Ik lees meer genres dan ik schrijf, en ik schrijf in meer genres dan tot nu toe zijn gepubliceerd. Ik hou van verhalen met weinig opsmuk, maar rake beschrijvingen, personages met karakter, met vlees op hun botten, en een plotlijn die zowel wurgkoord als levenslijn kan zijn. In mijn boeken staan de personages voorop, zij bepalen de plot. De protagonist is vaak zijn eigen antagonist, ze werken zichzelf tegen in hun worsteling met identiteit, seksualiteit en verwachtingen. Ontwikkeling vind ik zowel belangrijk als fascinerend. Hoe worden mensen wie ze zijn? Er is te weinig literatuur waarin minderheden een hoofdrol spelen. Iedereen wil zichzelf in de media en kunst kunnen herkennen, niet alleen de blanke heteroseksuele onbeperkte middenklasser. Daar probeer ik dus iets aan te doen met mijn werk. De prins hoeft niet altijd de roomblanke prinses te krijgen aan het einde van het verhaal, toch? De koffiekleurige prins met schizofrenie is ook weleens leuk.