingen die niet handig zijn en dat maakt ze menselijk. Niemand is perfect en ik vind het niet prettig lezen als een karakter in een boek geen rafelrandjes heeft. 6.2. Connell en Marianne beïnvloeden elkaar sterk vanaf het moment dat ze een relatie krijgen. Marianne beïnvloedt Connell om op dezelfde universiteit te gaan studeren en ze brengt hem in contact met andere studenten. Connell beïnvloedt Marianne door zijn gedrag op de middelbare school. Hun relatie lijkt zich niet heel erg te evolueren, omdat ze elkaar steeds blijven aantrekken en afstoten. Aan de andere kant zie je aan het einde zodra Connell weer weg dreigt te gaan dat hun relatie zich toch ontwikkeld heeft. Ze beseffen dat ze elkaar toch gelukkig maken, of dat nu vriendschappelijk of meer dan dat is. De rol van macht vond ik behoorlijk heftig. Ik meen me te herinneren dat beide karakters op verschillende momenten uitspraken doen over macht. Connell dat hij zich bewust is van de macht die hij heeft over Marianne; Marianne die zich onderwerpt aan anderen, tot aan masochisme aan toe. En Marianne die aan de andere kant zich ook weer bewust is van de macht die ze heeft over Connell. 6.3. Denk je dat het zo is dat je leven heel anders loopt onder invloed van je relaties? Denk je dat mensen wezenlijk veranderen door hun relaties? Ik denk het wel. Als ik naar mijn eigen relatie kijk dan heb ik het idee dat het ons beiden in positieve zin heeft veranderd. We zijn een steeds sterker duo geworden en steeds meer naar elkaar toegegroeid. Ik geloof dat het ook juist een negatief effect kan hebben. Je hoort helaas soms verhalen van mensen die het slechtste in elkaar naar boven halen in een relatie. 6.4. Miscommunicatie speelde een grote rol in het boek. Een belangrijk voorbeeld vond ik toen Connell een plek zocht om te slapen en Marianne wilde vragen of hij bij haar kon blijven. Toen nam het gesprek zo’n wending dat hij uiteindelijk besloot om terug naar zijn moeder te gaan. De miscommunicatie heeft vooral een negatief effect. Er worden zoveel dingen verkeerd opgevat of geïnterpreteerd. Heel frustrerend is dat als lezer zijnde, omdat je meekijkt in het hoofd van beide personages en dus weet wat ze eigenlijk bedoelen. Maar dit is ook juist wat de personages herkenbaar maakte voor mij. Hoe vaak gebeurt het in ons leven ook wel niet dat er miscommunicatie ontstaat?

0

+2

775045

11 augustus 2020

2020-08-11T12:15:42+02:00

Alie

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/2022-06-22%2016.42.34%283%29.png

https://www.hebban.nl/!/alie-haarsma

145037

Normaal zijn: er tussen passen, niet afwijken van het gemiddelde. Het is iets dat wordt bepaald door jezelf of door anderen door een vergelijking te maken met anderen. In dat opzicht is het gedrag van Connell zeker normaal te noemen in het begin van het boek. Connell verbergt zijn relatie met Marianne, uit angst om er niet meer bij te horen. Het begrip normaal is erg subjectief. Tegengestelde van normaal is abnormaal. Ik kan van geen van de personages zeggen dat dit voor hen van toepassing is. Normaal is wat je er zelf van maakt. Marianne heeft het leven van Connell zeker beinvloed. Dankzij haar kiest hij voor de studie Engels, ondanks het feit dat deze studie hem niet opleidt voor een gerichte baan, iets dat vanuit zijn achtergrond zeker logischer zou zijn geweest. In de loop van hun leven beinvloeden ze elkaar zeker ook in andere dingen, al zijn dat soms maar kleine dingen. Ik denk dat relaties zeker invloed hebben op het verloop van iemands leven. De relatie met je ouders, broers en zusters in de start van je leven, maar daarna ook zeker de mensen die je later in je leven tegenkomt. Andere levenservaringen, achtergronden, instellingen tov het leven geven je andere inzichten en kunnen je daardoor veranderen. Er is veel miscommunicatie tussen Marianne en Connell. Niet door wat ze zeggen, maar juist door wat ze niet zeggen. Zodra het over hun relatie gaat, spreken ze niets uit, ze vallen stil. Terwijl ze in andere situaties wel duidelijk genoeg kunnen zijn.

0

+1

775093

11 augustus 2020

2020-08-11T13:41:17+02:00

sterrekoops

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/IMG_7476%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/sterrekoops

172402

Allereerst vond ik de quote over normaal zijn waar vraag 6 mee begint zo mooi! Wat een prachtige omschrijving van 'normaal zijn'. Het deed mij denken aan 'doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg'. Alles wat een beetje opvalt, een beetje anders is, en dus waardoor anderen je zouden onthouden is al gauw 'too much'. Ergens denk ik dat niemand normaal is (Marianne en Connell dus ook niet ;-)), omdat 'normaal' een maatschappelijke standaard, een gemiddelde van veelvoorkomend gedrag, maar waar niemand ooit volledig aan kan voldoen. Daar zijn we te eigen(zinnig) voor. Ik denk dat beiden elkaar voornamelijk positief hebben beïnvloed. Ze helpen elkaar ontwikkelen en komen zo uiteindelijk dichter bij een (voor zover mogelijk) ware zelf. Wel vond ik dat het macht-aspect soms resulteerde in een bijna toxische relatie, en hier zat misschien een negatieve beïnvloeding van elkaar. Met name Marianne lijkt te hunkeren naar onderdanigheid/ masochisme. We zijn een product van zowel nature als nurture, en relaties spelen mijns inziens een belangrijke rol in de ontwikkeling van een persoon. Als sociale dieren hechten veel mensen erg veel waarde aan de opinie van anderen, en (zeker op jonge leeftijd) worden keuzes soms gebaseerd op welke keuzes anderen maken. Een voorbeeld is denk ik de keuze voor een middelbare school. Veel kinderen kiezen de school waar al hun vrienden ook heen gaan. Maar naar welke school je gaat heeft vervolgens wel een groot effect op de rest van je leven. Niet geheel onverwacht ligt de meeste miscommunicatie bij Marianne en Connell, hoewel ik ook het idee heb dat de relatie tussen Marianne en haar familie wellicht anders zou zijn als ze zich meer zou durven open te stellen en zou gaan communiceren met haar gezin. Beiden zijn ze in ieder geval niet echt praters, juist op de momenten waar het om gaat. Dit leverde soms (voor mij als lezer althans ;-)) soms hele frustrerende momenten op!

0

+1

775223

11 augustus 2020

2020-08-11T18:13:56+02:00

ThisButterflyWarriorReads

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/ThisButterflyWarriorReads%283%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/nathalie-haegeman

304564

6.2. Op welke manieren (positief en/of negatief) hebben Connell en Marianne elkaars leven beïnvloed? Is hun relatie geëvolueerd? Wat vind je van de rol die macht speelt in hun relaties, vooral bij Marianne? Ik vind dat Connell zijn reactie op hun ontluikende relatie Mariannes leven enorm heeft beinvloed. Ze had een ouder die niet naar haar omkeek, een broer die haar zelfvertrouwen volledig ondermijnde en dan nog eens agressief was en dan haar eerste echt ervaring met een persoonlijke liefdesrelatie moest geheim blijven omwille van wie ze was. Dit heeft haar mogelijkheden om haar gekraakt zelfbeeld op te krikken de dieperik ingestuurd. Omgekeerd ook heeft Marianne enkel dat patroon verder bevestigd aan Connell, waardoor hij nooit echt investeerde in haar of hun relatie. Het heeft hen beide geen goed gedaan. 6.3. Denk je dat het zo is dat je leven heel anders loopt onder invloed van je relaties? Denk je dat mensen wezenlijk veranderen door hun relaties? Daar ben ik wel van overtuigd, zeker op jonge leeftijd , wanneer je je eigen zelf nog aan het vormen bent, bepalen direct omgevingsfactoren hoe je verder evolueert. Hoe je zelf omgaat met die prikkels (positief of negatief) kan verschillen van mens tot mens maar als je nooit iemand gehad hebt die echt om je gaf of je het gevoel gaf van heel wat te zijn - hoe kan je dan weerleggen wat anderen kwaad over je zeggen. Je gaat het uiteindelijk geloven. Ik denk dat dat een deel is van het 'zelfkastijdings' gedrag dat Marianne vertoond. 6.4. Miscommunicatie speelt een belangrijke rol in het boek. Bij welke relaties speelde dit mee? De vraag is of er uberhaupt wel ECHT ergens in het boek gecommuniceerd is. in de meeste relaties die beschreven werden, ging iedereen op in zijn eigen bekommernissen. Dat uitte zich in geweld , fysiek en verbaal, wegens zich niet te kunnen uitspreken. Ontwijkend gedrag, zoals zichzelf uitsluiten van het gesprek of de situatie , desinteresse in de andere en het meest voorkomende was dat ook al dachten ze dat ze met elkaar aan het praten waren, dat deden ze niet echt. Vooral Connell en Marianne praatten niet voluit tegen elkaar, ze praatten een beetje langs elkaar heen en ook al leek het alsof ze elkaar 'echt' begrepen; ze hoorden enkel wat ze zelf al bedacht hadden. Waar bepaalde dit op negatieve of positieve manier de gebeurtenissen?

0

+1

779327

19 augustus 2020

2020-08-19T18:01:19+02:00

Anja Brummer

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/IMG_0058-NL%20Paspoort-35x45%20mm%283%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/tijgertje

269395

Ik denk, dat behalve Niall en Lorraine juist Connel en Marianne waren het meest normale mensen in het boek. Wat is normaal? Ik vind normaal eerlijk, niet te opvallend en trouw an jezelf. Maar ik heb altijd " eigen normaal " gehad ;) Connell en Marianne zijn zeker door elkaar gegroeid. Marianne liet hem kennis maken met een hele neppe wereld en dankzij dat, kon hij ontdekken wat voor hem echt is en bij hem past. Marianne kon dankzij Connell leren wat warmte , liefde en steun in de relatie betekent, waardoor ze pijnlijke verleden achter zich kon laten. Ik denk, dat je werkelijk door je relaties verandert. Je geeft wat, maar ontvangt ook iets van andere kant en afhankelijk van je eigen kracht en zelfvertrouwen maak je dingen eigen. Ook door zeer slechte relaties leer je wat, vooral wat je niet meer wil, maar vooral leer je jezelf kennen. Deze vraag vind ik lastig. Miscommunicatie speelde tol in meeste relaties. Vooral bij Connell en Marianne, maar het meest opvallend vond ik relatie tussen Connell en Helen. Hij dacht een perfecte partner te hebben gevonden, maar omdat hij niet goed kon plaatsen, wat een rol in zijn leven Marianne speelde en was niet eerlijk daarover, was Helen jaloers op Marianne en de relatie met Connell vanaf begin had geen goede perspectieven.

0

+1

Normale mensen

Vraag 6: Relaties en 'normaal' zijn

Reacties op: Vraag 6: Relaties en 'normaal' zijn

Normale mensen

Meer informatie

Eindverslag

Vraag 10: Terugblik

Vraag 9: Eigen vragen

Vraag 8: Het einde

Vraag 7: Auteur - Vertaler - Awards

Vraag 6: Relaties en 'normaal' zijn

Vraag 5: Thema's

Vraag 4: Schrijfstijl en perspectief

Vraag 3: Personages

Vraag 2: Cover

Vraag 1: Opwarmer

Stel een vraag aan vertaler Gerda Baardman

Normale mensen van Sally Rooney

Mail ontvangen en dan?

Leesclubcafé [geen spoilers]

Leesclubdiscussie [spoilers toegestaan]

Schrijf je recensie!

Gerelateerd

Normale mensen Sally Rooney

Over

Sally Rooney