Interview met Sara Holland
Voordat YALfest zo ver was, mochten Brechtje, Merel en Elke naar Houten om de auteurs te interviewen. Super tof natuurlijk, vooral omdat we écht enorm fan zijn van alle boeken. Everless was natuurlijk een pareltje, en daarom konden wij niet wachten om Sara Holland te spreken en haar het hemd van het lijf te vragen! Lees dus snel verder als je meer wil weten of Sara, Everless en natuurlijk het mysterieuze tweede deel wat eraan zit te komen...
Pas op: dit interview bevat spoilers!
1. Elke: Ben je iemand die alles vooruit plant, voor ze gaat schrijven? Of ben je juist iemand die gewoon begint met schrijven?
Sara: Meestal heb ik een ouline van vijf pagina’s voor het boek, waarna ik begin met elk hoofdstuk en daarbij een lijstje maak met wat ik wil dat er in elk hoofdstuk plaatsvindt. Dus ik denk dat ik wel met zekerheid kan zeggen dat ik écht een plotter ben
2. Elke: Wist je altijd al dat je een schrijfster wilde worden?
Sara: Ik denk het wel. Ik hield altijd al van lezen, natuurlijk. Mijn ouders hebben nog steeds van die kleine boekjes die ik vroeger als kind maakte van gevouwen papier en nietjes, en die ik dan versierde met krijtjes. Dus de droom was altijd al daar… Tijdens de Q&A van eerder had ik al verteld dat ik enorm fan ben van de Shadowhunters-boeken van Cassandra Clare. In boek één is er een moment waar Clary en Jace beiden in de trein zitten, en wanneer Clary ineens twee personages uit Holly Black’s boek ‘Tithe’ zien. Dat was echt een ‘wow’-moment voor mij. Het kwam echt binnen als een schok. Deze twee auteurs zijn bevriend? En ze bestaan echt? En ze maken grapjes met elkaar? Dat was het moment dat ik me realiseerde dat boeken geschreven worden door mensen die echt bestaan, en dat ik dat dus ook zou kunnen.
3. Merel: Wat vind je van de Nederlandse versie van Everless?
Sara: Ik vind het prachtig. Ik spreek natuurlijk geen Nederlands, dus misschien is het wel gevuld met wartaal voor zover ik weet. Maar deze cover is geweldig. Het is zo ontzettend mooi en de slogan bij de titel is cool!
3.1. Merel: Maar geeft het niet een klein beetje het verhaal weg? De slogan is natuurlijk ‘Het Meisje en de Alchemist’, en toen ik het boek las dacht ik echt dat de Alchemist en de Sorceress twee ontastbare goden waren. Dus toen ik de slogan erbij las, vond ik dit best bijzonder omdat er in het boek natuurlijk een duidelijke relatie is tussen Jules en de Alchemist (knipoog).
Sara: Oh… het zegt ‘Het Meisje en de Alchemist’? Dat wist ik niet! Ik weet het niet, want spoilers doen me eigenlijk niet zo veel wanneer het om boeken gaan. Misschien dat de slogan het gemakkelijker maakt om te gissen naar bepaalde waarheden in het boek, maar dat is persoonlijk. Het zijn nog steeds twee aparte personen, dus…
Elke: Ik dacht écht dat Jules de Sorceress was in het begin.
Merel: Ik ook!
Sara: Ja… Ik probeer iedereen een beetje te misleiden, dus dat is wel gelukt.
Merel: Ja, dat dacht ik al. Elke en ik zaten beiden in een leesclub waar we het boek discussieerden. Toen ik het bijna uit had, zei ik tegen de anderen: ‘Denken jullie ook dat Jules de Sorceress is?’ En de anderen zeiden stellig: ‘Ik zou doorgaan met lezen als ik jou was…’ Dus tja, ik had het dus duidelijk fout!
Sara: Dat is grappig, want we gaan er altijd meteen van uit dat wanneer er een soort profetie is over de ‘magische en eeuwenoude prinses’ of iets dergelijks, dat het gaat om het hoofdpersonage. Dus ik wilde experimenteren met een ander concept: ‘wat nou als je de historische slechterik was?’
4. Elke: De ‘Bloodcoins’ vond ik een erg intrigerend concept, dus vroeg ik mij af hoe dat idee tot je kwam? En waar die inspiratie vandaan kwam.
Sara: Nou ja, je hebt natuurlijk het spreekwoord ‘tijd is geld’, and ik denk dat dat in een abstracte zin zeker waar is. Zeker in de Verenigde Staten, met het zorgsysteem. Jullie hebben duidelijk het betere systeem! Hoe dan ook… ik kan met zekerheid zeggen dat het ontbreken van welvaart of het hebben ervan veel impact heeft op de kwaliteit of zelfs de duur van iemands leven. En op een microlevel, bijvoorbeeld bij een bijbaantje, is het spreekwoord zeker voelbaar. Toen ik werkte bij de Starbucks was mijn tijd twaalf à vijftien dollar waard, wat een beetje normaal is voor een bijbaantje. En toen bedacht ik me: wat nou als dat letterlijk waar was? En wat als je letterlijk een geldachtige waarde kon toezeggen aan je tijd? En toen natuurlijk: hoe zou dat precies werken? Voor mij was het meteen duidelijk dat het op de een of andere manier uit je lichaam zou moeten komen, en dus zag ik bloed meteen als de volgende natuurlijke stap. Het is ook best goor, als je erover nadenkt.
In koor: Ja… een beetje wel!
Sara: Het past erbij, omdat het zo’n gewelddadig concept is.
5. Elke: Heb je een ander favoriet personage, naast Jules?
Sara: Ik vind Ina geweldig. Toen ik begon met schrijven had ik nóóit gedacht dat ze vriendinnen zouden worden. Jules verwacht haar te haten en ik eigenlijk ook, omdat ze dé perfecte prinses is en alles heeft wat Jules nooit heeft gehad. Dus het was gemakkelijk haar te haten en haar als slechterik af te schilderen, maar toen werd ze eigenlijk een erg charmant en lief personage. Dus Ina is zeker een favoriet, zeker omdat ze eigenlijk een heel erg onschuldig personage is in vergelijking met de rest. Ik vond het ook fijn om over haar te schrijven, omdat ze echt een verademing was na al die melancholieke en serieuze personages!
6. Brechtje: Op welk personage lijk je het meest?
Sara: Oh, dat is een goede vraag. Ik denk dat ik het meeste op Liam lijk. Eerder waren we aan het praten over Harry Potter en in welke Hogwarts huizen we ingedeeld zouden worden… en toen werd het al snel duidelijk dat ik en Liam beide in Ravenclaw zouden zitten. Hij is heel ongemakkelijk en best wel stilletjes. Ik kan me daar erg in vinden, als introvert, dus ik denk dat ik meer op Liam dan op Jules lijk om eerlijk te zijn.
7. Elke: Ik vind het geweldig dat we compleet van mening veranderen over Liam. Omdat we hem door de ogen van Jules zien, wordt hij eerst afgeschilderd als een soort ultieme slechterik, maar dan blijkt het ineens dat hij al die tijd goed was. Had je dit altijd al zo gepland?
Sara: Jep! Ik wist altijd al dat hij niet was wie Jules dacht dat hij was. Het begon ook te veranderen toen ik de rollen van Roan en Liam aan het schrijven was. Wat grappig is, is dat Roan eigenlijk eerst de slechterik speelde in de eerste versie van Everless.
Merel: Ja! Toen ik aan het lezen was dacht ik eerst constant dat Roan de slechterik zou zijn!
Sara: Roan was super interessant om over te schrijven, en ik heb het idee dat ik hem uiteindelijk meer heb verandert dan Liam. Toen ik hem in het verhaal schreef als slechterik voelde dat niet helemaal oké, dus veranderde ik het. Hoe hij nu is, niet helemaal slecht en niet helemaal goed, is perfect. Hij is eigenlijk een hele normale jongen die veel fouten maakt: hij gaat vreemd en hij maakt verkeerde keuzes, maar hij is nog steeds een fundamenteel goed persoon. Dat is voor mij veel realistischer dan om hem te portretteren als een soort kwaadaardig meesterbrein.
8. Merel: Als Everless ooit een film wordt, wie zou je dan willen dat Jules en Liam spelen?
Sara: Dat is een goede vraag! Als ik fortuinlijk genoeg zou zijn en dat echt zou gebeuren, zou ik willen de film een platform wordt voor nieuwe acteurs en actrices. Dat zou geweldig zijn.
Sara denkt na over wie ze in de hoofdrollen wil zien…
Sara: Hmm… Wie is ook al weer de actrice in de Before I fall film?
Elke: Oh, dat is Zoey Deutsch! Zij speelde ook Rose in de Vampire Academy film.
Sara: Oh ja! Zoey heeft dus al een soort YA-repertoire, dus misschien zou ze een goede Jules zijn. En voor Liam… misschien Ezra Miller? Hij is best mysterieus en brooding, dus dat zou wel werken!
9. Elke: Kun je ons iets vertellen over het tweede deel?
Sara: Ja, natuurlijk kan ik jullie wel wat vertellen! Aan het einde van Everless is Jules natuurlijk gevlucht van het Everless-huis. Dus in het tweede deel is ze natuurlijk aan het rondreizen en gaat ze meer van Sempera zien en nieuwe mensen ontmoeten. Ook gaat ze duiken in de herinneringen van haar vorige levens als Alchemist, en leren wie ze nou eigenlijk is en hoe ze haar krachten kan gebruiken om de Sorceress te verslaan.
In koor: klinkt geweldig!
Sara: Ja, ik ben zelf ook héél enthousiast! Ik hoop dat iedereen het boek leuk gaat vinden!
10. Merel: Wist je altijd al hoeveel boeken je wilde schrijven? Een trilogie? Of een duologie?
Sara: Het verhaal zat altijd als een duologie in mijn hoofd, meer omdat ik bang ben om een ‘middelste boek’ te schrijven in een serie. Omdat het in mijn ogen moeilijk is om een midden te schrijven, in plaats van een begin en een eind. Ik denk ook dat het verhaal perfect is voor twee boeken: uitvogelen wie je bent en daarna jezelf leren kennen. Maar we zullen zien… Sempera is een immens grote wereld, dus we zullen zien wat de toekomst brengt!
11. Elke: Eerder zei je dat het spreekwoord ‘tijd is geld’ een inspiratie voor je was. Was dit spreekwoord een inspiratie voor het hele boek? Hoe kwam het idee voor dit verhaal in je hoofd terecht?
Sara: Ik denk dat het spreekwoord zeker aanwezig was in mijn gedachten, vooral toen ik twee baantjes had en altijd wenste dat ik meer tijd had voor mezelf. Dat ik simpelweg met mijn vingers kon knippen om meer tijd te hebben. Daardoor ging ik me afvragen: wat nou as dat de realiteit was en hoe zou dat er dan uitzien? En wat zou de prijs dan zijn? Die vraag komt bijna logisch aanzetten, omdat magie altijd een prijs heeft. Dus vroeg ik me af: als ik nou echt meer tijd zou kunnen krijgen, wat zouden dan de nadelen daarvan zijn?
