Op 16 januari starten we met de Literatuurclub en een groot aantal andere enthousiaste lezers een leesclub met het boek ‘Max, Mischa & het Tet-offensief’ van Johan Harstad. Aanleiding genoeg dus om even bij de schrijver van deze klepper stil te staan. 

Biografie:

De inmiddels 39-jarige schrijver werd geboren in Stavanger, Noorwegen. Hij studeerde literatuurwetenschappen en woont inmiddels in Oslo. Naast het schrijven van boeken is hij ook werkzaam als grafisch ontwerper onder het label LACKTR en is hij toneelschrijver. In 2008 was hij toneelschrijver bij het Nationaal Theater van Noorwegen. Afgelopen winter was hij te gast op het Crossing Border festival in Den Haag waar hij de Europese Literatuurprijs 2018 in ontvangst nam voor zijn boek Max, Mischa & het Tet-offensief.

Zijn boeken:

Zijn debuutroman Buzz Aldrin, waar ben je gebleven? (2006) gaat over Mattias, een jonge Noor die geboren is op hetzelfde moment dat Neil Armstrong, als eerste, en Buzz Aldrin als tweede man een voet op de maan zetten. Mattias verzamelt alles wat hij kan vinden over Buzz Aldrin, eigenlijk wil hij net zo zijn als zijn idool. Hij wil graag tweede zijn, in de schaduw van anderen staan en vooral geen sporen achter laten uit zelfbescherming. Buzz Aldrin, waar ben je gebleven is een boek met prachtige zinnen, mooie natuurbeschrijvingen dat mij geboeid hield tot het eind. Ik ben daar zeker de enige niet in geweest want zijn debuutroman was een groot succes en is in vele landen vertaald.

Voor het uitkomen van Buzz Aldrin, waar ben je gebleven? schreef Harstad in 2002 al de verhalenbundel Ambulance, die pas in 2014 vertaald werd in het Nederlands. Over dit boek schreef de schrijver in zijn nawoord:

“Ik denk dat de meeste schrijvers ten minste één keer dezelfde ervaring hebben gehad. De ervaring dat een boek zich vanzelf leek te schrijven, dat het gewoon in hun leven binnenkwam, met gillende sirenes, en het enige wat je kon doen was je er gewoon aan vastklampen en schrijven alsof je leven ervan afhing. Voor mij was Ambulance zo’n boek.”

In 2009 verscheen zijn boek Hässelby, een boek over een 42-jarige man, Albert Åberg, die bij zijn breiende vader woont in een kleine Flat in Hässelby. Hoewel Albert toen hij jong was vele avonturen beleefde tijdens zijn reizen over de wereld, keert hij vanwege zijn klagende vader terug naar Hässelby. Zijn leven wordt saai en monotoon totdat zijn vader overlijdt. Hij probeert zijn leven van voor zijn terugkeer naar Hässelby weer op te pakken maar wordt daarbij gehinderd door gebeurtenissen uit het verleden en mysterieuze verdwijningen. Harstad werd voor het schrijven van dit boek beïnvloed door onder andere de tv serie Twin Peaks van David Lynch.

Darlah verscheen in 2011 en wordt getypeerd als een YA-roman met SF elementen. De ruimte-organisatie NASA organiseert een wereldwijde loterij: drie jongeren tussen de dertien en zeventien jaar mogen een week mee naar de maan. NASA doet dit om zo belangstelling en financiering te generen voor een nieuwe expeditie. Op het moment dat het aftellen naar de lancering al is begonnen, herinnert een oude, gepensioneerde conciërge van het Amerikaanse leger zich dat deze nieuwe expeditie het einde van alles kan betekenen. Genoeg elementen dus om het een spannend boek te laten zijn. Harstad won met dit boek de Noorse Brage Prijs 2008.

En toen verscheen in 2017, nadat hij 10 jaar aan dit boek heeft geschreven, de 1231 blz. dikke klepper Max, Mischa & het Tet-offensief, ook wel het magnus opus genoemd van Johan Harstad. Een boek dat vele decennia en continenten omspant en dat een hypnotiserende vertelling moet zijn volgens de vele lezers die ons al zijn voorgegaan.

Op 16 januari starten we over dit boek een leesclub, je kunt nog altijd meelezen. Lees hier hoe we dit gaan aanpakken en geef je op.

Afgelopen november verscheen nog het boek Heterdaad. Een boek dat Harstad tijdens het schrijven van Max, Mischa & het Tet-offensief schreef. Zoals inmiddels wel gewend van Harstad, een totaal ander boek dan zijn voorganger. Het boek gaat over Frode Brandeggen, een schrijver die na het floppen van zijn tweeduizend pagina’s dikke boek, een boek gaat schrijven wat beter moet gaan verkopen namelijk misdaadliteratuur. Het boek bevat eigenlijk 15 microromans die ontdaan zijn van elke spanning en mysterie. Elk verhaal bevat echter vele verwijzingen naar eindnoten die weer een extra laag geven aan dit boek. Heterdaad is een boek waar je wel even aan moet wennen, zeker omdat de hoeveelheid eindnoten in een zeer klein lettertype zijn gedrukt en meer pagina’s bestrijken dan de 15 microromans samen.

Meer informatie over Johan Harstad vind je in het artikel van het boekenblog ‘Literatuur uit het hoge Noorden’.

En jullie? 

Welke boeken van Johan Harstad lazen jullie al?