Deze maand staat de Hebban Reading Challenge in het teken van diversiteit, lees een boek door andermans ogen. Dit lijkt heel makkelijk, maar blijkt toch lastiger dan gedacht. Via deze link kun je lezen wat de Hebban Crew er precies mee bedoelt. 

Kort gezegd

"Voor diversiteit zoeken we boeken waarin de mensen niet wit zijn, niet (allemaal) hetero en waarin misschien wel een gehandicapt of anderzins 'imperfect' lijf of geest langskomt. En natuurlijk wel als hoofdpersonage(s)". 

Er komen genoeg personages voorbij die 'door omstandigheden' anders zijn dan de meeste mensen. Denk bijvoorbeeld aan Eddie Flynn, die eerst oplichter was en later advocaat werd in de boeken van Steve Cavanagh. Of Tom Stilton die, nadat hij het nodige heeft meegemaakt, zwerver is geworden en later samen met Olivia Rönning weer zaken ging oplossen in de boeken van het schrijversduo Cilla en Rolf Börjlind. En zo zijn er natuurlijk ook mensen gewond geraakt en daardoor mank lopen, denk hierbij aan detective Comoran Stike, die verminkt is teruggekomen uit Afghanistan en daardoor een been mist. Of Ewert Grens van het schrijversduo Roslund en Hellström, die loopt ook mank. 

Wat heel andere voorbeelden zijn de perfecte, jonge, knappe rechercheur of commissaris, al zie je steeds vaker mensen die tegen hun pensioen aanlopen. Denk hierbij aan De Cock van Appie Baantjer, tegenwoordig van Peter Römer. Of Mette Olsäter in wederom de serie Stilton en Rönning van Cilla en Rolf Börjlind. 

In Halszaak en Barst van Boris Dittrich komt rechercheur Maya Oliphant voor en zij is lesbienne. Ook in een van de series van de Noorse auteur Anne Holt is het hoofdpersonage, politierechercheur Hanne Wilhelmsen, lesbisch. 

Personage Camille Verhoeven in de trilogie van Pierre Lemaitre is 1 meter 45, en daardoor iets kleiner dan de gemiddelde medemens. Vergeet ook Carl, Assad en Rose/Yrsa niet in de Q-serie van de Deens auteur Jussi Adler-Olsen, alle drie zijn ze verre van standaard. Bij Rose/Yrsa weet je nooit wie deze keer een rol speelt in het boek. 

Best wel lastig om in thrillers imperfecte mensen of diversiteit te vinden. En wat is dat eigenlijk? Soms valt het niet op en denk je later "oh ja" en dat is eigenlijk wel bijzonder omdat je erover nadenkt. Deze maand gaan we extra opletten of we dit thema tegenkomen in thrillers. 

Weten jullie nog meer voorbeelden op te noemen? Geven jullie het als reactie onder dit artikel door als je er een bent tegengekomen? 

Groetjes namens de Thriller Club,
Joyce en Jeanet