Niets ontglipt aan de secure en trefzekere taal van Hedda Martens in Bij wijze van leven, haar nieuwe bundel met korte, soms zeer korte verhalen.
Man, vrouw, jong, oud – alle personages komen in situaties terecht waarin ze zichzelf niet kunnen ontlopen. Irritatie, loyaliteit, trouw, gemis… geen van hen heeft het gemakkelijk met zichzelf, of met anderen, en men komt er ook niet altijd even goed uit. Maar elk van deze manieren van leven laat in heldere beelden zien hoe iedereen zijn eigen grillige weg kiest: kijk, zulke mensen heb je ook – misschien kende je ze zelfs al.
Beschreef Hedda Martens eerder in haar veelgeprezen bundel Iemandsland een reeks volledige levens in vogelvlucht, nu hanteert ze het vergrootglas: op zoek naar situaties waarin mensen zich, soms met lichte tegenzin, laten kennen – een waar genoegen voor de fijnproever.
Man, vrouw, jong, oud – alle personages komen in situaties terecht waarin ze zichzelf niet kunnen ontlopen. Irritatie, loyaliteit, trouw, gemis… geen van hen heeft het gemakkelijk met zichzelf, of met anderen, en men komt er ook niet altijd even goed uit. Maar elk van deze manieren van leven laat in heldere beelden zien hoe iedereen zijn eigen grillige weg kiest: kijk, zulke mensen heb je ook – misschien kende je ze zelfs al.
Beschreef Hedda Martens eerder in haar veelgeprezen bundel Iemandsland een reeks volledige levens in vogelvlucht, nu hanteert ze het vergrootglas: op zoek naar situaties waarin mensen zich, soms met lichte tegenzin, laten kennen – een waar genoegen voor de fijnproever.
