Albert Speer, Hitlers lievelingsarchitect en minister van Bewapening, publiceert in 1969 zijn memoires. Terwijl hij zijn verleden herschrijft, van de nazicongressen tot de val van het Reich, voltooit hij de ultieme metamorfose tot goede nazi en houdt hij vol niets geweten te hebben van de Endlösung. Zijn leugens smeken om duiding door zowel historici als romanschrijvers.
Jean-Noël Orengo schrijft de ultieme roman over een van de grootste bedriegers uit de westerse geschiedenis. Hij ontrafelt de radicale autofictie van Albert Speer en legt de parallellen bloot met fake news, de kracht van beeldvorming en de alternatieve waarheden van vandaag. Fictie blijkt altijd verleidelijker dan de waarheid.
