Soms beeld ik me in dat ik ter sprake kom. Pijnloos voor hen, als een oud jaartal, een onopvallende rechtsachter van een middenmoter in de jaren negentig. Vriendschappen zijn er en dan niet meer. Nadien komen de vragen, heerst er stilte. Mannen praten niet, zonder woorden breken ze je hart.
Met zinnelijke taal en wetenschappelijke precisie schetst Lieven Stoefs een wereld van vrienden en broers, vaders en zonen. Zijn tweede roman is een verhaal van scheurende vriendschappen en onvoorwaardelijke verbondenheid.
