Het verhaal is een historische verslaglegging over het verborgen leven van een troostmeisje. De vrouw in het verhaal is ontstaan uit hartverscheurende, schrijnende, pijnlijke, maar ook mooie gebeurtenissen. Er wordt een omgeving geschetst waarbij de lezer ondergedompeld wordt in de geschiedenis van Nederlands-Indië. Het geluk van de tokeh loopt als een rode draad door het boek. De hoofdpersoon kun je typeren als iemand die het vertrouwen in de medemens heeft. Ook heeft ze geloof in de goedheid van haar naaste. Ze praat niet over haar emotionele trauma’s, haar psychisch lijden en haar lichamelijke pijn, veroorzaakt door de duistere geheimen die ze met zich meedraagt. Ze wil niemand belasten met haar verleden. Voor haar is het zwijgen een overlevingsstrategie.
